Van Delacroix tot Kandinsky : oriëntalisme in Europa
Davy Depelchin
Dirk Vandemeulebroecke (Redacteur), Dirk Snauwaert (Auteur), Olivier Duquenne (Auteur), Bernard Marcadé (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Mercatorfonds, 2012 |
VERDIEPING 4 : BLAUWE TOREN : KUNST : 700 DELVOYE XXL |
31/03/2013
Welk voordeel valt er te ontlenen aan het werk van Wim Delvoye? Wat overkomt de toeschouwer die naar een werk van Delvoye kijkt? Onder meer om die vragen te beantwoorden, verschenen er dit jaar twee boeken. Wim Delvoye at the/au Louvre is de catalogus bij Parijse tentoonstelling die liep van mei tot september; Introspective is een soort chaotische oeuvrecatalogus: lang niet alle werken zijn opgenomen en ook in de teksten wordt geen compleet overzicht geboden. Het gebonden boek is gedrukt op verschillende soorten papier en geïllustreerd met nooit meer dan één werk per bladzijde.
De teksten zijn geschreven met kennis van zowel dit oeuvre als van de problemen van de contemporaine kunst. Dirk Snauwaert beschouwt Delvoyes werk als mild en humoristisch. Hij laat het steeds driester wordende karakter van dit oeuvre buiten beschouwing. Toch is het niet onterecht om te benadrukken dat Delvoye geen wezenlijke taboes doorbreekt: hedendaagse kunst is al veel langer een machinerie die alles kan verwerken.
Olivier Duquenne denkt daar anders over: Delvoye kiest volgens hem bewust voor in ‘onbruik geraakte referenties: het decoratieve, het folkloristische, het artisanale en het scatologische’. Duquenne schetst, met aandacht voor de levensloop van Delvoye, de kunstenaar als een held.
Ook volgens Bernard Marcadé ligt de waarde (en het esthetisch plezier) van Delvoyes werk vooral in brutaliteiten. Ondanks de onaangename geur die enkele van zijn werken met zich brengen, laat Delvoye een verfrissende wind door kunstwereld waaien. De vraag blijft, nogmaals, hoe fundamenteel zijn durf is: in plaats van de kunst te veranderen, lijkt hij eerder de ouderwetse en achterhaalde rol van de avant-gardistische en baanbrekende artiest in scène te zetten.
Bart Verschaffel verbindt aan het lage en lelijke karakter consequenties op het vlak van de interpretatie en ervaring van de toeschouwer. Het voordeel van Delvoyes kunst is volgens hem dat je erom kan lachen, maar het lachen blijft niet duren — je lacht om iets dat eigenlijk ernstig is, onvermijdelijk, pijnlijk. Vervolgens somt hij overtuigend tien ‘strategieën’ van Delvoye op, net als de (soms wel heel lichte) betekenissen die ze kunnen krijgen.
Adrian Dannatt schrijft over de lokale eigenschappen van Delvoye en zijn werk, en hoe die toch in een breder en werelds kader zijn terechtgekomen. Delvoye wordt op nog een andere, oppervlakkiger manier ‘grensverleggend’: als ondernemer begeeft hij zich in regio’s waar niemand ooit eerder is geweest.
Heeft Delvoye niet vooral de waardigheid, de ernst, de betekenis en de geschiedenis van de kunst nodig om zijn vulgariteiten en grappen draaglijk te maken? En heeft hij daardoor, paradoxaal genoeg, niet alles te danken aan de kunsttraditie waartegen hij zich zo ‘gedurfd’ afzet? Zijn kunst maakt de wereld nog iets vulgairder — maar dan wel op een gecontroleerde, culturele, want noodgedwongen artistieke manier. Wie voordeel wil ontlenen aan Delvoyes werk, moet zich vooral over de ergernis heen zetten die deze soms kinderachtige, soms gewiekste, maar altijd dubbelzinnige houding met zich brengt.
(Dit is een abstract van een artikel van Christophe Van Gerrewey. De volledige tekst is verschenen in De Leeswolf 7 2012.)
[Christophe Van Gerrewey]
Han Kobes
Monografie met een selectie uit het oeuvre van de Belgische kunstenaar Wim Delvoye (1965). De naam Delvoye is al jaren een vaste waarde in het internationale kunstcircuit. Zo representeerde hij België op de Biënnale van Venetië in 1990 en recentelijk nog, in 2012, was zijn werk te zien op een gastexpositie in het Louvre te Parijs. Zijn kunst beweegt zich tussen banaal, verheven, ironisch en serieus tegelijk. Voetbalgoals met glas-in-loodramen bijvoorbeeld veroorzaken een inhoudelijk spanningsveld en zijn getatoeëerde levende varkens zijn onverbloemd controversieel. Het stevige boek is vormgegeven door de kunstenaar zelf met een band geïnspireerd op de historische uitgaven van Jules Verne. Ook het binnenwerk is klassiek degelijk te noemen, royaal van opzet met een stroom voortreffelijke afbeeldingen. De vijf tekstbijdragen, die het werk met een intellectueel oog bezien, zijn verhelderend maar herhalen elkaar op onderdelen. Achterin is enkel een overzichtslijst van tentoonstellingen te vinden. Een prestigieus boekwerk met een representatieve keuze uit Delvoye’s werk tot dusver.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.