Beschikbaarheid en plaats in de bibliotheek
ARhus - De Munt magazijn
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
EPO, 2014 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 333.9 HOST |
Besprekingen
30/09/2014
Koen Hostyn wordt op de achterflap van Het Vlaanderen van De Wever betiteld als filosoof en econoom actief bij de studiedienst van de Partij van de Arbeid. Over de invalshoek van deze studie, met als voorwerp het programma en beleid van de N-VA, kan dan ook geen twijfel bestaan. De timing hoeft evenmin te verbazen, met de verkiezingen van 25 mei in het vooruitzicht.
In een eerste deel gaat de auteur na of de N-VA wel echt de partij is van de hardwerkende Vlaming, zoals ze zelf beweert. In korte hoofdstukken wordt uit de doeken gedaan waar de N-VA volgens Hostyn echt voor staat: De Wever zou een bijzondere sympathie koesteren voor de neoliberale politiek van Margaret Thatcher en de vakbonden ten gronde willen richten. Besparingen wil de N-VA doorvoeren ten koste van de werkende mens. De parlementariërs zouden weigeren in te grijpen tegen ‘kapitaal- en fortuinbezitters’. Gelukkig meent Hostyn dat België nog niet volledig in de greep is van het verfoeilijke neoliberalisme en dat de sociale welvaartstaat er (voorlopig) nog stand houdt. Toch zou de N-VA onder het mom van flexibiliteit streven naar het terugschroeven van de sociale verworvenheden en bescherming van de arbeider, onder andere door het promoten van uitzendwerk. Doel van de N-VA en de werkgevers: de uitzendkracht, en meer algemeen de werknemer, te herleiden tot multi-inzetbare, goedkope en makkelijk de laan uit te sturen ‘wegwerpmens’.
Op fiscaal vlak worden de goede banden van de N-VA met de Antwerpse diamantsector gehekeld. De leden van N-VA zouden de sector meermaals te hulp zijn geschoten, zo ook in het Monstrey-schandaal. De N-VA zou ook onverschillig staan ten opzichte van fiscale fraude, terwijl loontrekkers correct belastingen betalen en ‘grote vermogens, speculanten en multinationals langs alle kanten in de watten worden gelegd.’
In een tweede deel stelt Hostyn zich de vraag of we wel baat hebben bij een onafhankelijk Vlaanderen. Hij neemt het beleid onder de loep dat na de gemeenteraadsverkiezingen op lokaal niveau wordt gevoerd in Antwerpen en in Sint-Niklaas. In Antwerpen zou men de illusie scheppen van grote investeringsprojecten en economische groei, terwijl de kloof tussen arm en rijk in werkelijkheid groter wordt. De nood aan betaalbare woningen zou nog nooit zo groot zijn geweest, er zijn wachtlijsten voor scholen en rusthuizen, de werkloosheid piekt, er wordt gesnoeid in het ambtenarenkorps en de rijksten betalen niet meer belasting. In een laatste deel wordt tot slot het communautaire discours van de N-VA op de korrel genomen en de vermeende racistische trekken van de partij belicht. De scheidingslijn met het Vlaams Belang wordt in vraag gesteld.
Het Vlaanderen van De Wever is behoorlijk gedocumenteerd, maar boet in aan kracht door zijn te eenzijdige aanpak en overduidelijk linkse insteek. Er is weinig tot geen plaats voor nuance, waardoor het geheel verwordt tot ‘N-VA bashing’ zonder meer. Waar Hostyns kritiek op sommige plaatsen terecht is, mis je als lezer oplossingen die de auteur of de PVDA dan wel menen te kunnen bieden voor de maatschappelijke problemen van vandaag.
[Pitou Van Hissenhoven]
Suggesties
Krijg een e-mail wanneer dit item beschikbaar is
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.