Kroniek van een aangekondigd onheil : radicale islam in Vlaanderen
Peter Calluy (Auteur)
Beschikbaarheid en plaats in de bibliotheek
ARhus - De Munt magazijn
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
ASP, 2012 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 313 CALL |
Besprekingen
15/06/2013
De ‘radicale islam’ is in Vlaanderen een begrip geworden. De voorbije maanden is er heel wat mediacommotie en politieke aandacht geweest naar aanleiding van jonge moslims die naar Syrië trokken om aan de zijde van radicale jihadisten tegen het regeringsleger van Bashir al-Assad te strijden. Er was de affaire rond Fouad Belkacem en zijn fundamentalistische organisatie Sharia4Belgium. En er was de zogenaamde hoofddoekenkwestie enkele jaren geleden. En er is vooral veel onduidelijkheid en vaak ook onvermogen op alle beleidsniveaus (én in het middenveld) om hiermee om te gaan. De islam lijkt daarmee de index te zijn van de enorme uitdagingen en vragen waarmee de westerse democratie geconfronteerd wordt: de fundamentalistische moslim is definitief ‘de andere’ van het Westen geworden. Met het (mis)lukken van zijn ‘integratie’ staat of valt de toekomst van de westerse beschaving. Of het zo’n apocalyptische vaart zal lopen, is nog maar de vraag (daarenboven heeft het Westen de islam absoluut niet nodig om zichzelf naar de verdoemenis te helpen, zo lijkt me, maar dit terzijde).
Het is in elk geval de teneur van het boek met de niet mis te verstane titel Kroniek van een aangekondigd onheil: radicale islam in Vlaanderen van Peter Calluy. Als straathoekwerker in Boom en als betrokkene bij het Mano Mundo festival had hij bij uitstek contact met de basis van de samenleving in haar culturele diversiteit. En dus ook met de spanningen die daaruit voortkomen. Vanaf 2004 raakte Calluy gealarmeerd door de radicalisering van groepen moslimjongeren in zijn buurt. Hij zag van dichtbij de opkomst van Fouad Belkacem en de oprichting van Sharia4Belgium, waarvoor hij reeds in 2008 ernstig waarschuwde maar geen ernstig gehoor vond. In Boom ontstond eveneens de vzw Jongeren voor islam, de voorloper van de vereniging Al Mawada die in 2009 de hoofddoekenkwestie in de Antwerpse Athenea provoceerde.
Kroniek van een aangekondigd onheil is in veel opzichten een merkwaardig boek. Het is uitgegeven door een academische uitgeverij (ASP — Academic and Scientific Publishers), maar het is in de verste verte geen wetenschappelijke studie over de radicale islam in Vlaanderen. Dat wil niet zeggen dat het boek niets te vertellen heeft, integendeel zelfs. Maar het is in de eerste plaats het persoonlijke verhaal van Peter Calluy over zijn ervaringen met moslimjongeren in Boom en met de overheden. Het is een zeer gedetailleerd verslag waarin je als lezer bij momenten verstrikt raakt en waarvan je je afvraagt waarom je al die details moet weten. De uitgebreide bijlagen plaatsen een en ander wel in een bredere politieke context. Dat een aantal attitudes en ontwikkelingen geëxtrapoleerd kunnen worden, klopt, maar dat ‘het kleine biotoopje van Peter Calluy’ model staat voor wat er in het Westen aan het gebeuren is, zoals Wim van Rooy beweert in zijn inleiding, is overdreven. Er zijn meer en andere krachten aanwezig in de (Europese) moslimgemeenschappen dan de fundamentalisering, al is dat natuurlijk de meest gemediatiseerde.
Het feit dat Calluy autodidact en ex-straathoekwerker is, wordt door de inleiders van het boek (Johan Braeckman en Wim van Rooy) duidelijk als een bewijs van authenticiteit en waarheid gehanteerd. Calluy wordt uitgespeeld tegen het establishment dat veel te lang blind bleef voor wat er aan de hand was. Het boek plaatst zich daarmee in de lijn van een inmiddels lange lijst van publicaties die vooral de linkse politieke en culturele elite van de voorbije decennia verantwoordelijk houdt voor de situatie waarin we nu zitten. Zij zouden een te naiëf, te idealistisch en te politiek correct multiculturalisme hebben aangehangen en niet hebben willen zien dat er zich een radicale, agressieve, antidemocratische en antihumanistische islam aan het ontwikkelen was die steeds meer jongeren in zijn greep kreeg. Calluy geeft in zijn boek een aantal voorbeelden van deze struisvogelpolitiek. Die analyse werd in de voorbije jaren ook gemaakt door onder andere Wim van Rooy, Ayaan Hirsi Ali, Paul Cliteur en Hans Janssen. Dat zijn namen die ook door Calluy geciteerd worden. Het is duidelijk dat de fase van een onbezorgd geloof in de multiculturele samenleving definitief voorbij is. En maar goed ook. Het is hoog tijd om andere modellen uit te werken.
Kroniek van een aangekondigd onheil is het persoonlijke verslag van een leerproces, van een groeiend inzicht en van een poging om dat inzicht voor zichzelf en voor anderen te verwoorden. De vraag is echter of de lezer zoveel meer te weten komt over het onderwerp zelf: de radicalisering van jonge moslims. Het boek gaat eigenlijk vooral over de auteur zelf en zijn pogingen om in eerste instantie met moslimjongeren in contact te blijven en nadien om politici op alle niveaus te infomeren over zijn bezorgdheid. Waarom en hoe jongeren nu precies radicaliseren, wordt in dit boek echter niet uitgelegd. Ook niet hoe het nu verder moet (als op die vraag al een eenduidig antwoord zou zijn!). Wat Calluy zelf propageert, is wat hij in een recente Knack-column een ‘respectloze tolerantie’ tegenover de islam noemt. Als atheïst verwerpt hij iedere religie. Respect zit er dus ook voor de islam niet in. Een zekere tolerantie wel. Of dat een basis kan zijn voor dialoog is voorlopig niet erg duidelijk. Daarvoor dienen de begrippen ‘respect’ en ‘tolerantie’ veel nauwkeuriger gedefinieerd te worden. Misschien stof voor een volgende publicatie. [Erwin Jans]
Suggesties
Krijg een e-mail wanneer dit item beschikbaar is
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.