Lynn 3.0
Anke Kranendonk
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Lemniscaat, cop. 2013 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : IK EN DE WERELD : VERHALEN : KRAN |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Lemniscaat, cop. 2013 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : KRAN |
15/09/2013
Linda gaat volgend schooljaar naar het middelbaar. Wanneer ze tijdens de turnles iets te fanatiek opgaat in de match handbal, vraag de juf wie ze eigenlijk denkt dat ze is. Deze schijnbaar onschuldige opmerking zet de hele wereld van Linda op zijn kop. Want ja, wie is ze eigenlijk? ‘Linda de pinda’, zoals ze soms smalend door haar klasgenoten wordt genoemd, maar ook ‘een gespleten dropmatje’, vindt ze zelf, ‘dat je heel makkelijk uit elkaar kon trekken’. Daarnaast voelt ze zich ook ‘een ontzettend uilskuiken’, ‘een slome hark’ en ‘een piepkleine mier’. Dus beslist ze dat ze niet langer Linda wil zijn, maar Lynn. Maar ook Lynn blijkt niet consistent in haar gedrag bij haar verschillende klasgenoten. Bij Fenna gedraagt ze zich even stoer en zorgeloos, bij Marjorie probeert ze zich interessant te maken door haar de hele tijd te verbeteren en bij het nieuwe meisje Alexia is ze ietwat hautain. ‘“Lynn,” zei ik tegen mezelf. “Je doet maar wat! Je aapt iedereen na. De ene keer ben je een halve Fenna, dan weer een halve Marjorie, dan een kwart Flap Juul. Dus eigenlijk ben je niks!”’
Met de nodige zelfrelativering laat Anke Kranendonk Linda/Lynn zichzelf en haar omgeving observeren en analyseren. De puberende tiener verliest daarbij zelden haar gevoel voor humor. In de wachtkamer van de tandarts: ‘Als er een bekende binnenkwam, zou ik het blaadje [Donald Duck] snel terugleggen en het blad Arts en Auto pakken. Rare naam eigenlijk. Zou er ook een Tandarts en Stoel bestaan? Of Dokter en Boot?’ Wanneer ze even later de praktijk verlaat, merkt ze het volgende op: ‘Ik was nog niet ongesteld, maar liep wel met twee tampons tussen mijn kiezen.’
Lynn is een echt meidenboek, zonder dat het zeemzoet is of problemen overdramatiseert. De twijfels en muizenissen in het hoofd van Linda/Lynn, die op zoek is naar zichzelf en een plaats voor zichzelf binnen haar gezin en de klasgroep, zijn herkenbaar voor veel puberende tieners die de overgang naar het secundair onderwijs maken. Linda’s/Lynns wankele zelfvertrouwen wordt keer op keer treffend weergegeven door Kranendonk: banale opmerkingen zijn voldoende om Linda/Lynn weer aan het twijfelen te brengen, en ook wanneer ze goed wil doen, blijkt ze niet altijd juist begrepen te worden. Kranendonk blijft bij haar beschrijvingen knap een consistente, herkenbare en ietwat ironische stijl behouden, ondanks het feit dat Linda’s/Lynns gedachten en gedrag de hele tijd slingeren van de ene naar de andere kant. Ze is een schrandere, maar onzekere observator, waarmee je je als lezer makkelijk kan identificeren en die je goed kunt begrijpen.
God en godsdienst spelen naar het einde toe een steeds nadrukkelijkere rol in het boek en dat is vreemd. Lynns ouders zijn gelovig en hoewel dat niet echt van groot belang is voor het verhaal, wordt het in de laatste hoofdstukken op de kermis, waar Linda/Lynn met zichzelf in het reine komt, plots wat zweverig, en dat is spijtig. Haar tot dan toe zeer herkenbare hersenspinsels worden daardoor immers wat minder begrijpelijk. Desalniettemin is Anke Kranendonk erin geslaagd een luchtig, maar tegelijkertijd ook een beklijvend boek te schrijven, met een hoofdpersonage dat je snel in je hart sluit.
[Tine Verachten]
Ria de Schepper
Linda zit in groep acht, is gek op sport en houdt van kwajongensstreken. Ze vindt het steeds moeilijker om vriendinnen te zijn met andere meisjes en kan zich niet vinden in hun gebabbel over jongens, bh’s en beugels. Ze past niet echt bij de volkse Fenna en evenmin bij de hautaine Marjorie of de rijke Alexia. Ze doet haar best om aardig, beleefd en beheerst te zijn, ook al lukt dat niet altijd. Wie is ze eigenlijk zelf? Ze wil af van haar saaie imago als Linda en noemt zich voortaan Lynn. Het verhaal beschrijft de beginnende puberteit van een meisje dat onzeker wordt over zichzelf. Ze wil erbij horen en tegelijk toch haar eigen identiteit behouden. Het verhaal is een aaneenschakeling van wederzijdse vriendinnenbezoekjes en van scènes op school. Situaties en gevoelens worden uitvoerig beschreven. Het meidengebabbel kabbelt rustig voort, maar echte verrassingen of belangrijke gebeurtenissen zijn er niet. Ook de mentale evolutie van Linda/Lynn blijft beperkt. Dit is een vlot leesbaar, ontspannend meidenboek dat toch een steviger verhaallijn verdiende. Vanaf ca. 10 jaar.
Hilde de Boeck
ua/an/22 j
Linda, die liever Lynn wordt genoemd, maakt de overgang van de lagere naar de middelbare school. Nu ze deze grote stap zet, gedraagt ze zich ook anders. Ze vraagt zich af wie ze eigenlijk wel is. Ze is enorm op zoek naar zichzelf. Eigenlijk is ze nog heel jong van mentaliteit in vergelijking met haar vriendinnen. Lynn is helemaal nog niet bezig met de dingen waar de meisjes van haar klas over praten. Ze is speels en actief. Jongens, daar kan je goed mee voetballen en als de meisjes het over A of B hebben, denkt Lynn dat dit zwemdiploma's zijn en niet hun cupmaat. Lynn probeert vriendschap te sluuiten met het nieuwe meisje in de klas, Alexia. Maar Alexia wordt al snel ingepalmd door de andere meisjes. Ook met Fenna kan Lynn goed overweg, alhoewel het bij Fenna thuis nogal rommelig is. Ze zoekt zelfs samen met Fenna peuken om die te verkopen aan Fenna's broers. Bij Lynn thuis is het best gezellig. Jammer dat ze van haar moeder niet naar de kermis mag. Stiekem gaat Lynn toch, met Joeri, haar beste vriend op wie veel meisjes verliefd zijn. Maar voor Lynn blijft Joeri gewoon een vriend. Haar vriendinnen hebben commentaar op alles wat ze doet. Waarom kan ze niet gewoon zichzelf zijn? Ze weet niet bij wie ze echt hoort.
In dit boek gebeurt eigenlijk vrij weinig. Lynn is voortdurend op zoek naar hoe ze zich moet gedragen. Ze durft gewoon niet zichzelf te zijn. De gevoelens van een puber worden heel goed beschreven. Lynn gedraagt zich anders om er bij te horen, maar eigenlijk vindt ze dit niet leuk. Veel 'actie' moet je in zo'n psychologisch portret niet verwachten. We volgen Lynn gewoon in haar dagelijkse leven. De meest bijzondere gebeurtenis is de uitstap naar de kermis. Het verhaal is vlot geschreven maar boeit niet echt en is eerder langdradig.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.