Vroeger was er later
Vera Marynissen
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
De Bezige Bij Antwerpen, 2012 |
VOLWASSENEN : ROMANS : MARY |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
De Bezige Bij Antwerpen, 2012 |
VOLWASSENEN : ROMANS : MARY |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
De Bezige Bij Antwerpen, 2012 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 13795 |
31/10/2012
Tom Lanoye, Luuk Gruwez, Erwin Mortier… allemaal schreven ze zeer recent nog een boek over een aftakelende oudere geliefde. De hoofdpersonages in zulke romans waren ofwel een moeder (Lanoye en Mortier) ofwel grootouders (Gruwez) die als het ware wachten op de dood tijdens hun bejaarde jaren. Vera Marynissen schreef met Vroeger was er later een roman in diezelfde trant. Men zou zich kunnen afvragen of de vergrijzing van de maatschappij ook bijdraagt tot de productie van dergelijke ‘aftakelingsromans’. Gelukkig is Marynissens boek fris genoeg om zich van de grijze massa te onderscheiden.
Dat lukt vooral omdat het verhaal verteld wordt vanuit de waarnemingen van een licht dementerende man, waardoor er een aardige afwisseling is in het verhaalperspectief. De man, Paulus, leeft tegen wil en dank in een bejaardentehuis. Zijn belevenissen aldaar registreert hij met een fijn gevoel voor humor: ‘Drijf zusters bijeen als een kudde, je kunt de een niet van de ander onderscheiden. […] Ze blaten als schapen’. Bovendien lopen Paulus’ scherpe waarnemingen door elkaar met zijn herinneringen. Die herinneringen brengen een zekere spanning teweeg: de oorlog, de jeugd van zijn dochter, zijn ontmoeting met zijn vrouw… De flarden van het verleden komen naar boven op de meest onverwachte momenten. Daardoor wordt het verhaal een interessante mix tussen het heden en het verleden, immers: ‘vroeger was er later’.
Het enige minpuntje aan dit boek zijn de soms nogal monotone dagboekfragmenten van Paulus. In het bejaardentehuis houdt hij een soort logboek bij van wat hij overdag gedaan heeft. Dat is meestal niet bijster veel en niet bijster interessant. Uiteraard wil dit wat zeggen en hebben deze fragmenten zeker hun functie in het verhaal — namelijk de eentonigheid van het ouder worden illustreren — maar desalniettemin worden die fragmenten gauw vervelende tussendoortje. Toch is dit zeker een verdienstelijk boek in het genre, ook omwille van het scherpzinnig gevoel voor humor van Marynissen en haar taalgebruik dat perfect aansluit bij het verhaal. [Sarah Verhasselt]
G. de Haan
Paulus, een oude man, komt in een verzorgingstehuis terecht, nadat zijn vrouw Anna een herseninfarct kreeg. Al snel overlijdt zij en denkt hij terug aan het verleden dat hij moest verzwijgen. Zijn dochter Eva komt elke zondag langs, verder wacht hij af. Het verhaal zit vol herinneringen aan verschillende fases uit Paulus' leven. Er is de periode tijdens de oorlog toen hij in Duitsland moest werken, de tijd dat hij Anna leerde kennen en haar trouwt, hun relatieproblemen en het opgroeien van Eva. Tussendoor lees je over het regime en de dagstructuur in het rusthuis. Marynissen geeft hiervan een rauw, nietsverhullend beeld, dat knelt en schuurt. Hierdoor is het geen gemakkelijk boek. Toch geeft het ruimte voor moed, de moed om gelukkig te zijn wanneer je niet het leven leidt dat je gewild had. Dit is na haar debuut 'Ingewikkeld kind' de tweede roman van de Vlaamse Marynissen (1958), die als graficus werkt en publiceert in literaire tijdschriften. Paperbackeditie*, kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.