Fluit zoals je bent
Edward van de Vendel
Edward van de Vendel (Auteur), Julian Van Dalen (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Athenaeum-Polak en Van Gennep, 2011 |
VERDIEPING 4 : BLAUWE TOREN : ONDERWIJS : 455.1 VAND |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Athenaeum-Polak en Van Gennep, 2011 |
VOLWASSENEN : NON FICTIE : 419.3 VEND |
31/01/2012
Vanaf de omslag van Het lekkere van pesten staart een half mannengezicht met een prachtig helderblauw oog de lezer aan. Dit gezicht lijkt moeilijk te rijmen met wat de titel aangeeft. Wordt dit een boek over pesten? En moet de persoon op de omslag dan echt de gepeste voorstellen? De ondertitel komt meer overeen met de foto: ‘Het verhaal van een internationaal fotomodel’. Maar wordt niet iedere gepeste een slachtoffer voor het leven? Kan iemand die oneindig vernederd wordt door pesten, toch nog uitgroeien tot een internationaal fotomodel?
Edward van de Vendel besloot dat hij een boek wou schrijven over pesten. “Geen roman, met jongeren die in mijn fantasie waren komen aanlopen, nee, ik wilde onderzoeken hoe zoiets – in het echt – kan gebeuren, wat de consequenties zijn, wie er op welk moment iets aan had kunnen doen en hoe de betrokkenen er jaren later over denken”. Dan ontmoette hij Julian (een pseudoniem uiteraard), een internationaal Nederlands fotomodel. Julian werd als kind gepest. Hij vertelde zijn verhaal en samen brachten ze dit boek tot stand.
In een eerste deel beschrijft Julian zijn leven tot hiertoe. Vanaf het moment dat hij als jongetje van zes van een dorp verhuisde naar een middelgrote stad. En daar begonnen de problemen, zowel voor hem als voor zijn oudere broer Tuur. Omdat ze een bestaande groep binnendringen, maar ook bv. door hun ‘taaltje’, vallen ze op. En opvallen blijkt een uitstekende basis voor pesten. Julian vertelt zijn verhaal anekdotisch. Hij kijkt ook kritisch terug op zijn eigen gedrag. Waarom werd hij eruit gepikt? Wat deed hij om de aandacht van de pesters te trekken? Maar ook, waarom pestten de pesters? Wat was dat ‘lekkere van pesten’?
In een tweede deel beschrijft Van de Vendel de reacties van de mensen rondom Julian. Hij liet hen Julians verhaal lezen en daarop reageren. Bij zijn ouders en broer spreekt voornamelijk de machteloosheid en deels ook de verbazing, want ze hadden er geen idee van dat er zulke erge dingen gebeurd waren. Maar de auteur sprak ook met leerkrachten, klasgenoten en zelfs met de pesters zelf. Julian hoopt met dit boek anderen wakker te schudden. Hij hoopt dat ouders pestproblemen sneller zullen herkennen, want gepesten zijn er bijzonder goed in hun problemen te verbergen. Maar hij vindt ook de rol van leerkrachten onontbeerlijk, want maar al te vaak waren ze in zijn geval ‘lamgeslagen toeschouwers’.
Het lezen van dit boek geeft toch een beetje een catharsisgevoel. De anekdotes die Julians jeugd beschrijven, doen bij iedereen wel een belletje rinkelen. Allemaal hebben we wel van dichtbij of veraf gelijkaardige taferelen meegemaakt. Misschien waren we zelf slachtoffer, of dader, of gewoon deel van de meute die meeliep met de rest en er niks aan deed. In ieder geval zullen we de verhalen van Julian erg, zielig, onrustwekkend of meelijwekkend vinden, maar we zullen vooral ook blij zijn dat het ons niet overkomen is. En het is net tegen die houding dat Julian met dit boek wil reageren. Door de opbouw van het boek en de vrij luchtige maar toch ook dwingende stijl zijn Julian en Van de Vendel zeker geslaagd in hun opzet. Het boek dwingt je om te blijven lezen en na te denken, maar het is niet het zoveelste zielige verhaal over fictieve personages die gepest worden. [Kelly Loos]
B.T.F.
In kort bestek schetst de journalist Edward van de Vendel een beeld van een gepeste jongen. Die jongen, Julian van Dalen, is inmiddels volwassen en een internationaal bekend fotomodel geworden. Dat dit verhaal van het slachtoffer onder pseudoniem verschijnt, geeft al een goed idee hoe groot de schade is die toegebracht kan worden door medeleerlingen op school. De schrijver vertelt de belevenissen van Julian in het eerste deel. Hij gebruikt daarvoor de derde persoon enkelvoud, waardoor de indruk van objectiviteit van de tekst wordt versterkt bij de lezer. Het relaas leest bijzonder prettig. In het tweede gedeelte komen de daders aan het woord. Zij zijn dan twintig jaar ouder en de meesten hebben nog geen idee wat hun pestgedrag heeft uitgericht. De rol van de leerkrachten op de zogenoemde 'vechtschool' is beschamend passief, maar herkenbaar. Julian schaamt zich voor het gepest worden, zodat ook zijn ouders te weinig weten om te kunnen helpen. De schrijver-journalist heeft een goed boek geschreven over het actuele en belangrijke onderwerp pesten. Voor met name ouders, leerkrachten en jongeren vanaf ca. 16 jaar: om te lezen, erover in gesprek te gaan en om alert te reageren.
Magali Haesendonck
ua/an/22 j
Julian Van Dalen vertelt na jaren van zwijgen in dit boek eindelijk zijn verhaal. Nu hij een succesvol model is, heeft hij het nodige zelfvertrouwen om te getuigen over de pesterijen die hem zijn aangedaan.
In de eerste helft van het boek kom je van zeer dichtbij te weten wat er precies gebeurd is gedurende Julians schoolcarrière. Hij vertelt hoe het telkens vanaf dag één misliep. Wanneer hij weer eens van school veranderde, werd hij opnieuw het mikpunt van pesters. Zijn ouders proberen, maar slagen er niet in om Julian te beschermen. Ze weten – zo blijkt achteraf - niet eens wat voor impact het pesten eigenlijk heeft op Julians leven. Edward van de Vendel slaagde erin om de belevenissen van Julian zo precies te beschrijven dat ze bijna tastbaar zijn.
Deel twee van het boek bestaat uit getuigenissen van een aantal personen die dicht bij Julian staan of stonden, zoals zijn broer en zijn ouders, maar ook van de jongeren die in het eerste deel op de voorgrond treden als pesters. Deze getuigenissen zijn soms ietwat langdradig en geven het boek meer het karakter van een persoonlijk dossier. Anderzijds geeft dit deel nog een extra dimensie aan het verhaal, dat misschien ook op zichzelf al sterk genoeg stond.
Julian Van Dalen zat met een verhaal en Edward van de Vendel heeft dit verhaal in boekvorm gegoten. Iedereen is op school wel eens in aanraking gekomen met pesten, zij het aan de kant van de pester, of aan de kant van de gepeste persoon. Een boek als dit is dus voor de meerderheid van de lezers herkenbaar. Het geeft een erg volledig beeld van wat pesten precies inhoudt, vanuit elke mogelijke invalshoek. Daarom, maar ook omwille van de uitstekende bewoordingen en vlotte stijl van Van de Vendel, zou dit boek verplichte lectuur moeten zijn voor elke leerling en leerkracht op de middelbare school.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.