Tauben fliegen auf : Roman
Melinda Nadj Abonji
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Van Gennep, 2011 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 9626 |
15/01/2013
Ildiko, een meisje dat samen met haar ouders en haar jongere zus in Zwitserland woont, gaat geregeld op vakantie naar haar geboortestreek in het voormalige Joegoslavië. Met het verslag van een dergelijke reis opent Duiven vliegen op.
De zinnen van Nadj Abonji lopen soms een hele alinea door. De vertelstem verbindt zonder komma’s of andere leestekens — en vaak ook zonder duidelijke reden — gedachten, waarnemingen, vergelijkingen en uitspraken. De lezer zit voortdurend vast in het hoofd van Ildiko, wier ervaringen niet op een traditionele manier aangepast worden aan het feit dat ze zich in een tekst bevinden. Toch blijven de zinnen sterk verhalend en vertellen ze episodes uit het leven van het hoofdpersonage in een historisch presens. De lengte van de zinnen heeft ook geen dreinend, dramatiserend of humoristisch karakter. Eerder is het zo dat Ildiko zichtbaar en bijna hulpeloos overvoerd wordt door de gebeurtenissen en daarom vaak meeslepend en altijd geëmotioneerd terugblikt.
Het boek begint bij een verblijf in het geboorteland en het eindigt in het kleine Zwitsers appartement dat de volwassen Ildiko in haar eentje betrekt. Duiven vliegen op kan als een recente proeve van ‘emigrantenliteratuur’ worden beschouwd. Het opmerkelijke is dat de problematiek van het hoofdpersonage en de moeilijkheden die zij ondervindt in het construeren van haar eigen identiteit, niet wezenlijk lijken te verschillen van een ‘gewoon’ westers individu. Immers, de zorgeloosheid van de kindertijd wordt voor iedereen vanaf een bepaalde tijd onbereikbaar.
De familie Kocsis besluit begin jaren negentig een eethuis over te nemen in het Zwitserse dorp waar ze wonen. Het eethuis heet Café Mondial, alsof het een weerspiegeling vormt van een stilaan volledig geglobaliseerde wereld. Deze cafetaria is alleszins de belangrijkste locatie in het leven van de tiener Ildiko. Het is duidelijk dat de familie Kocsis er onder lijdt van bijna alle familieleden gescheiden te moeten leven, zeker wanneer de Balkanoorlog uitbreekt. In de mooiste passages van Duiven vliegen op blijkt dat Ildiko zich nergens thuis voelt.
Nadj Abonji had de manier waarop het existentieel probleem van Ildiko zich in deze dubbelzinnige crisis kristalliseert, structureler en gelaagder kunnen uitwerken, op een hoger niveau dan dat van haar zinnen. De belangrijkste tekortkoming van Duiven vliegen op bestaat er dan ook in dat de opbouw van het boek vaak de constutitie van die zinnen kopieert, waardoor de onderdelen van het verhaal onberedeneerd aan elkaar hangen. De ontknoping en het vertrek van Ildiko komen even snel voor haar ouders als voor de lezer. Causale verbanden tussen de gebeurtenissen en de elementen van een roman hoeven niet noodzakelijk te worden bewezen — de moeilijkheid van die bewijsvoering kan echter wel aangrijpend in het licht worden gesteld. Van personages mag men zelfbedrog of een gebrek aan helder redeneren verwachten, maar moeten hun auteurs dat zelfbedrog niet altijd, hoe subtiel ook, overstijgen?
(Dit is een abstract van een artikel van Christophe Van Gerrewey. De volledige tekst is verschenen in De Leeswolf 2012, nr.2.)
[Christophe Van Gerrewey]
M.J.P. Voorhuis
In poëtische, muzikale taal geschreven, min of meer autobiografische roman over een van oorsprong Hongaarse immigrantenfamilie uit Vojvodina in Servië. Hongaren vormden in deze noordelijke provincie de grootste minderheid. Gëmigreerd naar Zwitserland behoort de familie opnieuw tot de minderheden. Die dubbele vreemdheid is het thema in deze vertelling. Aan het meer van Zürich beginnen de ouders van Ildiko en Nomi een cafetaria annex restaurant, bijgestaan door hun twee dochters. De zusjes hebben een onbezorgde jeugd doorgebracht bij hun grootmoeder in het voormalige Joegoslavië. Nu worden ze geconfronteerd met aanpassing aan een nieuwe omgeving met een andere cultuur, vreemdelingenhaat en het allochtonendebat. Nostalgische herinneringen, het dagelijkse leven in Zwitserland en de schrijnende werkelijkheid van de Balkanoorlog worden op lyrische wijze met elkaar vervlochten. De auteur, tevens violiste en performer, ontving zowel de Duitse als de Zwitserse Literatuurprijs voor het beste boek van het jaar 2010. Kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.