Beschikbaarheid en plaats in de bibliotheek
ARhus - De Munt magazijn
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Nijgh en Van Ditmar, 2014 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 13989 |
Besprekingen
Carbonpapier en Martinilunches
Kathy Mathys
i /ul/04 j
Salingeriana: het is de term die we gebruiken voor geruchten en roddels rond de mythische Amerikaanse schrijver. In New York zou hij tussen zwartgeverfde muren hebben geleefd. Jarenlange vriendschappen met uitgevers zou hij hebben verbroken omdat een paperbackeditie hem niet beviel. Hij zou een obsessieve interesse voor macrobiotica hebben gehad en uitgevallen zijn tegen een dorpsgenoot die hem de hand wilde schudden.
Mijn jaar met Salinger is geen biografie van de schrijver; Joanna Rakoff doet geen poging om het troebele water te dreggen op waarheden. Salinger komt terloops het verhaal binnengewandeld. Rakoff toont hem als een best aardige man die te hard schreeuwt aan de telefoon - hij weigerde zijn hoorapparaat te dragen.
In 1942 haalde literair agente Dorothy Olding Salinger binnen bij Harold Ober Associates, door Rakoff simpelweg 'het Agentschap' genoemd. Later nam Phyllis Westberg het vaandel over en het is deze vrouw die in 1996 Rakoffs bazin wordt.
Dictafoon met voetpedalen
Met horden trokken pas afgestudeerde jongens en meisjes met literaire ambities in die tijd naar hartje New York, hopend om binnen te geraken in een wereld die hen glanzend leek. Het liefst wilden ze vergeten dat hun ouders in de buitenwijken geld hadden, ze snakten naar een rauwere werkelijkheid. Rakoff belandt bij Harold Ober, een plek die ze in glorieuze details beschrijft. Het lijkt wel de jaren 40, denk je, wanneer ze je door de wandelgangen loodst. Donkerbruine boekenkasten, donkergroene tapijten, nauwelijks daglicht. Een dictafoon met voetpedalen, carbonpapier: daarmee moet Rakoff aan de slag. Het fotokopieerapparaat is een recente aanwinst en pas aan het einde van het boek komt er een computer in zicht, één exemplaar dat de medewerkers moeten delen.
Met zuinigheid heeft dit niets te maken, het agentschap wil wat lelijk is en nieuwerwets weren. Westberg is een personage uit een andere tijd, ze draagt stola's uit nerts en gigantische brillen, is gewend aan langgerekte Martinilunches. Rakoff verbaast zich over dit oude New York, maar ze cultiveert het ook, vergelijkt de mensen die haar pad kruisen met personages uit het werk van Edith Wharton of Jean Rhys.
Westberg veroordeelt Rakoff tot secretaressewerk. Ze moet brieven tikken, contracten nalezen, telefoontjes beantwoorden. Over Salinger, die Westberg 'Jerry' noemt, zegt de bazin: 'Het is ons werk hem niet lastig te vallen.'
Salingers fanmail
Rakoff beantwoordt de fanmail die onophoudelijk toestroomt: ontwapenende epistels van tieners die zich herkennen in Holden Caufield, het hoofdpersonage van Salingers romanThe catcher in the rye, en aangrijpende brieven van veteranen die troost vinden in Salingers frontverhalen. Eerst tikt Rakoff nog standaardantwoorden, daarna laat de schrijfster in de dop zich bloemrijker uit, meer betrokken.
Tijdens haar jaar in het agentschap krijgt Rakoff Salinger vaak aan de lijn, hij is hoffelijk, informeert hoe het vordert met haar gedichten. Er is een reden voor dat drukke belverkeer: Salinger overweegt om 'Hapworth', een verhaal dat inThe New Yorker verscheen, als een afzonderlijk boek te laten publiceren door een kleine onafhankelijke uitgever. De voorbereiding dient in het grootste geheim te gebeuren, de media mogen pas weet krijgen van het boek bij verschijning. De deal springt af, want de uitgever praat zijn mond voorbij. Salinger hult zich opnieuw in stilzwijgen.
Toen Rakoff voor het agentschap ging werken, las ze Didion, Faulkner, Pynchon. Salinger had ze altijd vermeden uit vrees dat hij 'onuitstaanbaar snoezig' zou zijn. Uiteindelijk leest ze hem toch, ontdekt ze hoeveel ze deelt met zijn personages. Rakoff zoekt naar echo's tussen haar leven en dat van Salingers personages als Holden Caufield en Franny. Dit komt geforceerd over, vooral aan het eind, wanneer er bruuske sprongen voorkomen in Mijn jaar met Salinger.
Voorts is dit een levendige autobiografie met boeiende personages die belangwekkende keuzes moeten maken. Het is ook het verhaal van een vervlogen tijdperk. Westberg verzet zich tegen de huidige boekencultuur waarin enkelingen gigantische voorschotten ontvangen die ze nooit kunnen terugverdienen. Je vraagt je onvermijdelijk af of ze bij het Agentschap nu allemaal een computer hebben. De homepage van het bedrijf ziet er nog steeds ouderwets uit: een foto van dikke, donkerkleurige gebonden boeken.
JOANNA RAKOFF
Mijn jaar met Salinger.
Vertaald door Dennis Keesmaat, Nijgh & Van Ditmar, 263 blz., 19,99 ?. Oorspronkelijke titel: 'My Salinger year'.
De auteur: schreef voor talrijke Amerikaanse kranten en magazines. Heeft ook een roman op haar naam.
Het boek: een jaar in een New Yorks literair agentschap, waar ze de fanmail beantwoordt van J.D. Salinger (1919-2010), de auteur vanThe catcher in the rye (1951).
ONS OORDEEL: levendig geschreven, bevolkt met boeiende personages.
¨¨¨èè
Kathy Mathys ■
Hans Renders
De in 2010 overleden Amerikaanse schrijver J.D. Salinger was een legende. Hij weigerde nog te publiceren en wilde vooral niet in het openbaar treden. Maar zijn lezers en fans bleven hem volgen. Om het contact met de buitenwereld te vermijden liet hij zijn fanmail door een agentschap afhandelen. Joanna Rakoff werkte op dat agentschap en schreef er een geestig boek over. Ze treedt in contact met mensen die Salinger willen spreken of met hem willen corresponderen, meestal met een standaardbrief, maar soms ook met een quasi persoonlijk schrijven, en daar volgen dan weer reacties op. Een enkele lezer gelooft dat Salinger die brieven zelf schrijft. Even schrikt ze als ze op een dag Salinger zelf aan de telefoon krijgt. Het zijn allemaal hilarische gebeurtenissen die tezamen een mooi beeld geven van een literair agentschap en vooral van de wording van een schrijfster, want uiteindelijk begint Rakoff zelf ook fictie te schrijven. Inmiddels is ze een succesvol schrijfster die tevens boeken recenseert voor The New York Times.
Suggesties
Krijg een e-mail wanneer dit item beschikbaar is
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.