De dans van de meeuw
Andrea Camilleri
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Serena Libri, 2005 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : CAMI |
31/12/2001
Andrea Camilleri is een echte Siciliaan, geboren in 1925 in Porto Empedocle. Hij werkt vooral voor het theater en de televisie, als scenarist en regisseur. Hij geeft al 20 jaar les aan de Accademia d' arte drammatica. Pas in 1978 verscheen Il corso delle cose. Hij is dus een laatbloeier. Zijn romans en verhalen zijn in Italië razend populair. Hoe kwam Camilleri ertoe om zijn eerste detectiveroman te schrijven? Hijzelf verwijst naar die andere grote Siciliaanse auteur, Leonardo Sciascia. "De detectiveroman is de beste kooi waarin een schrijver zich kan ontplooien, omdat er vaste regels zijn. Zo kun je bv. niet vals spelen over de logische, ruimtelijke en chronologische verbanden in het verhaal." Camilleri voelt zich dus thuis in dit genre, precies omdat het hem beperkingen oplegt. Ook Vazquez Montalban heeft hem beïnvloed. Als een eerbetoon aan deze auteur heeft Camilleri zijn hoofdpersonage Montalbano genoemd. Salvo Montalbano is politiecommissaris te Vigà ta op Sicilië. Vigà ta is misschien wel imaginair, zoals Faulkners Yoknapatawpha en GarcÃa Marquez' Macondo, twee andere inspiratiebronnen, maar Camilleri zet de stad en haar leven zo realistisch neer dat je denkt dat ze echt bestaat. Het Sicilië dat Camilleri schildert, is gepassioneerd en levendig, met mooie sensuele vrouwen, tegelijkertijd archaïsch en modern. Door de lectuur van zijn boeken leer je, zij het vanop afstand, de Siciliaanse realiteit goed kennen. De structuur van de roman is grotendeels aan de televisie ontleend: Camilleri denkt niet zozeer in hoofdstukken, als wel in opeenvolging van beelden, van scènes. De precisie en de gevatheid van zijn dialogen komen daarentegen uit de theaterwereld.
In De gestolen twaalfuurtjes is Vigà ta het toneel van twee moorden, die schijnbaar niets met elkaar te maken hebben. Op een vissersboot wordt een Tunesiër neergeschoten. Ongeveer tegelijkertijd wordt de zakenman Lapecora neergestoken in zijn woning. Tussen de twee bestaat schijnbaar geen verband, maar cherchez la femme: het spoor leidt naar de mooie Tunesische Karima. [Bernard Huyvaert]
Mieke Starmans-van Haren
De derde vertaalde thriller over commissaris Montalbano speelt in een fictief Siciliaans dorp. Het oorspronkelijke beroep van de Siciliaanse auteur, regisseur, is te merken: veel ogenschijnlijk aparte gebeurtenissen, een aanslag op een schip door de Tunesische kustwacht, een gepensioneerde man met een mes in de rug in een appartementenlift en de geheimzinnige activiteiten op het kantoor van de vermoorde man worden met veel gepuzzel en gevloek, voetwerk en niet helemaal legale tactieken toch opgelost ondanks de tegenwerking van de Italiaanse geheime dienst. De couleur locale moet het vooral hebben van de uitvoerig beschreven eetpartijen. De relatieproblemen van de commissaris (vader, geliefde, adoptief zoontje) zorgen voor een aardige en ook wel geloofwaardige karaktertekening. Een spannende en ontspannen geschreven politieroman met een prettig open bladspiegel en lettertype. Deze niet te dikke pocket is ideale vakantielectuur voor de liefhebbers van politieromans. Vrij kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.