De draak wil niet vechten
Kenneth Grahame
Kenneth Grahame (Auteur), David Roberts (Illustrator), Reggie Naus (Vertaler)
2 exemplaren
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Ploegsma, 2012 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : NATUUR : VERHALEN : GRAH |
Aanwezig |
Christofoor, 2009 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : NATUUR : VERHALEN : GRAH |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Ploegsma, 1995 |
Woord Jeugd Verhalen :
|
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Ploegsma, 1995 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : GRAH |
31/12/2008
Het is moeilijk te zeggen wat me het best is bijgebleven van de verhalen van Winnie de Poeh die me als kind werden voorgelezen. Het aardige denkwerk van "een beer met maar Heel Weinig Hersens", of de prenten van het gezelschap speelgoedbeesten, dat zich in een pastoraal landschap ophield. Gemaakt uit lappen en kapok, en dus niet echt voorzien op de levensechte avonturen die Christopher Robin voor hen bedacht. A.A. Milne mag de bedenker zijn van de beminnelijkste knuffelbeer uit de literatuurgeschiedenis, het is Ernest Howard Shepard die hem uitgetekend heeft 'naar het leven'. Zonder Milne had Shepard wellicht niet de roem geoogst die hem sinds zijn tekenwerk voor Winnie de Poeh en Het huis in het Poeh-hoekje is te beurt gevallen, maar anderzijds kan Shepards aandeel in het succes en de appreciatie van de verhalen van Winnie de Poeh ook niet overschat worden.
Shepard is "de laatste van de grote victoriaanse pentekenaars", schrijft Bevis Hillier in The work of E.H. Shepard en hij wordt regelmatig met John Tenniel vergeleken, die Alice in Wonderland illustreerde. Wat Shepard zelf het meest in Tenniel bewonderde, was zijn vermogen om het groteske via de verbeelding tot realiteit te maken. Iets waar Shepard zelf ook in uitblonk. Shepard tekende al zijn figuren ? zowel voor Milnes Poeh-verhalen als voor dat andere boek dat hij mee tot een klassieker maakte: De wind in de wilgen van Kenneth Grahame ? van de realiteit. Hij bezocht Milne en Grahame in hun respectieve woningen om de omgeving, de sfeer en de figuren die hij moest karakteriseren in zich op te nemen. Shepard maakte talloze schetsen en voorbereidingen, en observeerde erg conscientieus. Winnie de Poeh, Iejoor de ezel, Tijgetje en Knor zijn knuffelbeesten en dat blijven ze, ook al treden ze als levende wezens op. Je ziet het aan hun bewegingen. Ze zijn een opgevuld velletje stof of bont, maar dragen tegelijk in hun figuur de kenmerken van hun karakter mee: Tijgetje, jong en impulsief, zijn bol opgevulde lijfje wat onbeholpen maar vol explosieve energie, neemt de houdingen aan van een jong dier. Iejoor, de sombere lappenezel met zichtbare naden, is wellicht nogal strak in elkaar genaaid en staat ? zijn karakter getrouw ? steeds ietwat gebogen, met hangende oren en stijve, weinig vitale bewegingen. De kwaliteit van Shepards werk ligt echter niet alleen in zijn observatievermogen en zijn vakmanschap, maar in zijn talent om zich volledig te identificeren met de visie en de wereld die Milne en Grahame schiepen, en zijn bereidheid om zijn eigen persoonlijkheid daarbij niet te laten meespelen. Shepard was een bijzonder bescheiden man, die zijn rol als illustrator beschouwde als "een vorm van begeleiding". Met Milne deelt Shepard de milde, geamuseerde observatie van het kinderspel, en de accuratesse waarmee dat in beeld wordt gebracht. Zijn tekeningen zien er wel enigszins schetsmatig en een beetje onaf uit, maar hij treft zijn personages, mens en dier, zeer precies in hun karakter en gemoedsbewegingen. Denk aan de vele beelden waarop Poeh en Knorretje samen staan afgebeeld; altijd spreekt er vriendschap uit hun lichaamstaal. Het bekendste is wel het beeld waar ze samen de ondergaande zon tegemoet lopen. Geen tekenaar die niet zal bevestigen hoe moeilijk het is om zoveel zeggingskracht in een rug te leggen. Maar in het geval van de Poeh-verhalen moest het ook: de speelgoedbeesten hebben een statische gezichtsuitdrukking, de expressie kan enkel in hun houdingen en bewegingen liggen.
