't Bolleken
Cyriel Buysse
Cyriel Buysse (Auteur), Michiel Hendryckx (Inleider)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Lannoo, cop. 2011 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 14450 |
15/04/2012
In de literaire voorkeuren van fotograaf Michiel Hendryckx heeft Cyriel Buysse altijd een vooraanstaande plaats ingenomen. Van in zijn jeugd al was hij gefascineerd door diens werk. In 2010 was het precies honderd jaar gelden dat Buysse in het gezelschap van zijn drie stiefdochters met de auto naar Frankrijk trok. Buysse schreef er een onderhoudend verhaal over dat in 1911 werd gepubliceerd onder de titel 'De vroolijke tocht'. Later zouden er nog reizen volgen en weer werden de verhalen nadien gebundeld: 'Per auto' (1912) en 'De laatste ronde' (1923). Hendryckx zorgde voor een in moderne spelling omgezette heruitgave van deze drie publicaties, aangevuld met de 'Rivièra-impressies' uit 1932. Gedreven door het verlangen zich ook echt in de teksten van Buysse in te leven, besloot Hendryckx in 2010 de Buysse-reizen over te doen. Het verslag ervan staat te lezen in het voorwoord. Voor Hendryckx heeft de hele onderneming iets van een liefdesverklaring, 'is iemand achternareizen uiteindelijk geen ultieme daad van liefde?' Buysse heeft het niet makkelijk gemaakt voor wie hem achternarijdt. Soms is het voor Hendryckx gissen over welke wegen Buysse reisde omdat die vele plaatsen waar hij langskwam, onvermeld liet. De reiziger van de eenentwintigste eeuw wordt zo een spoorzoeker, nauwlettend nagaand welke bezienswaardigheden nog overgebleven zijn en welke uiteindelijk moesten wijken voor bouw- en andere projecten. Hendryckx' voorwoord biedt een stevige opstap naar de teksten van Buysse zelf. En daar is het finaal om te doen, 'een schrijver leeft uiteindelijk zoang zijn werk leeft'. De verhalen van Cyriel Buysse ogen — mutatis mutandis want de moderne lezer houdt onwillekeurig rekening met de moderne omstandigheden waaronder mensen reizen — bijzonder fris en komen in wezen nergens als 'gedateerd' over. Buysse doet op de openingspagina van 'De vroolijke tocht' bijzonder lyrisch over de auto, die 'een vrije vogel is, die kan vliegen en kan zitten, een fantaisist of een fantast, ene renner of een dromer, een poëet of een zwoeger, in trouwe overeenstemming met de wil of de fantasie van hij die hem bestuurt'. Begin vorige eeuw erop uit trekken met de auto, was ook nog een avontuur: een uur voor vertrek en een uur na aankomst was er altijd nog werk te verrichten aan de wagen. Buysse beschrijft het monkelend, betrokken als hij is bij de hele onderneming van de reizen die vooral op zijn instigatie werden georganiseerd. Meer dan reportages of verslagen zijn de 'verhalen' van Buysse gelardeerd met veelzeggende anekdotes die hem bijgebleven zijn omdat ze hem als chroniqueur van het leven hebben getroffen. Glimlachend slaat de lezer hem gade als hij weer eens met motorpech of lekke banden heeft af te rekenen; verrast kijkt diezelfde lezer op als Buysse ironisch uit de hoek komt (de talrijke kinderen langs Vlaamse wegen ontlokken de auteur deze bedenking: 'o, vruchtbaar Vlaanderen, wat wordt er met liefde aan uw toekomst gedacht!'; en steeds weer heeft Buysse boeiende informatie achter de hand over kunstenaars, beroemde figuren wier levenspad hij kruist. Ook de landschappen weten hem soms te betoveren: over Normandië-in-de-lente bijvoorbeeld schrijft hij: 'De boerderijen zien er doorgaans slordig en vervallen uit, met wrakke gebouwen zonder kleur; slechts hier en daar ontdekt men een aardig geveltje of een pittoresk dakje, maar de frisse weelde van de witte en roze lentebloeisels is des te rijker en te schoner, daar het oog door geen andere schoonheid wordt afgeleid.' De reiziger van toen komt, net als die van nu, ook graag weer thuis: 'ach! 't is toch vertederend je land terug te vinden'. Over zijn ervaringen in het (banden-)spoor van Cyriel Buysse maakte Michiel Hendryckx ook een vierdelige radioreeks die op Klara werd uitgezonden en hier op twee bij het boek horende cd's wordt aangeboden aan al wie de serie wil herbeluisteren. Het boek en de cd-opnames zijn een mooi initiatief, dat de figuur van Cyriel Buysse terecht weer onder de aandacht brengt. [Jooris Van Hulle]
Redactie Vlabin-VBC
In 2010 was het precies honderd jaar geleden dat Cyriel Buysse met de auto naar Frankrijk trok. Hij schreef er het in 1911 gepubliceerde reisverhaal 'De vroolijke tocht' over. Later zouden er nog reizen en verhalen volgen: 'Per auto' (1912) en 'De laatste ronde' (1923). Fotograaf Michiel Hendryckx zorgde voor een in moderne spelling omgezette heruitgave van deze drie publicaties, aangevuld met de Rivièra-impressies uit 1932. Gedreven door het verlangen zich ook echt in de teksten van Buysse in te leven, besloot hij in 2010 de tocht over te doen. Soms is het gissen over welke wegen Buysse reisde, omdat die vele plaatsen waar hij langskwam onvermeld liet. De reiziger van de eenentwintigste eeuw wordt zo een spoorzoeker, nauwlettend nagaand welke bezienswaardigheden nog overgebleven zijn en welke uiteindelijk moesten wijken voor bouw- en andere projecten. Het voorwoord biedt een stevige opstap naar de teksten van Buysse zelf. De verhalen van Cyriel Buysse ogen fris en komen in wezen nergens gedateerd over. De vierdelige radioreeks over de tocht vind je op twee cd’s die bij het boek zitten. Geen illustraties, kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.