De zestien is voor u : hoe België wegzakte in een regimecrisis : het verhaal achter de langste regeringsvorming ooit
Bart Brinckman
Steven Samyn (Auteur), Martin Buxant (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
De Bezige Bij, 2011 |
VERDIEPING 4 : BLAUWE TOREN : GESCHIEDENIS : 936.2 SAKSEN-COBURG |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
De Bezige Bij, 2011 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 936.2 SAKSEN-COBURG |
31/12/2011
De koning van de Belgen weet het ook niet meer. Hij is het moe na een jaar uitzichtloos politiek gekibbel. En met dat al is hij nog een van de weinige echte schakels die België in stand houden en verhinderen dat het een hersenschim wordt. In Koning zonder land geven de journalisten Steven Samyn, chef politiek bij De Morgen, en Martin Buxant, politiek redacteur bij La Libre Belgique, een overzicht van de uitputtende vorstelijke palavers sedert de verkiezingen van zondag 13 juni 2010. De auteurs trachten ook een toekomstbeeld te schetsen voor de Belgische monarchie. Maar zelfs de titel van hun boek klinkt al weinig hoopgevend.
Voorlopig heerst er een vreemde kalmte, zelfs gelatenheid in dit land, dat niettemin een zware crisis doorworstelt. Hoezeer de normen zijn aangevreten, blijkt uit een verscheidenheid van feiten en gedragingen. Neem nu de vermaarde colloque singulier, de morele verplichting van ‘s konings gesprekspartners om niets openbaar te maken van wat ze onder vier ogen met het staatshoofd bespraken. Nu struikel je over de bizarste lekken. Samyn en Buxant hebben ook het een en ander opgevangen. Bijvoorbeeld: de voorzitter van Groen!, Wouter van Besien, zit tegenover de vorst en duidelijk blijkt ‘dat die het evenmin nog ziet zitten’. "Meneer Van Besien, we zitten in de patatten", klinkt het’. En wat vernemen we nog: ‘De koning is razend op de Vlaamse liberalen’. Alexander De Croo, de jonge voorzitter van Open Vld, heeft immers ‘de stekker eruit getrokken’ en zo de regering ten val gebracht. Een ‘razende’ koning, boos op een bepaalde partij. Voorheen kon je het misschien veronderstellen, maar je kon het niet met zekerheid weten. Nu dus wel. Ook blijkt dat Albert II ‘niet echt voor was’ toen hem de euthanasiewet werd voorgelegd — en dat hij die toch maar tekende.
Veel aandacht gaat naar de prinsen. Dat Laurent een vlegel blijft met talrijke flaters en fratsen op zijn naam, wordt door niemand nog ontkend. Hij kan zich blijkbaar niet ontdoen van een soort botte wereldvreemdheid, waar ook zijn broer Filip — de kaap van de vijftig al voorbij — aan lijdt. Zijn vader Albert II acht hem blijkbaar (nog) niet geschikt voor de troon. Begrijpelijk, want prins Filip werd nog door zijn oom Boudewijn op een ‘actief’ koningschap voorbereid. Hem worden koppigheid en misplaatste ambities verweten, die fataal zouden zijn voor de monarchie en het land. Zeker nu van alle kanten wordt aangedrongen op een louter protocollaire monarchie, naar Scandinavisch model gespeend van alle politieke macht. Al wordt vooral door Franstaligen gepleit om, gezien de situatie, voorlopig de bevoegdheden van Albert II niet te beknotten.
Onder de vele aspecten van het Belgische koningshuis die door de auteurs worden belicht, dient ook de greep vermeld die de katholieke kerk heeft op het koningshuis en dit via de zogenaamde charismatische beweging. ‘Het geloof is in Laken nooit ver weg’, constateren de auteurs. Er wordt wat afgebeden daar in Laken.
Wat brengt de toekomst? Samijn en Buxant besluiten onheilspellend: ‘Tot nog toe staat de koning aan het hoofd van dit land. Tot nog toe.’
[Robert Schoeters]
J. van Bree
Heeft de Belgische monarchie nog een toekomst? Is er straks nog wel een land om te regeren? Op die vragen proberen een Vlaamse en een Franstalige journalist een antwoord te geven. Ze spraken met tal van betrokkenen, van (meestal niet bij name genoemde) ministers tot tuinmannen. Ze behandelen de politieke impasse waarin België al een paar jaar verkeert, het verloop van de huidige recordformatie, de entourage en de rol van het katholieke geloof van de vorige en huidige koning (Boudewijn en Albert II), de persoon van kroonprins Filip (die met zijn vader Albert II op de voorkant staat) en filosoferen over de toekomst van de monarchie. Het is een wat onevenwichtig boek geworden, zonder duidelijke lijn en met te veel anonieme en dus oncontroleerbare citaten en met te weinig duiding (waarom ging het ineens mis tussen Di Rupo en De Wever?). Opvallend is wel de scoop dat koning Albert II zich recent fel verzet heeft tegen het betrekken van (Vlaamse) liberalen bij de formatie en tegen het uitschrijven van nieuwe verkiezingen. Een wat warrig boek, dat wel alle recente problemen in België behandelt.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.