Ik (Ali) : als Turkse arbeider in Duitse bedrijven
Günter Wallraff
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Ambo, cop. 2010 |
VOLWASSENEN : ROMANS : WALL |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Ambo, cop. 2010 |
Thema: sociale thema's 5.SOC |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Ambo, cop. 2010 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : WALL |
31/12/2011
Met dezelfde titel als Aldous Huxley's bestseller uit 1932 laat onderzoeksjournalsit Günter Wallraff weer van zich horen. In 1985 maakte hij veel ophef in Europa met Ik (Ali). Vijfentwintig jaar later toont hij opnieuw de schokkende realiteit van de hedendaagse maatschappij. Opnieuw gaat hij undercover en ontdekt zo wantoestanden in Duitsland anno 2010.
In een eerste hoofdstuk vermomt Wallraff zich als zwarte om te ontdekken hoe xenofoob of racistisch de Duitsers wel zijn. Zo wil niemand naast hem zitten op een boot of kan hij moeilijk een volkstuintje of een appartement huren. In een tweede hoofdstuk leeft hij in het putje van de winter met de daklozen op straat. De bestaande opvanginitiatieven zijn onderhevig aan onzinnige regels en de onderkomens zelf zijn vaak mensonwaardig.
In de volgende hoofdstukken focust hij op het misbruiken en uitbuiten van mensen op de werkvloer. Eerst legt hij de schandalige praktijken van de callcenters bloot. De werknemers worden verplicht de klanten te bedriegen en te beliegen. Wie in opstand komt, wordt aan de kant geschoven. Zeer schrijnend is het verhaal van de broodjesleverancier van Lidl. In een levensgevaarlijke en ongezonde omgeving werken arbeiders soms tot tachtig uur per week. Bovendien wordt het niet nauw genomen met de voedselveiligheid. Vervolgens gaat hij in op de uitbuiting van leerling-koks bij toprestaurants. Ook hier draaien de jongeren soms weken van honderd uren met risico's en gevolgen voor hun gezondheid. Ook het personeelsbeleid van het wereldconcern Starbucks wordt op de korrel genomen. En zelfs een voormalig staatsbedrijf als DB (Duitse Spoorwegen) maakt zich schuldig aan oneerlijke en valse personeelspraktijken. Het laatste hoofdstuk wijdt Wallraff aan enkele advocatenkantoren die zich toegespitst hebben op het verdedigen en bijstaan van werkgevers. Zo organiseren ze workshops rond het ontslaan van 'onontslaanbaren', waar ze de werkgevers allerlei (illegale) praktijken tonen om 'moeilijke' werknemers weg te pesten en te verwijderen uit het bedrijf.
In zijn onnavolgbare stijl beschrijft Wallraff de wantoestanden die hij met eigen ogen vaststelde. Het is schrijnend dat er anno 2010 zulke praktijken bestaan in onze westerse maatschappij en vooral dat er weinig tegen gedaan wordt. Bij elk onderdeel vermeldt Wallraff ook de conclusies, processen en soms wraakroepende gevolgen. Vaak speelt het grote geld en de vriendjespolitiek in de hogere kringen een belangrijkere rol dan het recht en blijft alles zoals het is. Het bedrijfsleven en de politiek zijn zo vermengd dat de wetten alleen daarop zijn afgestemd, zodat de toekomst er niet zo rooskleurig uitziet voor de onderste lagen van de maatschappij. Deze wantoestanden probeert Wallraff met zijn publicaties een halt toe te roepen. De vele processen die men hem aandoet, neemt hij erbij. Verschillende van die rechtszaken zijn vandaag nog niet afgerond. [Kris Mattheeuws]
Hans Renders
Günther Wallraff maakte in 1985 furore met zijn boek 'Ik (Ali)'* waarin hij verslag deed van zijn (vermomd) leven als gastarbeider. Daarna heeft Wallraff nog andere opzienbarende undercoveroperaties gedaan. In deze bundel doet hij verslag van verschillende rollen die hij in het moderne Duitsland speelde, maar nooit als zichzelf. De bundeling heet 'Heerlijke nieuwe wereld', een verwijzing naar de weinig aantrekkelijke wereld die Aldous Huxley in zijn toekomstroman 'Brave new world' (1932) beschreef. Wallraff beschrijft als Afrikaan, als dakloze, als werknemer van Starbucks en als supermarktmedewerker de leefomstandigheden van de moderne arbeider. Wallraff is niet op zoek naar de extreme mistoestand, nee; eerder legt hij het schokkende bloot van de 'normale' levensomstandigheden van de nieuwe onderklasse. De feiten spreken voor zichzelf: er is een kloof ontstaan tussen hen die de bescherming genieten van een vaste baan en daartegenover de rechteloze, vaak allochtone flexwerker. Met enkele foto's en afbeeldingen in zwart-wit en enkele eindnoten.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.