De belofte van Pisa
Mano Bouzamour
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Prometheus, 2018 |
VERDIEPING 3 : DUIZENDZINNEN : ROMANS : BOUZ |
Drs. Yura Hollander
Dit is de tweede roman van Mano Bouzamour (1991), die in 2013 succesvol debuteerde met 'De belofte van Pisa'. Het verhaal gaat over Mohamed Zebbi, een jongen van eenvoudige afkomst die opgroeit in een vrij traditioneel Marokkaans gezin. Het schrijverschap is zijn grote wens. Hij neemt zich voor een roman te schrijven. Als dit lukt en de roman wordt gepubliceerd, lacht het succes hem toe. Maar tegelijkertijd beginnen in zijn omgeving de moeilijkheden: hij mag niet meer thuis wonen en mist de aansluiting bij zijn vrienden en het vroegere leventje op straat. Met zijn tweede roman wil het vervolgens niet zo vlotten. Mohamed stort zich in een onstuimig leven. De thematiek, de ontworsteling van een jongeman aan een traditioneel milieu en de invloed die dit heeft op zijn identiteit en leven, is op zich interessant. De schrijfstijl doet echter enigszins afbreuk aan het verhaal. Hoewel op zich makkelijk leesbaar en daardoor toegankelijk voor een breed publiek, leidt het bombastische, wat overdreven taalgebruik van de hoofdpersoon de lezer af van wat in de kern een intrigerend verhaal zou kunnen zijn.
Rob Schouten
2/ei/12 m
Ik heb het niet geteld maar het woord fucking moet honderden zo niet duizenden keren voorkomen in 'Bestsellerboy', de tweede roman van voormalig straatschoffie Mano Bouzamour. 'Als jullie nou eens fucking konden lezen', 'Francis Bacon moet z'n fucking bek houden.' 'Fuck die mensen.' Ook wordt de daad bij het woord gevoegd. Ergens rond pagina 200 zelfs zo vaak dat de lezer de draad niet meer bijhoudt met welke bimbo er nu weer wordt gesekst. Je moet namelijk weten dat de vriendin van de hoofdpersoon dan even uit beeld is, zodat hij kan doen waar hij zin in heeft.
'Bestsellerboy' met z'n uitdagende titel, is een heuse schelmenroman van de nog steeds aanstormende Bouzamour (1991) die met 'De belofte van Pisa' in 2014 het bestverkochte debuut van dat jaar schreef.
Schelmenromans hebben het in Nederland nooit erg goed gedaan. Misschien vonden we het na Pietje Bell, voor jongens, wel genoeg. Natuurlijk hebben we 'de onverbiddelijke bestseller' 'Ik Jan Cremer' uit 1964, waarnaar Bouzamour in zijn titel verwijst, maar dat bleef toch een eenmalige uitschieter. Het is een flauw argument maar ik denk dat we er te braaf en te calvinistisch voor zijn. Daar trekt Mano Bouzamour zich niks van aan en schrijft meer dan vijftig jaar na dato eenzelfde soort boek, dit keer gesitueerd in Marokkaanse kringen.
Mohammed Zebbi is de held van zijn verhaal; op de eerste pagina's, terwijl zijn vriendjes de bibliotheek vandaliseren, spreekt hij zijn verlangen uit om schrijver te worden. Waarom? Heeft hij iets te vertellen? Niet zozeer, maar hij wil de wereld bestormen. En het lukt hem ook nog met een eerste roman die druk na druk haalt, Mohammed, de proleet. Gaat natuurlijk over hemzelf maar zijn familie en vrienden kunnen het niet waarderen en hij wordt huis en vriendenkring uitgezet. 'Bestsellerboy' gaat over de moeizame gang naar een tweede boek, waar uitgever Mai Spijkers, schaamteloos bij eigen naam genoemd, reikhalzend naar uitziet maar dat er zo te zien niet van komt.
Wat er wél gebeurt? Een beetje ronddwalen in de literaire wereld, spetterende seks met wie er maar wil, vrouwelijke fotografen, verslaggeefsters, playmates, zachtjes 'zenneukend' met Daphne uit Almelo, namedropping. Bewonderde schrijvers Tommy Wieringa, Joost Zwagerman, Ronald Giphart, Robert Vuysje, Gerard Reve, maar ook Rumi en Rushdie: "Ik heb een bloedhekel aan mensen die aan namedropping doen, behalve als ik het zelf doe." En verder: "Sommige boeken had ik gekocht, de meeste gejat, andere geleend - dus gejat. Een uit de hand gelopen hobby. Ik vind niet dat je mag stelen. Zeker niet. Maar als je de neiging echt niet kunt onderdrukken en je besluit boeken te jatten, dan is dat het enige wat moreel aanvaardbaar is. Het is ergens ethisch verantwoord. Ik vind niet dat het een misdrijf is. Wanneer ik iemand betrap op het stelen van mijn boek als het straks in de schappen ligt, sla ik het licht uit zijn fucking ogen. Meteen. Je leest het goed, ik ben meedogenloos en meet met meerdere maten."
Of de dynamiek en de uitspattingen van dit ongeleide projectiel allemaal geestig zijn, moet de lezer zelf maar beoordelen, voor mij ontbreekt de ironie er te zeer aan. Maar dat Bouzamour doelgericht kan schrijven staat vast. 'Bestsellerboy' leest als een trein. En als de seks en de onmatige brutaliteit iets getemperd worden, komt misschien ooit de echte schrijver in Bouzamour boven.
Het portret dat hij en passant van uitgever Spijkers levert, doet vermoeden dat hij meer kan dan seksend en scheldend door het leven trekt. Ook de manier waarop hij zijn vaste vriendin Evelien en haar milieu schildert laat zien dat hij iets in zijn mars heeft. Maar in 'Bestsellerboy' is het zover nog niet, dat is een proeve van testosteronproza, waarvoor de volgende zin symbool staat, als er op een feestje een meisje is out gegaan: "Ik riep: "Fuck you! Deze chick gaat fucking dood hier! Ik wil die shit niet op mijn geweten hebben! Vinn is een mattie van mij, hij is personal trainer en heeft zo'n fucking EHBO-cursus gedaan! Hij woont hier om de hoek."
Laat iemand hem Multatuli of Vestdijk toesturen om dat loze taalgebruik in het gareel te krijgen, wie weet haalt het wat uit.
Prometheus; 204 blz. € 19,99.
oordeel
Loos taalgebruik, enkele aardige portretten.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.