Neem nooit een beste vriend
Erna Sassen
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Leopold, 2017 |
VERDIEPING 3 : STAMPKOT : YOUNG ADULT : SASS |
Linda Adam
Enkele maanden nadat de relatie tussen Tessel (17) en haar leraar Nederlands tot een einde is gekomen, stort Tessel in. Ze piekert zich suf en heeft slapeloze nachten. Wat heeft ze verkeerd gedaan? Waarom heeft ze het niet zien aankomen? Langzaam dringt de waarheid tot haar door en zint ze op wraak. Een indringend, intiem verhaal over een onzeker, perfectionistisch jongvolwassen meisje dat kampt met een groot verdriet. Het taalgebruik is eigentijds, rauw en zit dicht op de huid. Het verhaal is geschreven vanuit Tessel in de ik-vorm. De zinnen zijn kort, concreet en denderen achter elkaar je hoofd in. De beschrijvingen van Tessels gevoelens zijn treffend, soms ronduit schrijnend en doorspekt met gitzwarte humor. Eerder schreef Sassen voor jongeren 'Dit is geen dagboek' (2009)* dat genomineerd is voor de Deutsche Jugendliteraturpreis 2016 en 'Kom niet dichterbij' (2014)**. Sassen laat hier nogmaals zien dat zij het YA-genre uitstekend beheerst: de eenzaamheid, de angst en de verwarring van een jongere zijn bikkelhard en toch ook vol liefde verwoord. Een heel mooie YA-roman. BruutTaal Gouden Lijst 2018. Vanaf ca. 15 jaar.
Jasmien Repriels
us/ug/27 a
Tessel is een perfectioniste. Ze neemt geen genoegen met een zeven. Op school is ze altijd met alles in orde. Volgens haar vriendinnen kan Tessel geen fouten maken. Tessel zelf denkt daar anders over. In feite kan ze het heel goed, fouten maken. Enorme fouten. Echt. Koeien van (inschattings)fouten. Dit heeft alles te maken met docent P, die haar tot persoonlijke assistente bombardeerde en waar ze - zonder het zelf te beseffen - tot over haar oren verliefd op is. Tessel wil zo graag haar best doen voor P dat ze zijn manipulatieve handelingen niet door heeft. Ze ziet niet dat hij misbruik maakt van haar naïviteit en verliefdheid. Ze toert met hem mee en raakt steeds verder in de ban. Als ze terechtkomt in een burn-out, wordt door de omstanders al snel haar perfectionisme als oorzaak aangewezen. Ze moet het rustig aan doen en krijgt een aangepast programma toegewezen. De ware oorzaak van haar mentale toestand houdt Tessel voor zich, ze heeft dit immers aan zichzelf te danken. Tijdens deze periode sluit Tessel eerder toevallig vriendschap met Evelien, een moeder die haar dochter van zestien (dezelfde leeftijd als Tessel) heeft verloren en een zwaar rouwproces doormaakt. Hoewel Tessel haar dochter nooit gekend heeft, blijft ze haar opzoeken. Er ontstaat een relatie waar beiden kracht uit putten. Tessel verdraagt van Evelien dat wat ze van haar moeder niet wil horen. Evelien zegt dat ze terug naar school moet gaan, gewoon moet doen, GEWOON, net als iedereen. Zeker niet minder, maar ook niet per se meer. Evelien mag dat. Zij heeft het recht dit te doen, oordeelt Tessel. Haar eigen dochter heeft immers niet de kans gekregen iets van haar leven te maken. Tessel kan P maar niet vergeten en zint op wraak. Haar actie loopt echter uit op een persoonlijk fiasco.
