Blauwe ogen : de laatste overlevende van de nazi-experimenten getuigt
Rita Winterstein-Prigmore
Koenraad De Wolf (Auteur), Herman Ricour (Fotograaf)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Lannoo, 2012 |
Thema: wereldburgerschap 10.1.WBS |
15/05/2013
‘Het project van Sant’ Egidio met een boek en een film voorstellen aan een internationaal publiek’, dat was de concrete vraag waarop Koenraad De Wolf, die zichzelf uitdrukkelijk een dissident noemt, wou antwoorden, mede uit eigen onvrede met de hedendaagse samenleving. Ook hij droomt van een nieuw maatschappijmodel. Met Keerpunt wil hij ‘naar de ziel van de beweging’ peilen en daartoe doet hij een wereldreis om een aantal leden te ontmoeten die behoren tot de katholieke beweging van Sant’ Egidio, een organisatie die in 1968 in Rome ontstond, en zich inzet voor de opvang van armen en eenzamen. De reis ging van Antwerpen naar Rome, naar Malawi, Mozambique, El Salvador enz. De beweging zou intussen zeventigduizend leden tellen in meer dan zeventig landen. Het uitgangspunt is overal hetzelfde: ‘strijd en inkeer’. Het postconciliair elan van de jaren zestig van vorige eeuw. Een inzet vooral voor vergeten en achtergestelde groepen zoals daklozen, Romazigeuners, migranten, hiv-patiënten, eenzamen, kansarmen en gehandicapten. Daartoe wordt opvang voorzien, verzorging, onderwijs, maaltijden en organiseert de vereniging bezoeken aan eenzamen.
Op zich niets nieuws binnen de kerk, maar de werking met leken is dat wel, zeker nu kloosters en missionarissen minder kunnen bijdragen. De beweging is ook internationaal actief in vredesbemiddeling en interreligieuze dialoog. Met een reeks sprekende foto’s van Herman Ricour vertelt dit boek in twaalf fragmenten een aantal verhalen van mensen die hun inzet als een ‘keerpunt’ in hun leven interpreteren. De droom die hen daarbij inspireert, is die van een harmonieuze wereld waarin de mensen niet alleen gelijken zijn, maar zelfs vrienden dienen te worden van elkaar. Het boek wil deze droom zichtbaar maken. De verhalen over de opvang van armen en behoeftigen, strijd tegen geweld en vredesopbouw: het zijn bewonderenswaardige en sterke verhalen over de vaak vergeten groepen in onze wereldgemeenschap. Het ‘keerpunt’ van elk van deze mensen heeft volgens de auteur steeds weer te maken met ‘de Geest van Assisië’: het interreligieus bidden. Opvallend is wel dat dit steeds omkaderd wordt door een netwerk van rooms-katholieke clerici. De beweging is duidelijk binnenkerkelijk en traditioneel gebleven en steekt haar verering voor paus Johannes-Paulus II niet weg.
Hierdoor wil de kerk wellicht tonen dat er ook in deze akerkelijke tijden toch nog mensen aangesproken worden door inzet voor de minstbedeelden, een christelijk ideaal. Daarom wellicht ook is er de afwijzingen van abortus en euthanasie, en worden genezingen mirakels genoemd. De stichter stelt dat mensen de ambitie moeten hebben om in plaats van hun vrienden, de armen aan hun tafel uit te nodigen. Wanneer men dan spreekt over een grotere generositeit tegenover de huidige immigratiegolf in Europa, waarbij de meeste mensen zich toch ernstige vragen stellen, komt men terecht in het spanningsveld idealisme versus realisme. We zullen wellicht nooit in de ideale wereld leven, het haalbare is soms al heel wat, ook al droomt men erover en bidt men ervoor. Preventie door te werken aan de oorzaken van al die problemen is tegelijk een opdracht voor de politieke verantwoordelijken. Armen zullen er altijd wel zijn, maar ijveren voor meer medemenselijkheid kan een sterke getuigeniswaarde hebben en oproepen tot navolging. [Jan Scheers]
Redactie Vlabin-VBC
De auteur wil in dit boek peilen naar de ziel van de beweging Sant’Egidio, die in 1968 in Rome ontstond als opvang voor armen en eenzamen. Daartoe ondernam hij een wereldreis waarop hij mensen uit deze beweging ontmoette. Plaatselijke initiatieven worden nu wereldwijd genomen: daarom gaat de reis van Antwerpen naar Rome, naar Malawi, Mozambique, El Salvador enzovoort. De beweging telt 70.000 leden in meer dan zeventig landen. Ze zetten zich in voor de achtergestelde groepen zoals daklozen, migranten, aidspatiënten en kansarmen. In de beweging is vooral de uitbreiding naar leken toe essentieel, nu de kerk te klein wordt om in alle noden te voorzien. Met een reeks sprekende zwart-witfoto's vertelt dit boek in twaalf fragmenten de verhalen van mensen die hun inzet als een 'keerpunt' in hun leven aanvoelen, een keerpunt dat steeds weer te maken heeft met 'de Geest van Assisi': het interreligieus bidden. De beweging is 'binnenkerkelijk' en traditioneel gebleven. Als lezer voel je regelmatig de spanning tussen idealisme en realisme.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.