Schoonheid
François Schuiten
François Schuiten (), Benoît Peeters (Scenarist)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Casterman, © 2002 |
VOLWASSENEN : STRIPS : SCHU |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Volume | Plaats in de bib |
---|---|---|---|
Magazijn |
Casterman, © 2002 |
.91 |
MAGAZIJN : STRIPS VOLWASSENEN: ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : DUIS |
31/12/2002
Al 20 jaar verzinnen Schuiten en Peeters de parallelle werelden van de Duistere Steden, waarin de 19de eeuw, toekomstvisies, en culturele en politieke referenties tot een overtuigend en boeiend universum worden samengesmeed. Het jubileum werd alvast opgeluisterd met de grand prix van het stripfestival van Angoulême voor tekenaar Schuiten, die al die tijd de architecturaal bepaalde steden, hun bewoners en hun verhalen inventief vorm wist te geven. De onzichtbare grens is het eerste deel van een tweeluik, een ongewoon principe voor de auteurs.
De jonge Roland De Cremer begint aan een baan bij het Centrum voor Cartografie van Sodrovno-Voldakije, een instelling die zich in een vernieuwde interesse van de politiek mag verheugen. Roland komt er onder de hoede van Mijnheer Paul, een cartograaf van de oude stempel die op zijn hoede is voor nieuwlichterijen en toekomstplannen, die volop de agenda bepalen. Het gigantische complex is een mannenwereld, maar er is wel een club, met meisjes, voor de werknemers. Daar ontmoet de hoofdpersoon het meisje Shkodra, die (nadat ze elkaar wat nader hebben leren kennen) vreemde lijnen op haar lichaam blijkt te hebben. De Cremer begint bizarre verbanden te zien, als ook nog eens een maarschalk het centrum weet te vinden. De sterke man wil het voor zijn politieke kar spannen, in zijn streven naar een groot-Voldakije. Maar wat is er met de kaart Mysterum Magnum, die zoveel lijkt op Shkodra's lichaamslijnen?
Poëtisch (de 'abstracte' kaarten), relevant qua thematiek (de politieke verwijzingen naar Joegoslavië), verbeeldingsrijk, utopisch en toch herkenbaar-menselijk... De auteurs waren pioniers van de volwassenenstrip en bewijzen dat ze er nog steeds vaandeldragers van zijn.
[Wilfried Poelmans]
Ruud Booms
Uitgangspunt van de stripreeks "De duistere steden", waarvan dit stripverhaal het tiende deel vormt, is dat de parallelle wereld, waar de reeks is gesitueerd, zich technologisch en psychologisch in een andere richting had kunnen ontwikkelen dan nu het geval is. In deze strak geleide maatschappij arriveert een jong cartograaf bij het instituut waar hij is benoemd. Behalve met de ingewikkelde mores binnen het ambtelijk apparaat krijgt hij te maken met de tegengestelde belangen tussen zijn afdeling, waar het veldwerk hoog in het vaandel staat, en de afdeling, die automatiseringsmodellen ontwikkelt. De teksten ademen, illustratief voor deze stripreeks, een literaire sfeer. Het dreigende verhaal geeft zijn geheimen stap voor stap prijs; de maatschappij zal moeten wennen aan andere waarden en normen. Centraal in het tekenwerk van Schuiten staat de grote voorkeur voor architectuur. Niet de persoon, maar de bouwkunst speelt de hoofdrol. Minutieus, lettend op elk detail, tekent hij gebouwen en decors. Het perfect uitgevoerde album heeft een intrigerende omslag.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.