Sassen geeft ons met stukken en beetjes inzicht in de gemoedstoestand van Tessel, een verwarde puber. Via flashbacks, sms’jes, gesprekken en zelfgeschreven liedjesteksten geeft Sassen je rechtstreeks inkijk in Tessels hoofd en hart. Haar onzekerheid, het stuklopen van de relaties met haar vriendinnen, het aantrekken en afstoten van haar moeder, haar onmacht over alles wat er lijkt mis te lopen … Tessels venijnige, humoristische quotes moeten haar verdriet en verwarring verbergen. Als lezer weet je dat dit echter een façade is. Een 'gemakkelijk' boek is dit niet. De wereld van een puber is dit ook niet. Emotionele turbulentie, faalangst en de zoektocht naar een eigen ik veroorzaken al verwarring genoeg. In het geval van Tessel komt daar nog de grote schaamte bij. Schaamte om haar eigen stommiteit. Ook dit hoort bij volwassen worden. Je eerste stappen in de liefde en de seksualiteit. En dat dit niet altijd verloopt als zoals het in romannetjes beschreven wordt, maar vaak samengaat met verdriet en pijn.
Erna Sassen (Beverwijk, 26 april 1961) is een Nederlands actrice, kinderboekenschrijfster, theatermaakster en voormalig radiopresentatrice. (...) In 2004 debuteerde ze als schrijfster met het kinderboek 'De gemeenste opa van Europa'. Tussen 2004 en 2007 publiceerde ze nog eens vier kinderboeken. In 2018 werd het boek 'Er is geen vorm waarin ik pas' bekroond met de Gouden Lijst, een prijs voor jeugdliteratuur.
Jasmien Repriels
us/ug/27 a
Tessel is een perfectioniste. Ze neemt geen genoegen met een zeven. Op school is ze altijd met alles in orde. Volgens haar vriendinnen kan Tessel geen fouten maken. Tessel zelf denkt daar anders over. In feite kan ze het heel goed, fouten maken. Enorme fouten. Echt. Koeien van (inschattings)fouten. Dit heeft alles te maken met docent P, die haar tot persoonlijke assistente bombardeerde en waar ze - zonder het zelf te beseffen - tot over haar oren verliefd op is. Tessel wil zo graag haar best doen voor P dat ze zijn manipulatieve handelingen niet door heeft. Ze ziet niet dat hij misbruik maakt van haar naïviteit en verliefdheid. Ze toert met hem mee en raakt steeds verder in de ban. Als ze terechtkomt in een burn-out, wordt door de omstanders al snel haar perfectionisme als oorzaak aangewezen. Ze moet het rustig aan doen en krijgt een aangepast programma toegewezen. De ware oorzaak van haar mentale toestand houdt Tessel voor zich, ze heeft dit immers aan zichzelf te danken. Tijdens deze periode sluit Tessel eerder toevallig vriendschap met Evelien, een moeder die haar dochter van zestien (dezelfde leeftijd als Tessel) heeft verloren en een zwaar rouwproces doormaakt. Hoewel Tessel haar dochter nooit gekend heeft, blijft ze haar opzoeken. Er ontstaat een relatie waar beiden kracht uit putten. Tessel verdraagt van Evelien dat wat ze van haar moeder niet wil horen. Evelien zegt dat ze terug naar school moet gaan, gewoon moet doen, GEWOON, net als iedereen. Zeker niet minder, maar ook niet per se meer. Evelien mag dat. Zij heeft het recht dit te doen, oordeelt Tessel. Haar eigen dochter heeft immers niet de kans gekregen iets van haar leven te maken. Tessel kan P maar niet vergeten en zint op wraak. Haar actie loopt echter uit op een persoonlijk fiasco.
Sassen geeft ons met stukken en beetjes inzicht in de gemoedstoestand van Tessel, een verwarde puber. Via flashbacks, sms’jes, gesprekken en zelfgeschreven liedjesteksten geeft Sassen je rechtstreeks inkijk in Tessels hoofd en hart. Haar onzekerheid, het stuklopen van de relaties met haar vriendinnen, het aantrekken en afstoten van haar moeder, haar onmacht over alles wat er lijkt mis te lopen … Tessels venijnige, humoristische quotes moeten haar verdriet en verwarring verbergen. Als lezer weet je dat dit echter een façade is. Een 'gemakkelijk' boek is dit niet. De wereld van een puber is dit ook niet. Emotionele turbulentie, faalangst en de zoektocht naar een eigen ik veroorzaken al verwarring genoeg. In het geval van Tessel komt daar nog de grote schaamte bij. Schaamte om haar eigen stommiteit. Ook dit hoort bij volwassen worden. Je eerste stappen in de liefde en de seksualiteit. En dat dit niet altijd verloopt als zoals het in romannetjes beschreven wordt, maar vaak samengaat met verdriet en pijn.
