The night of the iguana
John Huston
Deborah Lyons (Auteur), Adam D. Weinberg (Inleider), Brian O'Doherty (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Ludion, 2012 |
VERDIEPING 4 : BLAUWE TOREN : KUNST : 700 HOPPER |
15/02/2013
Het raadselachtige realistische werk van de Amerikaanse schilder Edward Hopper (1882-1967) blijft onverminderd fascineren. Over een periode van zestig jaar beschreef zijn vrouw Jo in langwerpige kasboeken wat haar man schilderde, samen met notities over ontstaanstijd, formaat en verkoopgegevens van het werk. Edward tekende vervolgens het werk na: eerst nog snelle krabbels, vervolgens steeds grotere, fijnere en scherper omlijnde tekeningen. De verhoudingen tussen de elementen op de schilderijen blijven bewaard; details van bijvoorbeeld gezichten sneuvelen, maar het kenmerkende spel van licht en schaduw wordt opgeroepen door blanco gelaten gedeelten en diverse arceringen. Vaak vulde de schilder de gedetailleerde beschrijving van zijn vrouw aan met vermeldingen van soort doek, verf en kleuren. Dat Jo zelf schilderes was, blijkt uit de scherpte waarmee ze het afgebeelde beschrijft, vooral ook uit de nauwkeurige kleuraanduidingen. Weinig ontsnapt aan haar oog, al mag het bij haar eigenzinnige karakter niet verwonderen dat ze nu en dan interpreteert (‘Zij dringt aan op een huwelijk’ of ‘donkere onheilspellende rug’), evalueert (‘Doek vol glans die niet afkomstig is van kleur’), de ontstaansgeschiedenis memoreert (‘E.H. maakte van dik wit papier klein schaalmodel van huis om te bekijken hoe het licht op het huis zou vallen’) of een alternatieve titel vermeldt. Uit de drie in het Whitney Museum bewaarde kasboeken is voor deze uitgave (die het langwerpige boekformaat overneemt) een ruime selectie gemaakt van een zestigtal bladzijden. Links vind je de reproductie van schets en beschrijving, rechts de kleurenreproductie van het schilderij en daaronder de transcriptie in Nederlandse vertaling. De verschillende onderwerpen die Hopper heeft geschilderd (landschappen met een confrontatie van natuur en cultuur, huizen, stadsgezichten zonder en met figuren, interieurs met figuren…) zijn representatief aanwezig. Naast heel bekend werk zoals Nighthawks, New York Movie, Office at Night en Morning Sun is er ook minder vertrouwd, vooral architecturaal en landschappelijk werk. Zoals Brian O’Doherty in de inleiding schrijft, keert het getekende werk in zekere zin terug naar Hoppers oorspronkelijke idee: details zijn weggelaten, maar de emotionele lading van de compositie is er volop. De kwaliteit van Hoppers schetsen is verbluffend en herinnert eraan wat voor een meester in het etsen hij in zijn jonge jaren was. Het spel van licht en donker komt in de pentekeningen zeer mooi tot zijn recht. Toch merk je dat Hopper het vooral van de kleur en de ongrijpbare lichtinval moet hebben: de afwisseling van warme en koude kleuren, de vele tinten van onder meer geel, groen en grijs.
Het samengaan van kijken en lezen in dit boek zorgt voor een bijzondere ervaring. De verbale beschrijving dwingt tot een beter bekijken van het afgebeelde; vaak blijkt dat je veelzeggende details ook bij schilderijen die je meende te kennen, over het hoofd hebt gezien. Tegelijk kan geen enkele beschrijving, hoe gedetailleerd en nagenoeg uitputtend ook, de betovering van het schilderij in woorden vatten. Hoppers schilderijen zijn zeer reële mysteries, des te treffender als je bedenkt hoe banaal het afgebeelde vaak is. [Erik de Smedt]
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.