Anders
Andreas Steinhöfel
Andreas Steinhöfel (Auteur), Kerstin Meyer (Illustrator), Tjalling Bos (Vertaler)
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Niet beschikbaar |
Hoogland en Van Klaveren, 2013 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : DOEN : VERHALEN : STEI |
2 items niet beschikbaar |
Lemniscaat, cop. 2005 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : DOEN : VERHALEN : STEI |
31/12/2006
Van de veelzijdige Duitse jeugdauteur Andreas Steinhöfel werd tot voor kort maar één boek vertaald in het Nederlands: het griezelverhaal O patria mia (La Rivière, 1998). Lemniscaat bracht eind 2005 twee titels uit, zijn grote verkoopssucces Het midden van de wereld, een ontwikkelingsroman over een ongewone familie, en Midden in de winternacht (oorspr. 1995), een grappig kerstverhaal voor jongere lezers.
Dit verhaal, dat vorig jaar verfilmd werd, is een zoveelste variant op het kerstmangegeven, waarin één element geparodieerd wordt en er een confrontatie wordt aangegaan met het ongeloof van de huidige kinderen in het bestaan van de kerstman. Wanneer het gezin Wagner -- net gescheiden mama, eigenwijze Kiki en jonge Bertil die het verhaal vertelt -- samen kerstliederen zingt, valt er plots een eland door het dak. Deze eland blijkt een van de testrijders te zijn van de kerstman (de rendieren zijn de echte piloten, en deze eland is hen dan ook niet goed gezind). Bij het inrijden van de kerstslee vloog hij boven Ierland uit de bocht, helemaal tot in Duitsland. Na de initiële verbazing nemen de Wagners de eland vlug op in huis en ontwikkelt zich een warme relatie tussen hen. Bertil vindt in de eland een ersatz-vader. De Wagners moeten enige kunstgrepen uithalen om de aanwezigheid van de eland te verbergen voor minder begripvolle kennissen. Wanneer de kerstman zijn eland komt opeisen, wordt alles na een korte ruzie in der minne geregeld.
Deze variant op het kerstverhaal is vooral geslaagd omwille van de droge, laconieke stijl, waarin het perspectief van een jong kind grappige wendingen oplevert, zoals in volgende passage: "Ik kreeg een heel akelig gevoel. Ik was niet braaf geweest. Ik had rotjes bewaard van oudejaarsavond en daarmee in de zomer drieëntwintig eieren in de legbatterij van Panneman opgeblazen. Nu was ik bang dat de kerstman elk van die eieren persoonlijk had gekend." Met het avontuur en de humor komt een boodschap over de echte betekenis van de kerstman, die meteen een oplossing biedt voor het ongeloof van de kinderen in zijn bestaan.
Dit verhaal is goed in elkaar gezet, maar het einde ligt te veel voor de hand. Vanaf pagina 55, wanneer de kerstlikeur op tafel komt en oma de kerstman daarmee weet te charmeren, worden de clichés opgestapeld. Er zit een logica in de afwikkeling, maar vergeleken met het leuke begin is het te voorspelbaar, te veel een geheel van berekende toevalligheden. De aquarellen van Kerstin Meyer, met hun bruine en blauwe kleuren en gezellige, humoristische taferelen, drukken warmte uit. Ze zijn niet spectaculair en worden soms wat lomp naast de tekst gezet, maar de cartooneske uitbeeldingen geven perfect de verwonderde blik van de jonge verteller weer. [Chris Bulcaen]
Jos Weinberg
De week voor Kerstmis vliegt de slee van de Kerstman, getrokken door meneer Eland Moos, bij Ierland uit de bocht en Moos knalt door het dak op de Ikea salontafel bij het gezin Wagenaar: de slimme Kiki, moeder Kirsten en zoon Max, de verteller. De ouders zijn gescheiden en de grootste kerstwens van Max is dat het gezin weer bij elkaar komt. De aan een poot verwonde, vriendelijke en beleefde Moos krijgt een verblijf in de garage en vertelt honderduit over elanden en rendieren en wat ze voor de Kerstman betekenen. Zijn slee vliegt op sterrenstof en het is in de buurt van Pisa (!) zelfs een keer faliekant verkeerd afgelopen. Op een avond staat de Kerstman voor de deur en wil Moos terug. Hij lust wel een glaasje en dus ontwikkelt het verhaal zich onverwacht anders. Misschien wordt het verlangen van Max toch vervuld? De tere illustraties in aquarel passen prima bij de sfeer van het verhaal. Achter in het met een Vlag en Wimpel 2006 bekroonde, zeer humoristische boek, staat een exclusief interview met de Kerstman. Op het omslag staan enkele foto's uit de film*. Voorlezen vanaf ca. 6 jaar, zelf lezen vanaf ca. 8 jaar.
Sieglinde Duchateau
ua/an/22 j
Bertil Wagner vertelt in de ikpersoon het verhaal van zijn kennismaking met Meneer Eland, die tijdens een proefrit voor ‘de baas’, Santa Claus, uit de bocht vliegt en door hun dak naar beneden stort. Terwijl zijn poot herstelt, verblijft de eland in de garage en Bertil, die zijn geloof in de kerstman wil bijsturen, gaat regelmatig bij hem op bezoek om verhalen te horen. Meneer Eland vertelt hoe het ongeval is gebeurd en over zijn verhouding met de kerstman en met de rendieren die de slee trekken op kerstavond. Maar op een dag staat Santa in eigen persoon plots aan de deur om Meneer Eland mee naar Amerika te nemen. Maar wil die wel mee terug? De situatie dreigt een beetje uit de hand te lopen als de kerstman in beschonken toestand het huis verlaat, wordt opgepakt wegens openbare dronkenschap en opgesloten in een psychiatrische inrichting. Bertil en Meneer Eland zetten een spectaculaire reddingsoperatie op touw om ervoor te zorgen dat de kerstman toch op tijd op ronde kan. De oorspronkelijke titel van dit boekje is een allusie op een kerstliedje. Samen met Meneer Eland val je onmiddellijk dit grappige en originele kerstverhaal binnen. De setting is een beetje bizar. Enerzijds heb je het samen zingen van de brave kinderen rond de piano, waardoor je je minstens een halve eeuw terug in de tijd waant, terwijl Meneer Eland toch Sören, de hedendaagse salontafel van bij Ikea, verplettert wanneer hij door het dak naar binnen tuimelt. Ook het taalgebruik is ietwat bombastisch en komt daardoor nogal ouderwets over. Maar het verhaal staat vol grapjes, leuke kinderlijke logica (b.v. “Zelfs ik wist dat er in de stal van Betlehem geen varkens waren geweest. Anders zouden ze wel op kerstkaarten staan.”) en commentaren van Bertil Wagner. Fantasie en werkelijkheid zijn subtiel met elkaar verweven (b.v. “De laatste echte botsing gebeurde in Pisa, eeuwen geleden.”). Het boek heeft een open einde met de vraag of Bertils kerstwens zal uitkomen. Hij wil dat zijn ouders weer goed met elkaar kunnen opschieten en dat papa thuisblijft. De kerstman heeft hem geleerd dat je echte cadeaus niet kunt kopen: een echt cadeau is een hartenwens die in vervulling gaat. Leuke expressieve waterverfprenten illustreren de tekst die is opgedeeld in korte hoofdstukken met elk een eigen titel.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.