Bij Van Goor is een nieuwe editie verschenen van Milnes verhalen en gedichten. Behalve Winnie de Poeh (1926) en Het huis in het Poeh-hoekje (1928) bevat het boek ook de verzenbundels Toen we nog klein waren en Nu we al zes zijn, beide uit 1927. Shepards eerste illustraties voor Milne dateren uit 1924, bij verzen uit Toen we nog klein waren die in het tijdschrift 'Punch' verschenen. Een paar jaar geleden verscheen ook bij Van Goor Het complete boek van Winnie de Poeh (zonder de twee verzenbundels, 2005). Een mooie, exclusieve uitgave, die behalve de later ingekleurde tekeningen ook een aantal van de vele potloodschetsen bevat. Deze nieuwe editie bevat weliswaar de complete Milne, maar geeft een ietwat beperkter beeld van het werk van Shepard.
In Verhalen van Winnie de Poeh worden vier verhalen herverteld "speciaal voor jonge lezers". De relevantie daarvan ontgaat me een beetje, de ingrepen in de tekst blijven relatief beperkt, maar zijn beslist onnodig. De tekst is ruimer gezet dan in de verzamelde Poeh-verhalen, waardoor de relatie van tekst met illustraties wel aanschouwelijker wordt. Maar het werk van Shepard is hier vervangen door tekeningen van Andrew Grey, die wil "eer betonen aan het werk van E.H. Shepard, dat me heeft geïnspireerd bij het maken van deze nieuwe illustraties." Wat heet "nieuw" en wat heet "eer betonen"? Grey tekent gewoon Shepards taferelen na (ook een paar nieuwe, die het verhaalverloop wat dichter op de voet volgen) in precies dezelfde stijl. Ze bieden geen enkele meerwaarde en bovendien kan Grey het meesterschap van Shepard bijlange niet evenaren. Shepard combineerde eenvoud met raffinement, bij Grey houd je alleen geïmiteerde eenvoud over.
Bij Ploegsma verscheen een nieuwe editie van De wind in de wilgen, met alleen de krassige zwart-wittekeningen (ook voor Grahame maakte Shepard begin jaren '70 ingekleurde illustraties). Shepard was niet de eerste illustrator van De wind in de wilgen, maar hij heeft alle vorige wel stevig in de schaduw gezet, want hun werk wordt in recente edities niet meer gebruikt. Een wat groter formaat had voor deze editie wel gemogen, want het boek bevat veel gedetailleerde taferelen. [Jen de Groeve]
Veerle Willaert
Tijdens de lente ontmoet Mol Rat die aan de rivier woont. Rat leert Mol het leven aan de rivier kennen; ze beleven samen avonturen en worden goede vrienden. Mol geniet ervan om nieuwe dingen te doen en ontmoet ook Rats vrienden: de vriendelijke, kordate Das en de arrogante, rijke Pad. Wanneer Pad een nieuwe hobby ontdekt, namelijk autorijden, is het hek van de dam. Ondanks ernstige waarschuwingen van zijn vrienden kan Pad het autorijden niet laten. Hij belandt in de gevangenis, maar kan gelukkig ontsnappen. Als Pad na een aantal avonturen eindelijk terugkomt, wacht hem een onaangename verrassing: zijn huis Paddenburg is ingenomen door de wezels en de hermelijnen. Kunnen de vrienden hen verjagen? Dit is een mooie nieuwe uitgave van Grahames kinderboekklassieker. De dieren in Grahames verhaal hebben erg menselijke trekjes en trouw en vriendschap worden hoog in het vaandel gedragen. Reggie Naus zorgde voor een nieuwe vertaling en David Roberts maakte er prachtige, originele en sprekende retro-illustraties bij. Voorlezen vanaf ca. 7 jaar, zelf lezen vanaf ca. 9 jaar.
Tinne Geuens
ua/an/22 j
'De wind in de wilgen' is opnieuw uitgegeven en daar kunnen we alleen maar blij om zijn. Deze fleurige editie omvat nieuwe prenten van David Roberts. Paginagrote illustraties zorgen ervoor dat dit oude verhaal ook anno 2013 visueel aantrekkelijk wordt om te lezen. Hoewel deze illustraties niet steeds 100% op de juiste plaats staan, zijn ze wel aardig om te bekijken bij het vertellen of lezen van het verhaal. Opmerkelijk is ook dat de tekenaar ervoor heeft gekozen om alles af te beelden zoals het er in 1908 moet hebben uitgezien.
