Blauwboek : gedichten voor de grote reuzin
Peter Holvoet-Hanssen
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Prometheus, 2014 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 12546 |
Bert Van Raemdonck
em/ov/28 n
Tien jaar na zijn wervelende 'anti-roman'De vliegende monnik waagt de voormalige stadsdichter van Antwerpen zich opnieuw aan proza. Misschien verrastZoutkrabber expedities nog het meest doordat Peter Holvoet-Hanssen zijn aversie voor conventies even overboord heeft gegooid. Is zijn affaire met de taal over?
Wel nog springlevend is Holvoet-Hanssens fascinatie voor piraten en de zee. In dit boek droomt de Venetiaans blonde Finbar heel de dag van verre reizen over woeste baren. Wanneer hij de rusteloze Louise ontmoet, slaat zijn zeemanshart op hol. Maar terwijl zij zich ergens te lande wil vestigen en de wereld wil verbeteren, droomt hij van klotsende golven en zo weinig mogelijk land in zicht. Beiden trekken erop uit, maar samen thuiskomen ligt niet voor de hand.
Het verhaal van Finbar en Louise begint pas als de roman al halverwege is. In de eerste helft laat Holvoet-Hanssen ene Leen Pul honderd bladzijden lang vertellen hoe hij in 1943 in het hol van de leeuw zijn schouders moest zetten onder de Deutsche Edelstahlwerke. Zelfs na de bevrijding blijkt het ook voor hem niet makkelijk om in Nederland thuis te komen.
Schizofreen
Finbar lijkt verdacht veel op de auteur. Er zijn ook aanwijzingen dat nog wel meer personages in de wereld buiten de roman een tegenvoeter hebben. Dat geldt zeker voor Leen Pul, die in het echte leven Leendert van den Berg heette en achter in het boek met Holvoet-Hanssen op de foto staat te blinken. Zoals Stefan Hertmans voor zijn bestsellerOorlog en terpentijn aan de slag ging met de dagboeken van zijn grootvader, zo heeft Holvoet-Hanssen het meeslepende verhaal van een Nederlandse oud-strijder in dit boek verwerkt.
Alleen is dan de vraag: wat heeft zijn verhaal met dat van Finbar en Louise te maken? Niet zoveel, eerlijk gezegd. Jazeker, Pul blijkt de grootvader van Louise, waardoor de twee romanhelften onderling met elkaar worden verbonden. En inderdaad, de mysterieuze Fanastasio die als verteller boven de twee verhaalhelften zweeft, spoort de auteur aan om eens iets op een andere manier over Pul te vertellen. Droger, zakelijker, 'zonder een sterk verhaal over hem te verzinnen'. Dit schizofrene spiegelboek wordt daardoor ook een reflectie van Holvoet-Hanssen over zijn eigen schrijverschap.
Maar toch kun je je niet van de indruk ontdoen dat de twee 'schelpenhelften' van dit boek toevallig met elkaar zijn vergroeid. Alsof Holvoet-Hanssen niet kon kiezen tussen een belofte die hij ooit aan een (intussen overleden) oude vriend heeft gemaakt en het uitwerken van een sprookje dat al veel langer in zijn dromen woekerde.
Tegenpolen
Wat de ietwat onevenwichtige indruk van Zoutkrabber expedities versterkt, is de haperende manier waarop de beide delen worden verteld. Holvoet-Hanssen is op zijn best wanneer hij zich helemaal kan verliezen in de kleurrijke gedachtewereld van de dichterlijke ziel die Finbar is. Wanneer hij ons in zijn hoofd laat kijken en elk hoekje van de taal te verkent, dan spatten het ongebreidelde talent en het plezier van deze schrijver van de pagina's van dit boek.
Maar zeker in het deel over Leen Pul probeert Holvoet-Hanssen om conventioneler te schrijven, en dan gaat het weleens mis. Dan produceert hij kromme en ontzielde zinnen: 'Het ritme van de trein is veranderd, langzamer, zodat het lijkt alsof we minder snel rijden'. Of: 'We binden een lijn om ons middel en spreken af dat die langzaam ingepalmd zal worden als we daar een ruk aan geven'.
Is het nu te land, ter zee of in de lucht, Finbar lijkt nergens echt te aarden. Alleen in Charleroi (het 'Chicago aan de Samber') en de vrolijke woestenij van Estland beleeft hij een paar intense momenten. Zelf verklaart hij dat zo: 'Ik ben nog steeds op zoek naar een vastomlijnde persoonlijkheid. Ik los op in mijn omgeving, ik ben te vloeibaar.'
In dit boek wekt Peter Holvoet-Hanssen soms ook die indruk. Wanneer hij dwars door de taal op expeditie trekt, schieten er vonken uit zijn tong. Maar zet hij voet aan wal en probeert hij zichzelf te kooien, dan maakt hij een kleurloze indruk.
PETER HOLVOET-HANSSEN
Zoutkrabber expedities.
Prometheus, 216 blz., 19,95 ?
¨¨èèè
Bert Van Raemdonck ■
J.T.G. Maas
In deze roman in twee afdelingen beschrijft de voormalige Antwerpse stadsdichter (1960) in het eerste deel de ervaringen van een Nederlandse jongen uit Monster die in de Tweede Wereldoorlog gedwongen wordt te gaan werken in Duitsland. Dit is een goed beschreven relaas, mede op basis van aantekeningen en verhalen van deze persoon. Deze woont in Antwerpen en raakt bevriend met de schrijver. In het tweede deel ontmoet de verteller de kleindochter van de voormalige dwangarbeider (die daarna komt te overlijden). Het komt tot een relatie, maar alvorens die definitief kan worden gaat de verteller met name in Estland op zoek naar zichzelf en raakt het spoor bijster alvorens te verdwijnen. Dit tweede deel is moeilijk te volgen, een soort van roes. Deze roman is daarom vooral voor een wat meer ervaren publiek. Vrij kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.