Erna Sassen (Beverwijk, 26 april 1961) is een Nederlands actrice, kinderboekenschrijfster, theatermaakster en voormalig radiopresentatrice. (...) In 2004 debuteerde ze als schrijfster met het kinderboek 'De gemeenste opa van Europa'. Tussen 2004 en 2007 publiceerde ze nog eens vier kinderboeken. In 2018 werd het boek 'Er is geen vorm waarin ik pas' bekroond met de Gouden Lijst, een prijs voor jeugdliteratuur.
Jasmien Repriels
us/ug/27 a
Tessel is een perfectioniste. Ze neemt geen genoegen met een zeven. Op school is ze altijd met alles in orde. Volgens haar vriendinnen kan Tessel geen fouten maken. Tessel zelf denkt daar anders over. In feite kan ze het heel goed, fouten maken. Enorme fouten. Echt. Koeien van (inschattings)fouten. Dit heeft alles te maken met docent P, die haar tot persoonlijke assistente bombardeerde en waar ze - zonder het zelf te beseffen - tot over haar oren verliefd op is. Tessel wil zo graag haar best doen voor P dat ze zijn manipulatieve handelingen niet door heeft. Ze ziet niet dat hij misbruik maakt van haar naïviteit en verliefdheid. Ze toert met hem mee en raakt steeds verder in de ban. Als ze terechtkomt in een burn-out, wordt door de omstanders al snel haar perfectionisme als oorzaak aangewezen. Ze moet het rustig aan doen en krijgt een aangepast programma toegewezen. De ware oorzaak van haar mentale toestand houdt Tessel voor zich, ze heeft dit immers aan zichzelf te danken. Tijdens deze periode sluit Tessel eerder toevallig vriendschap met Evelien, een moeder die haar dochter van zestien (dezelfde leeftijd als Tessel) heeft verloren en een zwaar rouwproces doormaakt. Hoewel Tessel haar dochter nooit gekend heeft, blijft ze haar opzoeken. Er ontstaat een relatie waar beiden kracht uit putten. Tessel verdraagt van Evelien dat wat ze van haar moeder niet wil horen. Evelien zegt dat ze terug naar school moet gaan, gewoon moet doen, GEWOON, net als iedereen. Zeker niet minder, maar ook niet per se meer. Evelien mag dat. Zij heeft het recht dit te doen, oordeelt Tessel. Haar eigen dochter heeft immers niet de kans gekregen iets van haar leven te maken. Tessel kan P maar niet vergeten en zint op wraak. Haar actie loopt echter uit op een persoonlijk fiasco.
Sassen geeft ons met stukken en beetjes inzicht in de gemoedstoestand van Tessel, een verwarde puber. Via flashbacks, sms’jes, gesprekken en zelfgeschreven liedjesteksten geeft Sassen je rechtstreeks inkijk in Tessels hoofd en hart. Haar onzekerheid, het stuklopen van de relaties met haar vriendinnen, het aantrekken en afstoten van haar moeder, haar onmacht over alles wat er lijkt mis te lopen … Tessels venijnige, humoristische quotes moeten haar verdriet en verwarring verbergen. Als lezer weet je dat dit echter een façade is. Een 'gemakkelijk' boek is dit niet. De wereld van een puber is dit ook niet. Emotionele turbulentie, faalangst en de zoektocht naar een eigen ik veroorzaken al verwarring genoeg. In het geval van Tessel komt daar nog de grote schaamte bij. Schaamte om haar eigen stommiteit. Ook dit hoort bij volwassen worden. Je eerste stappen in de liefde en de seksualiteit. En dat dit niet altijd verloopt als zoals het in romannetjes beschreven wordt, maar vaak samengaat met verdriet en pijn.
