Goochelen voor dummies
David Pogue
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Uitgeleend
|
BBNC Uitgevers, 2015 |
VERDIEPING 3 : FEESTPALEIS : OVER MUZIEK-FILM : 783 POGU |
31/12/2003
Dummies is een allicht wisselend samengestelde bevolkingsgroep die vanuit elke denkbare hoek bedacht wordt met handboeken om zich teweer te stellen. Waarom wordt de muziek, gekend als 'serieuze', niet ernstig genomen? Ik zeg het meteen: angst dat een oningewijde zou doodvallen van verveling als het onderwerp niet op alle manieren wordt opgeleukt. Hier krijg je de dosis zo light
Zelfspot als humor bedoeld; de auteurs zijn zelf dirigent. In de VS meet je je dan met het grote voorbeeld Leonard Bernstein. Lennie wist in legendarische televisieprogramma's met flair en humor het hart van muziek zelf bloot te leggen voor een breed publiek. Een boek moet het natuurlijk zonder klank stellen, en dus houdt dit boek het -- ondanks bijgevoegde cd -- maar op de beschrijfbare randverschijnselen, zelfs op zakelijke aspecten als orkestaudities, honoraria van sommige musici, alsof de lezer die hier net wat noten leert ontcijferen best uitzicht mag hebben op een muzikale 'American dream'.
Vulling bestaat voorts uit de gekende Amerikaanse tics: 'welkom bij...', 'hoe een concert overleven' en allerlei lijstjes van tien, behalve die ene met "7 eigenschappen van zeer begaafde componisten". Daar vind je dan 'waarheden' als: "alle goeie muziek is gemakkelijk te onthouden"; om dat te doen kloppen zijn ze niet te beroerd om zelfs Brahms ongeveer te declasseren, en bij herhaling op te voeren als muziek waar tijdgenoten het extreem moeilijk mee hadden. Hoe rijm je dat dan weer met "Brahms, die zoals je je herinnert een conservatief componist was"? Nu is dat krasse taal voor zijn onmodische belangstelling in de vormen van Barok en Weense Klassiek, een verhaal dat in hun "volledige geschiedenis in 80 pagina's" zo zijdelings wordt vermeld dat je je het niet meteen met 'conservatief' herinnert. Of moest ik dieper graven in mijn onbewuste herinneringen, aan de supermarkt? [Gerolf Van de Perre]
Redactie
Een goed initiatief, om het publiek op een 'leuke en gemakkelijke manier klassieke muziek te leren begrijpen en ervan te leren genieten'. Er is informatie over het ontstaan; de diverse stijlen; symfonieën, sonates en sonatines; oratoria en andere koorwerken; hoe overleef je een concert; muziek op cd; achter de schermen; rondleiding door een orkest; een kijkje in de keuken van de componist. Verder enkele bijlagen, waaronder suggesties voor een muziekverzameling. Namen van componisten zijn voorzien van fonetische uitspraak. De informatie is op enkele details na correct. Het geheel is prettig leesbaar en verlucht met tekeningen en fotootjes. De toon is soms wel erg populistisch (Wagner was 'een seksistische rotzak') en zal vooral jongeren aanspreken. Het boek is niet aangepast aan de Nederlandse markt en de informatie over het lenen van cd's klopt daardoor bijvoorbeeld niet. Er verscheen een soortgelijke gids voor de opera.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.