Baba Jaga
An Leysen
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Clavis, 2012 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : KLEUTER : SPROOKJES, VOORLEESVERHALEN EN GEDICHTEN LEYS |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Clavis, 2012 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE :
Gevoelens - Gedrag |
31/12/2012
In de afgelopen nummers van De Leeswelp werd al meermaals de aandacht op sprookjes gevestigd. Bijdragen van ondere andere Vanessa Joossen en Lien Fret gaven inzicht in de waarden en de bewerkingen van sprookjes. Daarbij lag de focus meestal op westerse sprookjes. Miko en de zeeprinses is een sprookje van oosterse oorsprong. Het Japanse jongetje Miko gaat elke dag vissen. Op een dag vangt hij een vis van uitzonderlijke schoonheid, maar hij besluit hem weer vrij te laten. De vis blijkt de dochter van de zeekoning te zijn en Miko krijgt als beloning voor zijn goede daad de dochter als bruid. Daarnaast krijgt hij van zijn kersverse vrouw een kistje dat, buiten de onderwaterwereld, al zijn wensen vervult. Zulke cadeautjes zijn ook in westerse sprookjes vaak gevaarlijk en ook hier trapt Miko in de val van de hebzucht en krijgt zo de Keizer van Japan zelf tegen zich gekeerd.
Miko en de zeeprinses heeft de typische kenmerken van een sprookje: het speelt zich ‘lang geleden’ af, ‘goed’ staat tegenover ‘kwaad’, maar op het einde wint het goede en leven ze nog lang en gelukkig. Het boek gaat zelfs een stapje verder, want Miko en zijn zeeprinses zijn onsterfelijk geworden. An Leysens schrijfstijl is vlot, met af en toe wat zoeterige clichés: ‘De zee had dezelfde helderblauwe kleur als de lucht en een warm lentebriesje speelde met de golven […] Het was de prachtigste vis die Miko ooit had gezien. De schubben glansden als zilver in de zon.’ Leysen zorgde eveneens voor de illustraties. Ze combineert verschillende materialen en technieken, haar personages lijkt ze vooral op doek te schilderen met olieverf of acryl. Ze werkt ook met Japans krantenpapier als basis voor de jurk van de prinses. De mooiste collagetechniek die ze aanwendt, is het integreren van de tekeningen van haar vijfjarige dochtertje. De tekeningen, vooral die van de Japanse vrouwen, vormen een mooi geheel met de rest van de illustraties. Qua compositie blijft het geheel nog erg braafjes. Een uitzondering is de prent waarop Miko als een oude man alleen achterblijft met zijn gebroken toverdoosje. Hier bevestigt de centrale positie van Miko in de blauwe vlakte zijn eenzaamheid en lijkt de compositie doordachter.
Miko en de zeeprinses is geen hoogvlieger, maar omwille van het universele karakter en de mooie samenwerking tussen moeder en dochter hoort het de moeite om je toch even te laten meenemen in deze onderwaterwereld. [Brenda Froyen]
Silvester van der Pol
Miko leeft met zijn moeder aan het strand en vist dagelijks op zee. Als hij een heel bijzondere en prachtige vis vangt, maar ziet dat haar ogen droevig staan, besluit hij haar weer terug te zetten. Een dag later wordt hij uitgenodigd door de zeekoning, omdat deze vis zijn dochter was. Miko gaat mee, mag zelfs met haar trouwen, maar wil uiteindelijk toch weer terug. Hij krijgt als geschenk een wenskistje mee. Eenmaal weer aan land raakt Miko volledig in de ban van zijn wensen, waardoor het helemaal mis gaat. Het verhaal, dat wat puntiger geschreven had kunnen worden, eindigt vrij abrupt, waarbij verder opvalt dat de clou beduidend minder woorden krijgt dan de voorafgaande gebeurtenissen. De indrukwekkende en geslaagde illustraties in gemengde techniek geven het verhaal een absolute meerwaarde mee. De tekeningen zijn over dubbele pagina’s opgebracht in een onorthodoxe Japanse toonzetting, waarbij de sporadische bijdragen van de dochter van de auteur/illustratrice, evenals in haar andere twee prentenboeken 'Prinses Dommelijntje' en 'Tanneke de heksenprinses'*, niet detoneren. Vanaf ca. 4 jaar.
Annie Beullens
ua/an/22 j
Miko is een arme vissersjongen die elke dag uitvaart om vis te vangen die zijn moeder dan verkoopt. Op een dag vangt hij niets behalve één grote, prachtige vis die Miko zo bedroefd aankijkt dat hij hem teruggooit. De volgende dag wordt Miko uitgenodigd in het onderwaterpaleis van de zeekoning want die mooie vis was de koningsdochter. Als beloning mag Miko trouwen met de prinses. Na de trouwpartij wil Miko terug naar de aarde maar zijn dorp is onherkenbaar veranderd. Want Miko is niet één dag, maar honderd jaar onder water gebleven. Immers, daar bestaat geen tijd. Met het wenskistje dat hij van de prinses meekreeg, kan hij alles krijgen maar als hij het opent, dan verliest het zijn toverkracht. Miko wenst zich een paleis en wordt de rijkste man van Japan. Dat maakt de keizer jaloers, hij wil het kistje afnemen en het valt stuk. Alle toverkracht is verdwenen en Miko is een stokoude man geworden. Hij heeft spijt dat hij zo hebberig geweest is, maar gelukkig weet hij de weg naar het onderwaterpaleis nog.
Dit is een mooi sprookje met, zoals het hoort, een wijze les. Wat het boek echter zo bijzonder maakt, zijn de illustraties: ze doen aan klassieke Japanse prenten denken. De illustrator heeft her en der kindertekeningen van haar dochtertje Louise toegevoegd. Hier is iemand aan het werk geweest die gefascineerd is door Japan.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.