Solenoïde
Mircea Cǎrtǎrescu
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
De Bezige Bij, 2010 |
VOLWASSENEN : ROMANS : CART |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
De Bezige Bij, 2010 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 1486 |
00/00/0000
De Roemeen Mircea Cartarescu (1956) wordt door sommigen beschouwd als een gedoodverfde Nobelprijswinnaar, maar geniet bij ons amper bekendheid. In de jaren tachtig debuteerde hij als dichter, waarna hij zich op het proza wierp. Na de Roemeense revolutie begon hij aan een tot vandaag voortdurende academische carrière in de literatuurgeschiedenis. Dit weerhield hem er niet van om tegelijkertijd een omvangrijk oeuvre bijeen te schrijven, waarmee hij in eigen land zowat alle belangrijke literaire prijzen wegkaapte. De Duitse vertaling van zijn trilogie 'Orbiter' ? waarvan De Wetenden het eerste deel is ? oogstte heel wat bewondering bij de toonaangevende Duitse critici.
Het is geen sinecure om samen te vatten waarover De Wetenden verhaalt. Vast staat alleszins dat de roman grotendeels is opgevat als een uitgesponnen monologue intérieur van een terugblikkende autobiografische verteller, die door zijn soms pedante eruditie gemakkelijk geïdentificeerd kan worden als het geesteskind van een geleerde. Er is echter ook een tweede, alwetende verteller, die de lezer begeleidt op historische excursies naar het door de nazi's bezette Roemenië, of naar de moerassen van Louisiana.
In de opeenstapeling van filosofische overpeinzingen, dromen en zijdelingse verhaallijnen, waarvan sommige de excessen van het Roemeense communisme satirisch uitbeelden, valt met moeite een geheel te ontwaren. De schrijver lijkt wel op drift. Het ogenschijnlijk stuurloze verhaal concentreert zich rondom de geleidelijke ontsluiering van het hoofdpersonage als profeet van een immanente religie, die aangehangen wordt door een wereldwijd netwerk van ingewijden. Het is zeer de vraag waar het Cartarescu in de uitbeelding van deze sekte om te doen is. Wellicht heeft het te maken met zijn eigen bewering dat zich in de kern van dit boek niets anders bevindt 'dan een gele, verblindende, apocalyptische kreet...' Het dominante thema is de geruststellende gedachte dat er een soort van kosmische harmonie bestaat. Die wordt in dit boek te pas en te onpas metaforisch gesuggereerd aan de hand van de anatomie van het menselijke lichaam.
De prachtige, gedurfde, beeldende taal is zonder twijfel het treffendste kenmerk van deze tekst. De conventies over de dosering van beeldspraak in proza worden echter dermate met de voeten getreden dat je soms de indruk krijgt een dichtbundel in handen te hebben. Dit werkt vooral storend wanneer de auteur de poëzie aanwendt om zijn eigen existentiële verwarring en spirituele behoeften op de lezer over te brengen. Dit draagt ertoe bij dat je door consternatie bevangen wordt wanneer je tot slot van dit lijvige boek de woorden 'Einde van het eerste deel' ontmoet. Gezien de internationale erkenning valt wel te vermoeden dat de twee volgende, nog onvertaalde delen dit boek in een nieuw licht plaatsen, waardoor het alsnog aan kracht wint. [Pieter Boulogne]
Dr E. Agoston-Nikolova
Mircea Cartarescu (1956, Boekarest) is mischien de grootste moderne Roemeense schrijver. 'De Wetenden' is het eerste deel van een romantrilogie over Roemenië, Boekarest en een familie. Het is een epische, apocalyptische vertelling. De autobiografisch getinte roman is onderverdeeld in drie afdelingen. In de eerste neemt Cartarescu ons mee naar de vervlogen wereld van de voorvaderen van zijn moeder - geroemeniseerde Bulgaren, vol mystieke orthodoxie en "oeroude, voorchristelijke angst". In de tweede afdeling, ten tijde van de bombardementen op Boekarest in de Tweede Wereldoorlog en het inmarcheren van de Russen, het verhaal van een New Orleanse sekte, de Wetenden, die een nieuwe AntiWereld aankondigt. In de derde afdeling het verhaal van Ion Stanila, de boerenzoon die het ver brengt in de geheime diensten, maar uiteindelijk, net zoal de verteller, (tijdelijk?) in een psychiatrische inrichting belandt. Mischien, schrijft Cartarescu "bevindt zich in de kern van dit boek niets anders dan een gele, verblindende, apocalyptische kreet". Een magistrale vertelling, waarin een combinatie van Marquez, Proust en Kusturica een fantastische en beangstigende wereld creëren. Gebonden; kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.