Hoogteverschillen
Julian Barnes
2 exemplaren
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Uitgeverij Atlas Contact, 2020 |
VERDIEPING 3 : DUIZENDZINNEN : ROMANS : BARN |
Aanwezig |
Uitgeverij Atlas Contact, 2017 |
VERDIEPING 3 : DUIZENDZINNEN : ROMANS : BARN |
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Niet beschikbaar |
Atlas, 2011 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : BARN |
31/12/2011
ulian Barnes heeft een ietwat problematische relatie met de Booker Prize. Samenvattend beschouwt hij de bekroning als een elitaire vorm van bingo, waarbij de juryleden zich als opgeblazen kikkers gedragen, terwijl ze zich wentelen in vijf minuten glorie. Hij werd eerder al genomineerd met zeer diverse romans als Flaubert’s Parrot, England, England, Arthur & George, en nu voor de vierde keer met The Sense of an Ending (vert. Alsof het voorbij is). Barnes was vooral blij dat hij met zijn uiteindelijke bekroning aan een postume Beryl Award ontsnapte, en liet de controverse rond de Booker Prize aan zich voorbijgaan door te stellen dat de meeste grote literaire werken ‘readable’ zijn. The sense of an ending is eigenlijk meer een novelle dan een roman: na Penelope Lively’s Moon Tiger (Booker 1987) kan Barnes bogen op de kortste bekroonde roman in de geschiedenis van de Booker. Maar dat doet niets af aan zijn prestatie. Het gaat hier om een zorgvuldig gepenseelde miniatuur, die dankzij zijn gelaagdheid, diepgravende thematiek en het stilistisch verfijnde proza steeds opnieuw gesavoureerd kan worden. Centraal staat Tony Webster, wiens middelmatige leven gekleurd wordt door de vriendenkring uit zijn jeugd, in het bijzonder zijn band met de filosofisch vroegrijpe Adrian Finn. Hun relatie komt onder spanning te staan als Finn Websters lastige ex-vriendin Veronica het hof maakt en wordt abrupt afgebroken als Adrian zelfmoord pleegt. Het boek is opgebouwd uit twee delen: het eerste belicht de jeugdige vriendschapsband, de doorstroming naar de universiteit en de eerste liefde, het tweede blikt terug op die tijd vanuit een rustige oude dag. Tony is intussen gehuwd, rustig gescheiden en heeft een getrouwde dochter. De motor achter het ophalen van herinneringen is het overlijden van Veronica’s moeder, die Tony een klein bedrag en het dagboek van Adrian nalaat. Aangezien Veronica het dagboek ingepikt heeft en mogelijk verbrand, moet Tony het hebben van speculatie en herinneringen om het verleden te achterhalen, Adrians zelfmoord te doorgronden en het raadsel te ontrafelen waarom Adrians dagboek in het bezit was van Veronica’s moeder. Hij knoopt weer contact aan met Veronica, maar het water blijft te diep tussen beiden. Centraal in dit geheel staat de onvolkomenheid van het geheugen, een thematiek die sterk aanknoopt bij Barnes’ memoires Niets te vrezen. Daarin stelt Barnes dat hij doorgaans zijn herinneringen vertrouwt (of zich erdoor laat misleiden), terwijl zijn broer, een eminente filosoof, juist stelt dat herinneringen zo vaak verkeerd zijn dat ze aan onafhankelijke verificatie moeten worden onderworpen. In zekere zin is deze verhouding een reflectie van de verhouding tussen Tony en (de latere filosofiestudent) Adrian voor wat hun visie op de herinnering en de geschiedenis betreft. Voor Adrian is ‘geschiedenis de zekerheid die ontstaat op het punt waarop de gebreken van de herinnering en de onvolkomenheden van de documentatie samenkomen.’ Terwijl in Tony’s gemakzuchtiger levensvisie de ‘geschiedenis niet de leugen van de overwinnaars [is.] Ze is meer de herinnering van de overlevenden, van wie de meesten overwinnaars noch overwonnenen zijn.’ In zekere zin wordt daardoor Adrians visie op de werkelijkheid (en op een cryptisch fragment na zijn dagboek) van de kaart geveegd, aangezien hij zich door (weliswaar filosofisch onderbouwde) zelfmoord te plegen aan de geschiedenis ontrokken heeft. Aanknopend bij Niets te vrezen, tracht Barnes binnen de fictionele grenzen van Alsof het voorbij is niet enkel naar de herinnering te peilen, maar ook naar wat vergeten is, op zich een onmogelijke opgave. Het onverwachte einde dat Adrian van zijn voetstuk stoot, lijkt de banaliteit van het leven te benadrukken, los van alle filosofische bespiegelingen.
[Kris van Zeghbroeck]
C.C. Oliemans
Wanneer de ongeveer zestigjarige Tony Webster op zijn leven terugkijkt, constateert hij dat dat een rustig voortkabbelende rivier is geweest waarin grote gebeurtenissen als vriendschap, huwelijk, het krijgen van een kind, scheiding, werk en familie allemaal kleine of grote rimpelingen waren die de loop uiteindelijk niet wezenlijk hebben verstoord. Op een dag krijgt hij echter het dagboek van een jeugdvriend die indertijd zelfmoord heeft gepleegd in handen, en wat hij daaruit leert geeft hem een heel nieuw perspectief op die vriend, zijn vroegere vriendin, zijn vroegere zelf en zijn hele leven. Simpel vertelde, maar diepgaande roman waarin de auteur (beroemd van eerdere boeken 'Een geschiedenis van de wereld in tien-en-een-half hoofdstuk' en 'Flauberts papegaai') op subtiele wijze thema's als groei, verandering, ouderdom en herinnering op aangrijpende wijze behandelt. Uitstekend vertaald. Bekroond met de Man Booker Prize 2011, de belangrijkste Britse literaire onderscheiding. Normale druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.