Wolinoti, het houten kind : gebaseerd op een Slovaaks sprookje
Dimitri Leue
Dimitri Leue (Auteur), Vanessa Verstappen (Illustrator), Jonas Van Geel (Verteller), Pieter Embrechts (Verteller), Warre Borgmans (Verteller), Janne Desmet (Verteller), Bart Voet (Muziek), Antoon Offeciers (Muziek), Benjamin Boutreur (Muziek)
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Niet beschikbaar |
Lannoo, 2012 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : IK EN DE WERELD : VERHALEN : LEUE |
30/04/2013
Het lijkt stilaan een vaste samenwerking te worden: jeugdtheaterhuis HETPALEIS maakt een muzikale theatervoorstelling, waarna het verhaal als hoorspel verschijnt bij uitgeverij Lannoo. Sunjata, Prinses Turandot, Niels... allemaal zijn ze goed voor menig uur lees- en luisterplezier. De samenwerking met een sterke illustrator zet het luisterboek telkens kracht bij.
Dat is bij deze uitgave niet anders. In Didi de Dodo, gebaseerd op de voorstelling Dodo Klein, vertelt Dimitri Leue het verhaal van deze uitgestorven duifachtige loopvogel. Hij neemt de luisteraar mee op tocht in een karveel onderweg naar Praag, naar het hof van keizer Rudolf van Habsburg. Scheepskok Wolfert wil deze keizer, geïnteresseerd in allerhande rariteiten en kunsten, er namelijk van overtuigen om zijn vriend Maurice, de laatst overgebleven dodo, te behoeden voor uitsterven. Naast luizen met een schaar, een wolkenmetende tor, een turnpantoffeldier en kamelen met vier bulten, heeft keizer Rudolf II misschien interesse in dit vreemde creatuur? Maar had zijn vriend Didi, een walgvogel met visionaire krachten, al niet voorspeld wat er met deze vogelsoort, geboren in gelukzaligheid en harmonie, te gebeuren stond?
‘In zijn hoofd krijgt Didi de toekomst in zicht. / Morgen ziet hij al vandaag. Morgen ziet hij overmorgen. / Over morgen weet hij alles./ […] De tijd gaat te traag. / Hij zag gisteren al vandaag.’
In dit gelaagde verhaal herkennen we Leue duidelijk als een getalenteerde verteller en geoefend in het woordspel. De heerlijke dialogen, muzikale intermezzo’s en treffende achtergrondgeluiden maken er een erg onderhoudend luisterspel van. Soms hilarisch, soms triest. Hoe ironisch klinkt het opgewekte deuntje ‘Tippeltippeltappel, kijken op het strand. / Klap pats boem, vijftig lijken in het zand.’
Een lezing zonder cd is echter vrij fragmentarisch, aangezien haast alleen de poëzie en liedteksten in het boek zijn opgenomen. De meerwaarde zit hem vooral in de krachtige, symbolisch geladen houtsneden van Vanessa Verstrappen die de lezer, soms slechts via een blik door de patrijspoorten van het schip, actief aan het denken zetten. Zo vereenzelvigt Verstappen de dodo met de kok Wolfert. Dat zien we aan de drie pluimen, dezelfde rode wangen en de gelijkaardige amandelvormige ogen. Waar we op de cover in de schaduw van Wolfert reeds een dodo herkennen, zien we verderop in het boek een heuse darwiniaanse transformatie van mens naar dodo. Hiermee geeft Verstappen impliciet de boodschap dat de mens gelijk is aan de natuur. Maakt hij de natuur kapot, dan maakt hij zichzelf kapot. Prachtig hoe zij weergeeft hoe de klompen van de beulen het hele eiland, inclusief de palmbomen, inpalmen.
