Mefistowals
Ollivier Pourriol
Ollivier Pourriol (Auteur), Manik Sarkar (Vertaler)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
De Geus, cop. 2011 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 4245 |
31/12/2011
De titel van deze roman verwijst naar een confrontatie tussen een doodzieke kunstschilder en een chirurg, die moet trachten de kwalijke gevolgen van een gesprongen blindedarm na een foute diagnose te repareren. Een vergeefse strijd, maar ook een ontdekkingsreis naar de zin van het menselijk bestaan aan de hand van de pogingen om via de kunst het leven van zijn materiële beperkingen te verlossen. In dit geval de abstracte kunst, die — meer dan welke andere discipline ook — getracht heeft het spirituele te benaderen door gebruik te maken van licht en kleur. ‘Toen god stierf, maakte hij eindelijk plaats voor kleur’, luidt het ergens.
De bejaarde kunstenaar tracht de chirurg de strijd tussen het zich altijd maar opdringende figuratieve in onze waarneming en de zoektocht naar abstractie en essentie, duidelijk te maken met het beeld van een rugbywedstrijd, als ‘een goede benadering van wat er op een schildersveld gaat gebeuren. De kleuren dagen elkaar uit, twee kleuren schatten elkaar in, tarten elkaar, proberen de ruimte te veroveren, door te dringen in het territorium van de ander, het af te bakenen, de strijd ploegt de bodem om en laat sporen achter, het krijgsgewoel gooit de orde van de lagen door elkaar, het groen van het gras van het veld, het wit van de krijtlijnen, het bruin en het vochtige zwart van de aarde, en omgekeerd bevuilt de omgewoelde aarde de shirtjes, de aarde vermengt zich met het zweet op de huid, verspreidt zich over de gezichten, een neus, een wenkbrauwboog scheurt open om het geheel op te fleuren, een rood accent, en als het regent is het schitterend’. Terwijl voortgangsrapport na voortgangsrapport de toestand van de zieke verslechtert, gaat voor de chirurg een nieuwe, onvermoede en emotioneel gekleurde wereld open. Een wereld waaruit zich wellicht ooit een zin kan gaan ontwikkelen.
Op basis van onder meer de briefwisseling tussen de dichter René Char en de abstracte schilder Nicolas de Staël (‘Ik schilder zo goed als ik kan, en iedere keer probeer ik iets toe te voegen door weg te halen wat me in de weg zit.’) wordt in korte essayistische hoofdstukjes een poëtica van de (abstracte) schilderkunst aangeboden. Dat gebeurt op basis van een specifieke kunstopvatting, die zich in feite verzet tegen heel wat vroegere, en tegen het merendeel van de hedendaagse kunststrekkingen. Een terechte en noodzakelijke kritiek, die jammer genoeg soms in hetzelfde bedje ziek dreigt te worden, wanneer het verschijnsel genie al te jubelend ter sprake wordt gebracht, en eenzelfde wollig taalgebruik moet worden ingezet om een kunstwerk te verklaren, terwijl juist het kunstwerk zelf de enige verklaring zou moeten zijn. De talrijke briljant geformuleerde en stilistisch knap uitgewerkte passages maken deze poging om iets zinnigs over kunst te zeggen echter meer dan behartigenswaard.
[Jan Baes]
Arjen van Meijgaard
In uiterst korte hoofdstukken, vaak niet meer enkele bladzijden, komen een kunstschilder, zojuist geveld door een blindedarmontsteking, en zijn arts aan het woord. Ieder hoofdstuk heeft een of meer motto's, citaten en uitspraken van bekende mensen zoals Dali, Braque, Nicolas de Staël. Maar ook tijdens de gesprekken tussen beide heren passeren kunstenaars en schrijvers de revue, zoals Camus, of wordt er over de Mona Lisa van Da Vinci gesproken. De wetenschapper wordt ingewijd in de kunst, leert het te begrijpen en te waarderen. Zo ook misschien de lezer, die aan de hand van anekdotes, over bijvoorbeeld Picasso, vragen voorgespiegeld krijgt over de werkelijke waarde van kunst. Een aardig boek dat ondanks soms wat trage uitwijdingen en overpeinzingen, snelheid behoudt door de korte hoofdstukken en vele motto's. Net zoals wanneer je een schilderij bekijkt en dat kriskas doet, aangetrokken door iets dat opvalt, zo wordt ook het boek gepresenteerd, in korte stukken tekst, ieder met een eigen kleur. De Franse schrijver (1971) debuuteerde met de roman 'Mefistowals'. Kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.