Erna Sassen (Beverwijk, 26 april 1961) is een Nederlands actrice, kinderboekenschrijfster, theatermaakster en voormalig radiopresentatrice. (...) In 2004 debuteerde ze als schrijfster met het kinderboek 'De gemeenste opa van Europa'. Tussen 2004 en 2007 publiceerde ze nog eens vier kinderboeken. In 2018 werd het boek 'Er is geen vorm waarin ik pas' bekroond met de Gouden Lijst, een prijs voor jeugdliteratuur.
Jasmien Repriels
us/ug/27 a
Tessel is een perfectioniste. Ze neemt geen genoegen met een zeven. Op school is ze altijd met alles in orde. Volgens haar vriendinnen kan Tessel geen fouten maken. Tessel zelf denkt daar anders over. In feite kan ze het heel goed, fouten maken. Enorme fouten. Echt. Koeien van (inschattings)fouten. Dit heeft alles te maken met docent P, die haar tot persoonlijke assistente bombardeerde en waar ze - zonder het zelf te beseffen - tot over haar oren verliefd op is. Tessel wil zo graag haar best doen voor P dat ze zijn manipulatieve handelingen niet door heeft. Ze ziet niet dat hij misbruik maakt van haar naïviteit en verliefdheid. Ze toert met hem mee en raakt steeds verder in de ban. Als ze terechtkomt in een burn-out, wordt door de omstanders al snel haar perfectionisme als oorzaak aangewezen. Ze moet het rustig aan doen en krijgt een aangepast programma toegewezen. De ware oorzaak van haar mentale toestand houdt Tessel voor zich, ze heeft dit immers aan zichzelf te danken. Tijdens deze periode sluit Tessel eerder toevallig vriendschap met Evelien, een moeder die haar dochter van zestien (dezelfde leeftijd als Tessel) heeft verloren en een zwaar rouwproces doormaakt. Hoewel Tessel haar dochter nooit gekend heeft, blijft ze haar opzoeken. Er ontstaat een relatie waar beiden kracht uit putten. Tessel verdraagt van Evelien dat wat ze van haar moeder niet wil horen. Evelien zegt dat ze terug naar school moet gaan, gewoon moet doen, GEWOON, net als iedereen. Zeker niet minder, maar ook niet per se meer. Evelien mag dat. Zij heeft het recht dit te doen, oordeelt Tessel. Haar eigen dochter heeft immers niet de kans gekregen iets van haar leven te maken. Tessel kan P maar niet vergeten en zint op wraak. Haar actie loopt echter uit op een persoonlijk fiasco.
Sassen geeft ons met stukken en beetjes inzicht in de gemoedstoestand van Tessel, een verwarde puber. Via flashbacks, sms’jes, gesprekken en zelfgeschreven liedjesteksten geeft Sassen je rechtstreeks inkijk in Tessels hoofd en hart. Haar onzekerheid, het stuklopen van de relaties met haar vriendinnen, het aantrekken en afstoten van haar moeder, haar onmacht over alles wat er lijkt mis te lopen … Tessels venijnige, humoristische quotes moeten haar verdriet en verwarring verbergen. Als lezer weet je dat dit echter een façade is. Een 'gemakkelijk' boek is dit niet. De wereld van een puber is dit ook niet. Emotionele turbulentie, faalangst en de zoektocht naar een eigen ik veroorzaken al verwarring genoeg. In het geval van Tessel komt daar nog de grote schaamte bij. Schaamte om haar eigen stommiteit. Ook dit hoort bij volwassen worden. Je eerste stappen in de liefde en de seksualiteit. En dat dit niet altijd verloopt als zoals het in romannetjes beschreven wordt, maar vaak samengaat met verdriet en pijn.
