Ik wil mijn hoed terug
Jon Klassen
Daniel Barbot (Auteur), Sieb Posthuma (Illustrator), Bette Westera (Vertaler)
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Uitgeleend
|
Gottmer, cop. 2013 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : KLEUTER : AVONTUUR - FANTASIE
Humor |
15/10/2013
Zwaan wil een fiets! is een even eenvoudig als verrassend prentenboek. Het verscheen oorspronkelijk in Venezuela in 1990. Voor deze Nederlandse uitgave maakte Sieb Posthuma nieuwe illustraties. Het verhaal bevat het soort absurde humor dat jong en oud kan aanspreken. Daarbij wordt een spel gespeeld met de antropomorfe voorstelling van dieren. Zwaan is een ‘alleraardigst wit kippetje’. Haar baasje heet mevrouw De Haan, duidelijk een mens, al is haar neus scherp als een bek en draagt ze een muts als een hanenkam. Behalve haar kippetje heeft ze nog een kat, een hond, een schildpad, twee parkieten en een papegaai, die Posthuma stuk voor stuk raak typeert. Met enkele lijnen roept hij karaktertrekken op die herkenbaar zijn en de kijker tegelijk uitnodigen om zelf verder in te vullen.
Voor haar verjaardag wil Zwaan een fiets. Mevrouw De Haan verzet bergen om een fiets voor een kip te vinden, maar dat lijkt hopeloos. Het gebrek aan verbeelding van de verkopers in de stad zet Posthuma in de verf door de gebouwen in saaie, bruine en grijze tinten te zetten. Wanneer echter een bijzondere koopman opdaagt, krijgt de stad kleur. Het lied dat hij zingt, is een ode aan de fantasie die alles mogelijk maakt: ‘schaatsen voor de hond’ en ‘kaarsen zonder lont.’
En dan breekt de bijzondere dag aan. In de kamer staat een groot pak. Niet alleen de prent, maar ook de vragen in de tekst roepen spanning op: ‘Waar is de taart?’ Waar zijn de slingers? Waar is de jarige?’ De volgende dubbele pagina is een en al feestvreugde, met slingers, toeters, vlaggetjes en… het jarige kippetje op haar fiets. Op de prent die daarop volgt, fietst ze dolgelukkig in volle vaart de heuvel af. Als je nog een bladzijde omslaat, lees/hoor je de rest van het lied van de koopman, met een verrassend eindrijm. Hoewel, verrassend? Niet als je op de rechterpagina ziet wat er met Zwaan gebeurt. Het grappige effect versterkt Posthuma door de boom waar Zwaan aan bengelt een blauw oog te geven. Beeld en tekst spelen op een knappe manier op elkaar in, wat kijker en lezer een prettig gestoord gevoel kan bezorgen.
[Jan Van Coillie]
F.P. Blauwhoff
De oorspronkelijke editie van dit prentenboek over kip Rosaura die een fiets voor haar verjaardag wil, verscheen reeds in 1990. De in Venezuela woonachtige Fransman Daniel Barbot bedacht het aandoenlijke, komische verhaal dat nu op sprankelende wijze door Bette Westera is vertaald en geïllustreerd door Sieb Posthuma. Zwaan wil de eerste kip op een fiets worden! Mevrouw de Haan wil de verjaardagswens van haar geliefde Zwaantje dolgraag in vervulling doen gaan, maar een fiets voor een kip vinden is bepaald geen sinecure... Het verhaal is origineel en zal zeker door de jonge doelgroep gewaardeerd worden. Maar het zijn absoluut de fantastische illustraties die het boek dragen; de tekeningen in het oorspronkelijke werk zijn namelijk nogal ingetogen en ogen gedateerd. Posthuma is erin geslaagd om met zijn kleurrijke, karaktervolle en levendige aquareltekeningen over dubbele pagina's het verhaal naar een hoger niveau te tillen. De tekst staat in duidelijke letters in de tekeningen afgedrukt. Daniel Barbot kan niet anders dan enthousiast zijn over het kekke, moderne jasje dat zijn oorspronkelijke werk gekregen heeft. Een prentenboek dat niet mag ontbreken in de kast van lezers vanaf ca. 4 jaar.
Lieve Raymaekers
ua/an/22 j
Mevrouw De Haan heeft een gezellige beestenboel: een hond, een kat, een papegaai, twee parkieten, een stokoude schildpad, en een kippetje dat Zwaan heet. Dat kippetje wil koste wat het kost een fiets voor haar verjaardag, en mevrouw De Haan wil niets liever dan Zwaan plezieren. Nadat drie fietsenmakers haar afgescheept hebben, komt ze bij een zingende koopman terecht die wel raad weet. Zwaan fietst in volle vaart de heuvel af, als eerste kip op een fiets. Maar in de verte klinkt het lied van de koopman: “… Gitaren zonder snaren, die niemand hoeft te stemmen. En klokken zonder klepels. En fietsen zonder remmen …” (p. 23).
De oorspronkelijke uitgave is blijkbaar al in 1990 vanuit Venezuela naar ons taalgebied gekomen. De versie die vandaag op tafel ligt, heeft niet alleen een heel vlotte tekst, maar vooral geweldige illustraties. Zo is mevrouw De Haan echt hilarisch met een soort badmuts in de vorm van een hanenkam op haar hoofd, en een haakneus om het geheel af te maken. Maar ook al haar huisdieren zijn fantastisch in beeld gebracht, elk met een eigen karakter. Het enige wat me tegenviel, was de fiets van Zwaan. Na de lange zoektocht, en de opmeting van de “meteropnemer” had ik wel iets originelers verwacht dan de doorsnee roze meisjeskleuterfiets.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.