Jani Kekke en de blauwe dagdromer
Lisa Boersen
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Gottmer, 2011 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : NATUUR : VERHALEN : GROE |
31/12/2011
De prinses speelt heel graag met haar vader. De koning is zo sterk dat hij wel drie paarden tegelijk kan tillen! Hij heeft echter bijna nooit meer tijd om met zijn dochter te spelen. Er moet namelijk zo veel geregeerd worden, en hij moet zo veel stempels en handtekeningen zetten. Daarom wil de prinses een hondje. Honden houden van spelen en ze kunnen mooie kunstjes doen. De koning is echter niet zo overtuigd van het plan, en wanneer de barones zich opdringt aan het hof, is er binnen de kortste keren helemaal geen sprake meer van spelen of van een hondje. De lakeien, die soms met de prinses speelden, hebben het zo druk met het opvolgen van alle bevelen van de barones, dat ook zij geen tijd meer hebben. Maar dan wordt er plots, door een leger besnorde mannetjes die een vreemde taal spreken, een cadeau voor de prinses gebracht: een olifant...
Een olifant op de thee is een heerlijk boek. Linda Groeneveld gebruikt een frisse taal en een al even vinnig gevoel voor humor, die zowel kinderen als volwassenen zullen bekoren. Er is geen opdeling in hoofdstukken, wat maakt dat het verhaal je echt aan het lezen houdt. Bovendien wisselt Groeneveld voortdurend van gezichtspunt, zonder te vermelden wiens standpunt we nu te horen krijgen. Dat maakt het geheel erg levendig:
Het begon te suizen in de oren van de prinses. Haar vader had toch [een hondje] beloofd? Als de barones gewend was, had hij gezegd. Volgende week.
Een hond!
Bah.
Gekwijl op haar schoenen. […]
De barones kreeg prompt een hoestbui.
De barones is een ware slechte stiefmoeder, een huichelachtige vrouw die uit is op het paleis en het geld van de koning. Dat heeft de prinses natuurlijk gauw in de gaten, en samen met Olifant — die veel leuker blijkt te zijn dan een hondje — voert ze allerlei plannetjes uit om de barones te pesten. De koning voelt zich intussen een beetje triest omdat de prinses niet eens meer vraagt of hij met haar wil spelen. En dan is er ook nog het mysterie van de brief die de vreemde mannetjes bij hadden. De lijfarts probeert hem te vertalen, maar dat is erg moeilijk. Het hoogtepunt wordt bereikt op de huwelijksdag van de koning en de barones: de koning kan geen ‘ja’ zeggen en de lijfarts heeft eindelijk begrepen wat er in de brief staat — en zo komt alles goed.
Dit sprookjesachtige verhaal leest erg prettig, en de liefde tussen vader en dochter is door het hele verhaal duidelijk te voelen. De pentekeningen van Groeneveld zijn om van te snoepen, en beelden nu eens uit wat er in de tekst gebeurt en dan weer wat er impliciet gezegd wordt.
[Lien Devos]
Anne Marie Baud
De kleine prinses wil zo graag een hondje, maar het mag niet. Haar leven wordt nog minder leuk als de barones met haar vader, de koning, wil trouwen. Maar dan wordt op een dag een olifant bij het paleis bezorgd. Zou hij haar kunnen helpen? Traditionele sprookjesthema's zijn verpakt in een verhaal dat moderner aandoet door de aandacht voor details, zoals het werk van de wasmeisjes en de 234 lakeien en de dagelijkse gang der dingen in het paleis. De traditionele stiefmoedertrekjes van de boze barones worden iets te uitgebreid uitgewerkt, waardoor het prinsesje in de tweede helft van het verhaal enigszins op de achtergrond raakt. Het aloude thema van de dreigende bruiloft wordt fris verteld door originele verhaalelementen zoals een verre sultan, een belezen lijfarts en een olifant die hondenkunstjes leert. De vele pentekeningen in zwart-wit van de hand van de auteur (minimaal één per dubbele pagina), werken het verhaal op een grappige manier verder uit. Eerder schreef zij o.a. 'De ijsfabriek'*, dat lovend werd ontvangen. Bij uitstek geschikt om voor te lezen aan kleuters vanaf ca. 5 jaar of om zelf te lezen door ca. 8-jarigen die zich niet laten afschrikken door een (vaak speels verpakt) moeilijk woord.
Sieglinde Duchateau
ua/an/22 j
De prinses in 'Een olifant op de thee' wil graag een hondje, want haar vader heeft maar zelden tijd om met haar te spelen. Er zijn natuurlijk een heleboel lakeien, maar die zijn vooral saai. Ze kunnen helemaal niet zo goed verhaaltjes vertellen als de koning en het is duidelijk dat ze geen plezier beleven aan thee drinken uit een poppenserviesje. Genoeg redenen dus om om een hondje te zeuren.
De bloedmooie barones die net haar intrek in het paleis heeft genomen en last heeft van allerhande kwaaltjes, steekt daar onmiddellijk een stokje voor: er komt geen hond, nu niet en later ook niet! Maar dan wordt er tijdens de voorbereidingen van het huwelijksfeest een olifant geleverd. Niemand weet er raad mee, behalve de prinses en ook al is een olifant geen hond, het lukt heel aardig om hem op te voeden als huisdier. Ze hebben veel pret, zelfs zo veel dat de koning stiekem een beetje jaloers wordt. En ook de gemene barones is helemaal niet blij, want zo'n olifant is niet zo heel netjes en het is al helemaal geen gezicht. Bij de olifant zat echter ook een begeleidend schrijven in een taal die niemand machtig was. Na een hele tijd slaagt de lijfarts van de barones erin de brief te ontcijferen. De hooghartige barones wordt afgevoerd naar een ver land, de olifant mag blijven, de koning heeft weer een beetje meer tijd voor zijn dochtertje en zo is iedereen weer gelukkig.
Een gezellig sprookje, klassiek, maar toch eigentijds met een scherp kantje en af en toe eens lekker doorspekt met deugnieterij. Hoewel de prinses niet echt gelukkig is, trekt ze haar plan in het grote paleis dat zijn beste tijd gekend heeft. Haar pogingen om haar stiefmoeder-in-spe weg te jagen lukken niet. Toch is het een vrolijk en licht verteerbaar verhaal met originele, geestige elementen en herkenbare situaties. De karakters zijn goed getypeerd, soms ietwat stereotiep. Storend is de lange doorlopende tekst. Het verhaal zou eenvoudig in hoofdstukken opgedeeld kunnen worden om het (voor)lezen te vergemakkelijken. Hier en daar ook wat al te moeilijk taalgebruik voor de doelgroep, gaande van storend bombastische woorden (vogels die ‘kwinkeleren’ en ‘amechtig’ van hun takjes vallen, het ‘bordes’, ...), een overtal aan adjectieven (een ‘genoeglijke’ avond, ‘knipmessende’ lakeien, ...) tot lastige uitdrukkingen (tussen neus en lippen door, ...). Geïllustreerd met pentekeningen die een sfeervol beeld geven.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.