Het ontstaan van de hoofse liefde : de ontwikkeling van fin'amors 1060-1230
Benjo Maso
Benjo Maso (Auteur)
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Enkel raadpleegbaar |
Atlas, 2011 |
Leeszaal : 113MASO |
15/10/2012
De Ronde van Italië (Giro d'Italia, vaak afgekort tot Giro) behoort samen met de Ronde van Frankrijk en de Ronde van Spanje tot de 'Grote Rondes'. Alle drie duren ze 23 dagen en bestaan meestal uit 21 etappes, inclusief een eventuele proloog en twee rustdagen. De finish van de Giro ligt meestal in Milaan.
De Italiaanse rittenkoers Giro wordt tegenwoordig — na de Ronde van Frankrijk — als de belangrijkste ter wereld gezien. Toen de Giro voor het eerst werd georganiseerd, bestond Italië nog geen vijftig jaar als zelfstandige natie en vormde het in vele opzichten nauwelijks een eenheid. Het was dan ook geen wonder dat de koers, die bij zowat alle lagen van de bevolking tot de verbeelding sprak, een zeer krachtig embleem van nationale identiteit vormde. Toen de organisatie besloot het peloton over de Italiaanse grenzen heen te laten trekken, werd dit gevoel nog versterkt. Meer dan eens had dit iets weg van een symbolische annexatie, hoe tijdelijk deze ook mocht zijn. Het mag dan ook niet verbazen dat dergelijke bezoekjes, die in 1920 begonnen — toen het peloton door het Italiaanssprekende deel van Zwitserland trok — politiek erg geladen konden zijn. Het gevolg was dat sommige van de meest dramatische momenten uit de geschiedenis van de Giro zich geheel of gedeeltelijk buiten de Italiaanse landsgrenzen afspeelden, zoals in 1946, toen de renners met stenen en geweerschoten werd belet het betwiste gebied rond Triëst te bereiken.
In Van Milaan naar Amsterdam worden niet alleen in sportieve zin de mooiste momenten van deze uitstapjes naar het buitenland beschreven, maar wordt tegelijkertijd duidelijk gemaakt hoe nauw de geschiedenis van de Giro met politieke en sociale ontwikkelingen is verweven. Dit is een aspect dat vrijwel nooit ter sprake komt, maar een veel vollediger en interessanter beeld van de Italiaanse wielerwedstrijd geeft dan gewoonlijk wordt gepresenteerd.
Benjo Maso beschrijft bijna thrillergewijs achttien Giro-ritten die over de landsgrenzen van Italië gingen. Achttien ritten die voor altijd in het geheugen gegrift blijven staan. Voor elke liefhebber is dit een vernieuwende kijk op hun favoriete wielerwedstrijd.
[Ruth Bosmans]
K.W. Cuperus
Evenals de Tour de France blijft de Giro d’Italia ook niet altijd binnen de eigen landsgrenzen. Zo kwam de Ronde van Italië in het laatste decennium zelfs tweemaal naar Nederland. In 2002 was de start in Groningen en in 2010 in Amsterdam. Voor en vlak na de Tweede Wereldoorlog finishten er al etappes in Zwitserland, Frankrijk en Joegoslavië. En dat ging eerder om politieke dan om sportieve redenen, want Locarno, Nice en Triëst waren ooit betwist Italiaans gebied. De Nederlandse auteur heeft alle buitenlandse uitstapjes van de Giro d’Italia chronologisch beschreven en zeer leesbaar geanalyseerd. Hiermee heeft hij een tot nog toe onbeschreven onderdeel van de Italiaanse wielerhistorie geopenbaard. Een klein gemis is het ontbreken van verhelderende routekaartjes. Maar dat is dan ook het enige, want de auteur heeft na een uitgebreid bronnenonderzoek feiten en voorvallen uit de vergetelheid opgediept, waar menig wielerkenner totaal niet van op de hoogte was. Interessant en boeiend. Met literatuurlijst en registers van personen en plaatsnamen. Socioloog Benjo Maso (1944-) schreef eerder o.a. 'Het zweet der goden'* en 'Wij waren allemaal goden'**, beide over de Tour de France.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.