Beschikbaarheid en plaats in de bibliotheek
ARhus - De Munt
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Polis, 2016 |
VERDIEPING 3 : DUIZENDZINNEN : ROMANS : DEMU |
ARhus - afdeling Rumbeke
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Polis, 2016 |
VOLWASSENEN : ROMANS : DEMU |
Besprekingen
Aardse oerkreten en vochtig gehijg
Dirk Leyman
us/ug/24 a
Literair Vlaanderen hunkert naar een nieuwe Hugo Claus zoals wielerfanaten smachten naar een Belgische Tourwinnaar na Lucien van Impe. Even dacht men een vrouwelijke variant te hebben gevonden in Lize Spit. Uiteindelijk bleek ze toch op eigen benen te kunnen staan.
Nu krijgt debutant Kristof De Muynck (°1970) de twijfelachtige eer toebedeeld om in het karrenspoor van Claus te treden. Met Kopvoeter, her en der getypeerd als een 'hilarische boerenroman', haalde de Gentenaar meteen de landelijke media. Dat had veel te maken met zijn ongewone curriculum. Een schrijver die een coiffeursalon uitbaat, een manege bezit en de legendarische Antwerpse Bar Tabac runde, een boetiek openhield, tegellijnen ontwierp en toneelkostuums fabriceerde? Het is geen courant verschijnsel.
Het object van al deze aandacht liet zich het hoofd niet op hol brengen. En dat siert hem. "Ik vind het nogal heftig om ineens een auteur genoemd te worden", zeie De Muynck in Gazet van Antwerpen. "Schrijven is voor mij een zijmanoeuvre. In de eerste plaats ben ik nog altijd een coiffeur. Mensen zijn ook snel geneigd te overdrijven. De overdrijving is niet voor niets een veelgebruikte stijlfiguur."
Nu je het zegt. Ook in zijn eigen letterkundig brouwsel wordt niet op een geëxalteerde metafoor meer of minder gekeken. Kopvoeter is overvloedig opgetuigd met zowel potige als parmantige zinnen. De roman vergt enig incasseringsvermogen van de lezer, ook al vanwege de bloedige taferelen. Het boek treedt de wetten van de Vlaamse boerenroman met voeten en geeft er een mythische draai aan, met een parade van hoogst merkwaardige creaturen die om de hete brij moeten walsen.
Een troebel oorlogsverleden vormt een smeulende rode draad. De Muynck combineert een familiesaga met een broeierig en grotesk taalfestijn. Incest, verkrachtingen, ongerijmde liefdesperikelen, fabeldieren en metamorfoses voeren de boventoon. De taal wordt vlees, vol 'aardse oerkreten en vochtig gehijg'.
Commentator is Modest, de vader van boerin Marre, die na zijn dood uit zijn as verrijst als een 'kopvoeter', zo'n aardappelfiguurtje met stakerige armen en benen. Hij bezit de gave om de gebeurtenissen te becommentariëren en vertelt op omgekeerde chronologische wijze over zijn liefde voor Elza en allerlei gewelddaden.
En er is beenhouwer Erwin Verschoote, die Antwerpen ontvlucht en terechtkomt in Veldebeke, een Vlaams dorp met vele opgestapelde geheimen. Hij werpt zich in de armen van Marre, die hij eerst uit handen van een wilde meute redt. Zeventien jaar later is hij met haar getrouwd en zelf gedegenereerd tot een 'dekstier', wat met veel plastisch taalalaam wordt gevierd. Of heeft hij een moord op zijn kerfstok?
Wie geen lichte aanleg heeft voor surrealisme, naturalisme en decadentie, kan deze roman beter meteen wegleggen. De Muynck perst zijn verhaal ook kundig door de postmoderne gehaktmolen en zet je voortdurend op je qui-vive. Helemaal overtuigen doet Kopvoeter evenwel niet. De Muynck blaast ons vooral van de sokken met zijn taalvermogen vol fysieke aberraties. 'Haar brede bekken kwakkelde in een korte golfslag op de bolvormige botuiteinden van haar dijbenen', is een van de vele allitererende zinnen.
Kopvoeter is krachtig en inventief, maar het boek lijdt aan een typisch debutantensyndroom: 'Mama, kijk, zonder handen!' En laat dat nu nét de titel van een toneelstuk zijn van... Hugo Claus.
Polis, 192 p., 19,95 euro.
Marita de Sterck
In zijn opvallende debuutroman volgt de Vlaamse auteur (1970) de jonge slachter Erwin die vanuit de stad terug naar het dorp van zijn kindertijd trekt. Hij logeert bij boerin Marre. Op haar grond werd de as van haar vader Modest uitgestrooid. Hoewel ruim drie maanden dood levert deze Modest voortdurend commentaar op de gebeurtenissen. Al gauw duiken er ingrijpende familie- en dorpsgeheimen op, die tot in het heden doorspelen. Uiteindelijk blijkt dat Erwins vader tijdens Tweede Wereldoorlog met de liquidatie van een Duitser ook het lot van een reeks onschuldige jongens en Elza bezegelde. Deze Elza was de grote liefde van Modest. Door de realistische verhaallagen heen zijn sprookjesachtige elementen en mythische beelden, die vaak aan de ‘Metamorfosen’ van Ovidius doen denken, verweven. Hier is een authentieke, passionele vertelstem aan het woord, die voluit en breed schildert, maar de spanningsboog niet laat verslappen.
Suggesties
Krijg een e-mail wanneer dit item beschikbaar is
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.