Uilskuiken en Takkeling
Raf Walschaerts
Raf Walschaerts (Bewerker), Korneel Detailleur (Illustrator), Helder Deploige (Muziek)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Lannoo, 2010 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : TAAL EN VERHAAL : VERHALEN : WALS |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Lannoo, 2010 |
JEUGD : VERHALEN ROOD (9-11 J.) : WALS |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Lannoo, 2010 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : WALS |
00/00/0000
Dit luisterboek is de neerslag van de jeugdvoorstelling waarmee Raf Walschaerts, de helft van Kommil Foo, in de afgelopen maanden rondtoerde. Het boekje bevat naast de cd het verhaal, en prenten van de jonge illustrator Korneel Detailleur, winnaar van de eerste Goed voor Druk-wedstrijd (zie De Leeswelp 2010, p. 2-3). Het gevoelige en expressieve verhaal gaat over de warme band tussen ouders en kinderen, maar ook over conflicten en schuldgevoelens. De zoon uit de titel is een ezelsjongen, dat wordt mooi geleidelijk aan prijsgegeven. Hij gaat gebukt onder een torenhoog schuldgevoel. Hij is ervan overtuigd dat de dood van zijn pa zijn schuld is, en kan daar al 233 nachten niet van slapen. Na die sombere openingsscène vertelt de ezel over zijn geboorte en opgroeien, over zijn bewondering voor zijn sterke pa en zijn zachte moeder. Zo eindigt deze eerste helft van het stuk met een gevoelig lied over de gelijkenis tussen pa en zoon. In het tweede deel komt het conflict met zijn vader in beeld. Een banaal meningsverschil over de oude vraag 'is de aarde rond of plat?' leidt tot een heftige ruzie. De zoon sluit de vader op in de schuur, blijft kwaad roepen dat hij geen 'domme ezel' is, zo luid dat hij gelooft dat hij 'een gat in de wolken geschreeuwd' heeft. Een onweer brak los, en een bliksem sloeg in op de schuur. Nu wiegt zijn moeder hem in slaap. Hij ontmoet zijn vader in zijn droom, en lucht zijn hart.
Als doorgewinterd acteur en cabaratier leeft Walschaerts zich op de cd heel nadrukkelijk in, nu eens smakelijk, vettig, kolderiek, dan weer teder en ontroerend. Vergeleken met de tekst in het boekje begint hij anders (meteen 'mijn vader is dood en het is mijn schuld'), laat een paar passages weg, voegt vele grappen en geluiden toe, past tussentaal toe, en er is enige muzikale begeleiding. Tegenover de pa-ballade staat een donker, opzwepend rocknummer over de fatale brand. Dit universele verhaal over vader-zoonverhoudingen is goed geschreven en komt sterk uit de verf in de vertolking van Walschaerts. De illustraties van de debuterende Korneel Detailleur vallen tegen. Nogal repetitief en weinigzeggend ? steeds weer die ezelskoppen ? beelden ze louter het verhaal uit. In de achtergronden (de schuur, een boom, een onweer) blijkt wel zijn talent voor intrigerende beelden en donkere kleurwerking. Het beperkte cd-boekje-formaat is geen dankbaar medium om te debuteren als illustrator, maar toch was meer en beter mogelijk geweest. [Chris Bulcaen]
Gonny Smeulders-Veltman
Zoon, een ezelveulen (ik-figuur), geeft zichzelf de schuld van de dood van zijn vader tijdens een stevige woordenwisseling. Indringend en aangrijpend verhaal over een opgroeiend, opstandig ezeltje, een zorgzame moeder en een hardwerkende wijze vader; met bevredigend einde. De (pratende) dieren vertonen een natuurlijk gedrag. Op eenvoudige, directe manier wordt het confronterende onderwerp benaderd. Het verhaal bevat vele identificatiemogelijkheden. Er is gewerkt met de tegenwoordige tijdsvorm en een verhalende schrijfstijl. Kunstzinnige zwart-witillustraties ondersteunen het geheel; sobere, sfeervolle toevoeging van rood en oker. Een en ander oogt uitgeknipt; emoties zijn waarneembaar. De luistercd (ca. 45 min.) is ingesproken door de auteur, van het theaterduo 'Kommil Foo'. Rustige, warme stem, goede emotionele inleving en goed verstaanbaar. De muzikale begeleiding is bijzonder en ondersteunend. De tekst in het boek hanteert de jij-vorm in tegenstelling tot de cd: de u-vorm. Verzorgde, kleine vierkante uitgave; gebaseerd op de gelijknamige theatervoorstelling die tot half 2011 in Vlaanderen te zien is. Vanaf ca. 10 jaar.
Lieve Raymaekers
ua/an/22 j
Een kleine ezel kan niet slapen, al 233 nachten niet, verteerd door schuldgevoelens over de dood van zijn vader. Op een nacht heeft hij een discussie met zijn vader of de wereld al dan niet rond is, en noemt zijn vader hem een domme ezel. Beledigd stampt zoon de poort van de schuur in het slot, waarna de bliksem in de schuur inslaat, en de vader omkomt in de vlammen. Zoon staat er nu alleen voor, zijn moeder is verkocht aan een oude vrouw. En Bello de os is wel aardig, maar kan natuurlijk niet zijn ouders vervangen.
Eerst was er de theatertekst geschreven door Raf en Mich Walschaerts – ofte Kommil Foo - en Ineke Nijssen, dan de voorstelling door Raf, en vervolgens dit muzikale luisterverhaal op cd en in een boekje. Het is een bijzonder ontroerend verhaal, over zowat alle emoties die iemand in zijn leven kan tegenkomen. Heel leuk om naar te luisteren, ook wanneer je de voorstelling niet gezien hebt, en om de stemmingen van zoon te volgen in de aardige illustraties.