Hoewel je dus ziet dat het verhaal al erg oud is, zijn de onderwerpen die het aansnijdt nog niet verouderd. Zo is er de klassenstrijd, waarin meneer Pad symbool staat voor de hogere verwaande klasse, maar is er ook de liefde voor de natuur (van Mol en Rat, die er allerlei avonturen beleven wanneer ze bijvoorbeeld gaan varen). Ook de dierenwereld zoals hij hier wordt afgebeeld, spreekt nog steeds tot onze verbeelding. De dieren lijken erg op mensen, hoewel ze wel onafhankelijk van de mensen leven. Ze kleden, wonen en gedragen zich echter tot op zekere hoogte zoals mensen. De sociale verhoudingen tussen beide groepen zijn niet erg duidelijk, maar het staat vast dat ze elkaar liever mijden. Wanneer mens en dier met elkaar in contact komen, lijkt er geen onderscheid te worden gemaakt. Zo valt Pad ook gewoon onder het rechtssysteem, wanneer hij een auto gestolen heeft.
Het verhaal blijft erg charmant, met erg duidelijk gekarakteriseerde dieren waar we al snel mee meeleven. De roep naar de wijde wereld die Mol voelt wanneer hij bij Rat gaat wonen, is aanstekelijk. De verwaandheid van Pad en zijn vlucht uit de gevangenis is best wel spannend en grappig en de wijsheid van een gerespecteerd dier als Das roept bewondering op voor de oude waarden. De kameraadschap tussen deze vier totaal verschillende dieren is pakkend.
Ook het taalgebruik in dit boek is aangepast aan de moderne tijd. Met veel respect voor het oude verhaal zijn de bombastisch aandoende woorden weggewerkt en zijn de eindeloze beschrijvingen van de natuur wat ingekort. Zo kunnen kinderen van nu er ook volop van genieten!
Sieglinde Duchateau
ua/an/22 j
De Wind in de Wilgen' is een kinderklassieker van formaat, nu verschenen in een bijzonder goedkope hard-coveruitgave. In twaalf lange, rijk geïllustreerde hoofdstukken lees je de avonturen van de vrienden Rat, Mol, Das en Pad. Rat woont aan de rivier, hij is een dapper en verstandig figuur. Hij neemt zijn bange vriend Mol onder zijn hoede en samen genieten ze van het leven en de heerlijke zomerdagen. Door de rijke, verwaande Pad, die op het landgoed Paddenburg woont, worden beide vrienden mee op sleeptouw genomen. Eerst trekken ze rond met paard en kar, maar wanneer Pad kennismaakt met een auto, wordt hij haast gek van verlangen om met zoiets rond te toeren. Hij is helemaal geobsedeerd, rijdt een aantal wagens total loss en is zijn faillissement nabij. De in het Wilde Woud gerespecteerde en gevreesde Das wil iets aan de onhoudbare situatie doen. Hij is erg slim, maar ook vaak humeurig en het liefst is hij alleen. Helaas weet zelfs hij de boel niet meer te redden wanneer Pad een auto van de mensen steelt en wordt gevat. Het komt tot een rechtszaak, waarbij Pad tot een gevangenisstraf wordt veroordeeld. Terwijl Pad vastzit, gaat het leven aan de rivier verder. Na een tijdje weet Pad te ontsnappen, beleeft op weg naar huis nog allerlei avonturen en moet tenslotte vaststellen dat Paddenburg tijdens zijn afwezigheid bezet werd door een groep wezels, hermelijnen en fretten. Gelukkig kan hij alweer rekenen op de hulp van zijn trouwe vrienden om zijn thuis te heroveren in een spannende, gewapende strijd. Het verhaal is al een eeuw oud, maar toch blijven de spannende, rechttoe rechtaan avonturen bekoren. De gepersonifieerde dieren zijn erg goed gekarakteriseerd. Bizar is het samengaan van mensen- en dierenwereld. De dieren leven wel onafhankelijk van de mensen, maar ze kleden, wonen en gedragen zich tot op zekere hoogte zoals mensen. De sociale verhoudingen tussen beide groepen zijn niet erg duidelijk, maar het staat vast dat ze elkaar liever mijden. Wanneer mens en dier met elkaar in contact komen, lijkt er geen onderscheid te worden gemaakt. De taal is ouderwets bombastisch, met soms ellenlange natuurbeschrijvingen; ze zijn een ode aan het groene, idyllische landschap van Berkshire. De tekst is gedrukt in een groot lettertype met schreef. Elk hoofdstuk is geïllustreerd met een heleboel zwart-witprenten, die echter behoorlijk oubollig zijn en best eens opgefrist mogen worden.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.