Een jaar met Trump : mijn reis door een angstig Amerika
Ine Roox
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
De Bezige Bij Antwerpen, 2014 |
VERDIEPING 4 : BLAUWE TOREN : GESCHIEDENIS : ITALIE 945.6 |
31/08/2014
Met Italië: De schaduwkant van een zonovergoten land brengt Ine Roox een ‘boze liefdesbrief’ over haar emotionele vaderland. De journaliste vertrekt hierbij enerzijds vanuit clichés, die ze zoveel mogelijk tracht te ontkrachten, en anderzijds vanuit de herinnering aan ontmoetingen met gedreven en vaak behoorlijk tegendraadse Italianen, die ook opduiken in haar bijdragen voor De Standaard. De voorbeelden die Roox aanhaalt zijn pakkend, maar blijven weleens in het anekdotische steken. Roox heeft het over de gastronomie en de recente ‘Slow Food’-beweging, over de mythe van de sterke (lees: sluwe en charismatische) man waarvan Silvio Berlusconi een uitvergroting is, over moederskindjes die eigenlijk vooral uit economische noodzaak bij hun ouders blijven inwonen. Jongeren, dertigers incluis, leven van tijdelijke, slecht betaalde baantjes, terwijl leidinggevende functies bekleed worden door oude knarren die hun machtspositie misbruiken. Bovendien worden kandidaten vaak aangeworven op basis van een aanbeveling. Heel wat jongeren voelen zich dan ook genoodzaakt te emigreren.
Roox ontrafelt ook het huidige politieke landschap, met Berlusconi’s Forza Italia, Beppe Grillo’s Burgerbeweging Vijf Sterren en steeds wisselende constellaties die niet weten te overtuigen. Niet dat Italië geen bekwame politici heeft, maar die missen het charisma van een Berlusconi of een Grillo. Italianen zijn het vertrouwen in de politiek kwijt, zeker nadat begin jaren negentig Operatie Schone Handen grootschalige corruptiepraktijken aan het licht bracht. De Operatie was de genadeslag voor de oude politieke partijen, maar de politici van toen bleven zichzelf heruitvinden. De erg jonge premier, Matteo Renzi, lijkt het tij alsnog niet te kunnen keren.
De Italiaanse politiek ontsnapt daarnaast ook niet aan de invloedssfeer van de kerk. Zo hebben in Italië gehuwden, samenwonenden en homostellen niet dezelfde rechten (het burgerlijke en het kerkelijke huwelijk vallen gewoon samen). Euthanasie is nog steeds een taboe. Naast de vermenging staat-kerk is er een nog meer bevreemdende, die tussen kerk en georganiseerde misdaad. Niet zo erg lang na de publicatie van Italië veroordeelde de (volgens Roox) even aaibare als conservatieve paus Franciscus openlijk het maffialeven. In Italië hebben de verschillende maffia’s een parallelle economie uitgebouwd. Ondanks de gestage maffiabestrijding en de bekentenissen van spijtoptanten laten jongeren zich inlijven, ook al omdat maffiafilms een geromantiseerd beeld van het gangsterleven ophangen. Toch groeit er openlijk verzet. Handelaars zijn nu minder snel geneigd protectiegeld te betalen. Op door de Staat geconfisqueerde domeinen ontstaan coöperatieves die authentieke antimaffiaproducten afleveren. Door te stellen dat Italië een zon- en een schaduwkant heeft, verwijst Roox eigenlijk impliciet naar de analyses van de auteur-journalist Leonardo Sciascia die Italiës dubbele identiteit vanuit de Siciliaanse context problematiseerde. In Italië laat Roox zich op enkele onnauwkeurigheden of ongelukkige formuleringen betrappen, maar haar liefdesbrief zet de lezer aan om Italië kritisch te benaderen. [Inge Lanslots]
Dr. M.C.A. v.d. Heijden
De titel en ondertitel ('de schaduwkant van een zonovergoten land') geven de inhoud al goed weer. De auteur, een Belgische journaliste, heeft in Padua Italiaans gestudeerd. Ze houdt zichtbaar van Italië en de Italianen. Tegelijk is ze allesbehalve blind voor hun gebreken. In vijftien hoofdstukken beschrijft ze deze, uitvoerig, evenwichtig en goed gedocumenteerd. Gelukkig besteedt ze zo mogelijk ook veel aandacht aan pogingen om aan bepaalde kwalen een einde te maken. De meeste aandacht gaat uit naar de maffia. Als je dit leest, rijzen je de haren ten berge. Andere onderwerpen die veel aandacht krijgen, zijn bijvoorbeeld slecht en corrupt bestuur, vooral dat van Berlusconi, de roep om een sterke man, de starre arbeidsmarkt die veel jongeren het land uitdrijft, de behandeling van mensen uit zwart Afrika die Europa in willen, het slordige beheer van de cultuurrijkdom enzovoort. Het boek is een bewonderenswaardige prestatie.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.