Beschikbaarheid en plaats in de bibliotheek
ARhus - De Munt magazijn
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Vrijdag, 2012 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : VUYS |
Besprekingen
30/09/2012
In Het geheime dagboek, een verzameling korte voorleesverhalen voor kleuters, schrijft Juna haar avonturen neer. De ‘avonturen’ zijn alledaags met titels als ‘Sneeuw’, ‘Oorpijn’ of De grommende hond’. Ze lijken zich af te spelen in een verleden waar kinderen nog alleen op pad mogen gaan en vijvers nog bulken van kikkers.
De verhalen zijn vlot geschreven, met korte zinnen in de tegenwoordige tijd en vanuit een ik-perspectief. Heel wat details worden weggelaten, zoals kinderen ook doen als ze verhalen vertellen. Debutante Nathalie De Vuyst laat jammer genoeg vaak te veel weg. Zo worden de emoties van Juna zelden beschreven. In het kortverhaal ‘Mijn haantje’ loopt het niet goed af met Juna’s haantje. Het verhaal eindigt met de ontdekking: ‘Naast de boerderij is een restaurant. Buiten zit iedereen te smullen. Dan lees ik op het krijtbord: “menu van de dag: Haan met frietjes.” Haan? Frietjes?’. De lezer weet niet hoe Juna hierop reageert, wat enigszins vreemd is gezien het dagboekformat. Daardoor mist het personage ook nog wat uitdieping. Ook een aantal andere verhalen lijken soms abrupt te stoppen. Wanneer Juna en buurjongen Léon kattenkwaad uithalen, worden ze betrapt: ‘Riiiiing! Mama doet de deur open. Er staat een boze meneer. Hij vraagt: ‘Zijn hier kinderen? Léon of Juna?’ Het verhaal wordt niet meer vervolgd, waardoor je als lezer op je honger blijft. De Vuyst lijkt nog vrij voorzichtig en onzeker als auteur. Ze schrijft liever te weinig dan te veel.
Als illustrator daarentegen weet ze zich wel te profileren. Tekeningen met een retro tintje zijn de grote aantrekkingskracht van het boek. Elke illustratie is volledig ingekleurd, witte achtergronden zijn uit de boze. De Vuyst heeft oog voor detail en humor. Zo zijn de dotten in het haar van de oude buurvrouw twee grijze bollen wol. Humor vind je overigens ook terug in de verhalen zelf. Op het einde komt vaak de zogenaamde punchline. Het mooiste voorbeeld is het verhaal ‘de wedstrijd’, waar Léon en Juna om ter grootst een drolletje draaien. Léon wint en met een mooie woordspeling weet de auteur dat te verwoorden: ‘Leve Léon, dé ka-ka-kampioen!’.
Het geheime dagboek is een leuk, humoristisch voorleesboekje dat vooral zijn kracht uit zijn illustraties haalt. De Vuyst kan ook schrijven, maar slaagt er helaas niet in om de lezer daar in elk verhaal van te overtuigen.
[Brenda Froyen]
Edda Rekers-Hazelhoff
Het meisje Juna beschrijft in haar dagboek de dagelijkse belevenissen en avonturen, die ze samen met haar beste vriendje en buurjongetje León meemaakt. Ze gaan o.a. over sneeuwpret, niet kunnen slapen door de oorpijn, een droevig afscheid van ernstig zieke oma en over de tien katten van buurvrouw Nessie. Korte (niet langer dan een bladzijde) en poëtische ontboezemingen die de lezer in een bijna sprookjesachtige sfeer brengen, zonder dat de realiteit geweld wordt aangedaan, maar waardoor kinderen wel tot nadenken worden aangezet. De stijl is mooi en beeldend. Ook de illustraties, van dezelfde auteur, zijn prachtig van vorm en hebben krachtige, warme kleuren en een haast surrealistische stijl. Ze zijn minstens zo belangrijk als de tekst. De figuren hebben opvallend grote ogen. De illustraties zijn paginagroot over enkele of dubbele pagina's gedrukt; de tekst – in een vrij kleine schreefletter – staat op een witte ondergrond op de tegenoverliggende bladzijde of is in de prent geplaatst. De maker van deze prentvertelling heeft talent, als schrijver zowel als illustrator. Een mooie en ook qua vormgeving bijzonder verzorgde uitgave. Voorlezen vanaf ca. 6 jaar.
Het geheime dagboek
Magali Haesendonck
ua/an/22 j
Dit is het geheime dagboek van Juna en de lezer heeft het voorrecht om het te mogen lezen. De kleine Juna houdt er haar avonturen met buurjongen Léon in bij. Nathalie de Vuyst creëerde een geheel van rijkelijk geïllustreerde korte verhaaltjes van telkens een drietal bladzijden. De onderwerpen gaan van triest naar vrolijk, zonder altijd heel speciaal te willen zijn: een grommende hond of een wedstrijdje in drolletjes maken. Eigenlijk zou je kunnen zeggen dat de dagelijkse beslommeringen van Jip en Janneke ergens op de achtergrond als inspiratie aanwezig zijn.
Zoals gezegd werden in het boek heel wat prenten verwerkt, eigenlijk lijken die zelfs te primeren op de tekst. Je kan er dan ook voor kiezen om het boek als een kijkboek door te nemen. De figuurtjes zijn eenvoudig, met grote expressieve ogen en bolle wangetjes. Door de afwisseling in het kleurenpalet krijgt elk verhaaltje een aparte sfeer.
Leuk omwille van de illustraties, maar toch heb ik het gevoel dat de illustratrice beter voor een samenwerking met een schrijfster had gekozen in plaats van het hele werk alleen te maken. Een goede samenwerking had dit boekje toch nog tot een hoger niveau kunnen tillen.
Suggesties
Krijg een e-mail wanneer dit item beschikbaar is
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.