Klont
Maxim Februari
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Prometheus, 2013 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 418.16 FEBR |
31/10/2013
Maxim Februari heeft De maakbare man geschreven om bij te dragen aan een beter begrip van transseksualiteit in de maatschappij. Het boek bestaat uit ‘notities’ over identiteit, lichamelijkheid, chemie, clichés, mannelijkheid en vrouwelijkheid, en over proportie en vorm met als doel dat het praten over transseksualiteit niet blijft hangen in schaamte en schaamteloosheid.
Het woord vooraf geeft ons drie versies van wat er gebeurde toen Februari in de herfst van 2012 bekendmaakte dat hij voortaan als man zou leven: iedereen liet zich van zijn meest onverstoorbare kant zien, de hel barstte los, en iedereen werd acuut voorzichtig. Alle drie zijn ze even waargebeurd. Een tijd heeft Februari zichzelf ervan proberen te overtuigen dat hij zich als schrijver en filosoof in een niet zo slechte positie bevond om het ingewikkelde probleem te omzeilen opgescheept te zitten met een lichaam waarvan je de nuances niet begrijpt. Als schrijver kun je je immers uitleven in het construeren van verwikkelingen tussen vorm en inhoud, in het kijken naar anderen en het anders-maken.
De vraag waarom hij, als filosoof, de indeling in seksen niet ‘gewoon’ kon overstijgen zonder de indringende behandeling, krijgt in De maakbare man vier antwoorden. Maar eigenlijk is er maar één. Je kunt niet in je eentje doen alsof het lichaam waarin je je niet goed voelt er niet toe doet. Op een terrasje, in de winkel of bij een lezing ziet niemand een grote geest: we zien een man of een vrouw. En als een filosoof met een kritische houding tegenover de begrippen vrouwelijkheid en mannelijkheid liever een man wil zijn omdat het leven beter zou gaan met een mannelijk lichaam, dan moet iedereen dat goed vinden.
Februari’s notities zijn geen preek, maar ze zijn ook niet vrijblijvend. Het stuk ‘Taal en etiquette’ mag sprankelen qua ironie, de imperatieven die hij zijn lezers meegeeft, zijn serieus te nemen. ‘Etiquette’ en ‘gedragsregels’ worden niet snel tot het serieuze, intellectuele discours gerekend. We kennen nochtans een stortvloed aan handwijzers. We houden er niet zo van omdat we vrij willen zijn en onze eigenheden exploreren. Maar wanneer Februari over beleefdheid schrijft, beknot hij niet de waaier aan creatieve zelfexpressies, hij neemt geen stap terug en er is geen rechtse wende. Beleefdheid gaat niet zozeer over een stramien van regels als over de dialoog met de ander, over het niet-alleen zijn en dat op een integere manier kunnen zijn.
Wanneer Februari een appel doet op onze beleefdheid, dan streeft hij naar een betere gedeelde toekomst, een open samenleven waar transformaties niet worden afgeblokt, afgeblaft, afgedrukt op glossy papier. Hij vindt het ‘al mooi als ze niet gaan slaan.’ Bovendien stelt hij duidelijk dat er een moment komt ‘waarop je getransigeerd bent, getransformeerd, overgestoken.’ Hij ziet ernaar uit net als anderen gewoon te leven. Het ‘Eind’ van De maakbare man is een heel beleefde back-off. Ik keer wat graag mijn rug, want ik zie uit naar het moment waarop hij zijn volgende ongewoon gecompliceerde roman uitbrengt.
(Dit is een abstract van een artikel van Sarah Posman. De volledige tekst is verschenen in De Leeswolf 5, 2013.)
[Sarah Posman]
Iris Stekelenburg-van Halem
Een kort en helder boek over clichés en sociale aspecten van de overgang door de auteur van vrouw naar (nog meer) man, een man met een verleden. Dit boek geeft antwoorden op de meest gestelde vragen, in de vorm van filosofische beschouwingen, feiten en ervaringen van hemzelf en anderen. Elf hoofdstukken met titels als Taal en etiquette, Lichaam, Maatschappij, Relaties en Bekende namen. Hij schrijft relativerend en gevat. De schrijver vroeg aan een vriend hoe hij het zou vinden in een jurk naar een congres te gaan. Zo voelde Maxim zich altijd toen hij nog vrouw was. Een goed boek voor mensen die met hun sekse-identiteit worstelen. Met enkele afbeeldingen in zwart-wit. Februari (Coevorden 1963, ook bekend als Drenth) is schrijver, jurist en filosoof. Als Marjolijn Februari schreef hij onder andere 'De literaire kring' (2007) en 'Ons soort mensen' (2011). Van 1999 tot 2010 columnist van de Volkskrant, sinds 2010 van NRC Handelsblad. Recent verscheen de bundel 'Transgenderzorg' (2013)* met informatie over alle aspecten van geslachtverandering.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.