Erna Sassen (Beverwijk, 26 april 1961) is een Nederlands actrice, kinderboekenschrijfster, theatermaakster en voormalig radiopresentatrice. (...) In 2004 debuteerde ze als schrijfster met het kinderboek 'De gemeenste opa van Europa'. Tussen 2004 en 2007 publiceerde ze nog eens vier kinderboeken. In 2018 werd het boek 'Er is geen vorm waarin ik pas' bekroond met de Gouden Lijst, een prijs voor jeugdliteratuur.
Jasmien Repriels
us/ug/27 a
Tessel is een perfectioniste. Ze neemt geen genoegen met een zeven. Op school is ze altijd met alles in orde. Volgens haar vriendinnen kan Tessel geen fouten maken. Tessel zelf denkt daar anders over. In feite kan ze het heel goed, fouten maken. Enorme fouten. Echt. Koeien van (inschattings)fouten. Dit heeft alles te maken met docent P, die haar tot persoonlijke assistente bombardeerde en waar ze - zonder het zelf te beseffen - tot over haar oren verliefd op is. Tessel wil zo graag haar best doen voor P dat ze zijn manipulatieve handelingen niet door heeft. Ze ziet niet dat hij misbruik maakt van haar naïviteit en verliefdheid. Ze toert met hem mee en raakt steeds verder in de ban. Als ze terechtkomt in een burn-out, wordt door de omstanders al snel haar perfectionisme als oorzaak aangewezen. Ze moet het rustig aan doen en krijgt een aangepast programma toegewezen. De ware oorzaak van haar mentale toestand houdt Tessel voor zich, ze heeft dit immers aan zichzelf te danken. Tijdens deze periode sluit Tessel eerder toevallig vriendschap met Evelien, een moeder die haar dochter van zestien (dezelfde leeftijd als Tessel) heeft verloren en een zwaar rouwproces doormaakt. Hoewel Tessel haar dochter nooit gekend heeft, blijft ze haar opzoeken. Er ontstaat een relatie waar beiden kracht uit putten. Tessel verdraagt van Evelien dat wat ze van haar moeder niet wil horen. Evelien zegt dat ze terug naar school moet gaan, gewoon moet doen, GEWOON, net als iedereen. Zeker niet minder, maar ook niet per se meer. Evelien mag dat. Zij heeft het recht dit te doen, oordeelt Tessel. Haar eigen dochter heeft immers niet de kans gekregen iets van haar leven te maken. Tessel kan P maar niet vergeten en zint op wraak. Haar actie loopt echter uit op een persoonlijk fiasco.
Sassen geeft ons met stukken en beetjes inzicht in de gemoedstoestand van Tessel, een verwarde puber. Via flashbacks, sms’jes, gesprekken en zelfgeschreven liedjesteksten geeft Sassen je rechtstreeks inkijk in Tessels hoofd en hart. Haar onzekerheid, het stuklopen van de relaties met haar vriendinnen, het aantrekken en afstoten van haar moeder, haar onmacht over alles wat er lijkt mis te lopen … Tessels venijnige, humoristische quotes moeten haar verdriet en verwarring verbergen. Als lezer weet je dat dit echter een façade is. Een 'gemakkelijk' boek is dit niet. De wereld van een puber is dit ook niet. Emotionele turbulentie, faalangst en de zoektocht naar een eigen ik veroorzaken al verwarring genoeg. In het geval van Tessel komt daar nog de grote schaamte bij. Schaamte om haar eigen stommiteit. Ook dit hoort bij volwassen worden. Je eerste stappen in de liefde en de seksualiteit. En dat dit niet altijd verloopt als zoals het in romannetjes beschreven wordt, maar vaak samengaat met verdriet en pijn.
Erna Sassen (Beverwijk, 26 april 1961) is een Nederlands actrice, kinderboekenschrijfster, theatermaakster en voormalig radiopresentatrice. (...) In 2004 debuteerde ze als schrijfster met het kinderboek 'De gemeenste opa van Europa'. Tussen 2004 en 2007 publiceerde ze nog eens vier kinderboeken. In 2018 werd het boek 'Er is geen vorm waarin ik pas' bekroond met de Gouden Lijst, een prijs voor jeugdliteratuur.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.