Dimitri Leue zet in deze vertelling in op de biodiversiteit. Expliciet wijst hij je erop dat er maar liefst zestien diersoorten van de planeet verdwenen zijn terwijl je zijn verhaal beluisterde. Toch geeft hij bovenal een hoopvolle boodschap mee: ‘Alles kan, als ge maar blijft geloven. In het woord einde zit het woord ei’. Een humoristisch luisterverhaal, bijzonder expressief gebracht door Jonas van Geel, Pieter Embrechts, Warre Borgmans en Janne Desmet. [Vanessa Dockx]
Drs. A. ten Bruggencate
De dodo wordt met uitsterven bedreigd. Scheepskok Wolfert brengt een dodo naar keizer Rudolf Van Habsburg om hem te vragen het voor deze diersoort op te nemen. Didi, een van de dodo’s, heeft in een visioen gezien dat alle dodo’s doodgeknuppeld zullen worden. Dit verzorgde vierkante luister/prentenboek is gebaseerd op een Vlaamse theatervoorstelling. Op de bijgesloten cd staat het complete verhaal, dat wordt verteld en gezongen door verscheidene acteurs. De liedteksten zijn op rijm en meestal een verzameling van korte zinnen en begrippen. De illustratietechniek is een fantasievolle mengeling van een grafische drukvorm met ingetekende grappige figuren. De Vlaamse oorsprong is merkbaar door het woordgebruik en het accent van de acteurs. Realistisch zijn de verwijzingen naar de slachtpartij die onder de dieren heeft plaatsgevonden: op de illustraties staan menselijke figuren met knuppels en in de (lied)teksten wordt naar de dood verwezen. De aandacht voor het milieu is in een muzikale verhaalvorm gegoten waarmee men de verbeelding van kinderen wil aanspreken. Vanaf ca. 8 jaar.
Magali Haesendonck
ua/an/22 j
In 2011 nog een succesvolle theatervoorstelling (Dodo klein of ei zonder land), nu een luistercd. Wie Dimitri Leue zegt, denkt meestal ook aan ecologie. Nadat hij met Don Kyoto het Vlaamse theaterlandschap onveilig maakte op een bakfiets, gaat hij nu aan de slag met het thema bedreigde diersoorten.
'Didi de dodo' is een verhaal over de dodo Morris en scheepskok Wolfert, die onderweg zijn naar keizer Rudolf van Habsburg. Onderweg bedenken ze wat ze allemaal kunnen zeggen om de keizer te overtuigen de dodo's te redden. Op de cd wordt de hele tijd gesprongen tussen het hof van de keizer, het schip en het eiland, maar dat is op geen enkel moment storend of ingewikkeld. Het geheel komt wat traag op gang, maar er komt al gauw vaart in het verhaal.
En zoals we dat van hem gewoon zijn, maakte Leue zijn huiswerk. Zo wordt er voortdurend geknipoogd naar de geschiedenis. De dodo is een soort gemuteerde reuzenduif die echt geleefd heeft op het eiland Mauritius. Hij leefde in een uniek ecosysteem en kon enkel in leven blijven omdat de soort geen natuurlijke vijanden had. Maar helaas was er de mens: wanneer de Nederlandse scheepvaarders van de Verenigde Oost-Indische Compagnie op het eiland verschijnen, blijft er snel niets meer over van deze kleurrijke diersoort. Ze worden op een gruwelijke wijze uitgemoord.
De luistercd wordt vergezeld van een vrolijk geïllustreerd boek. In het boek slaagt Vanessa Verstappen erin om door middel van haar bekende houtsnedes het verhaal een stapje verder te brengen. Ze interpreteert niet steeds letterlijk wat er gezegd wordt. Ook de arrangementen van de cd zijn zeer geslaagd; de meerstemmige liedjes blijven makkelijk in je hoofd hangen.
Hoewel het originele verhaal heel ernstig is, tracht Leue je niet op een expliciete manier een geweten te schoppen. Gelukkig maar, want zo verschenen er de laatste tijd al genoeg cd's en boeken voor kinderen. Als je wil leren, lachen en luisteren, dan is dit boek een aanrader.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.