Kamtsjatka
Marcelo Figueras
Marcelo Figueras (Auteur), Brigitte Coopmans (Vertaler)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Signatuur, 2009 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 2514 |
31/12/2010
Teodoro Labat, kortweg Teo, een man met een reuzenpostuur, wordt op de hielen gezeten door een wolf en zoekt redding door ijlings in een boom te klimmen. De wolf blijkt te kunnen praten ? in het Latijn dan nog ? en heeft een boodschap. Zo begint dit merkwaardige verhaal. Meteen denk je dat je een fabel te lezen zal krijgen die onbeschaamd de wetten van de realiteit met voeten treedt. Maar geen twee hoofdstukken verder besef je dat dit helemaal geen sprookjesboek wordt, maar een speels, fantasierijk verhaal met diepere, zeg maar duistere lagen. Daarnaast krijgen we algauw een blik op wat men de beleefde realiteit kan noemen. Anderzijds zal die werkelijkheid nog vele hoofdstukken lang in nevelen gehuld blijven. Onderaan de boom die Teo redde, dook plots een vrouw op, die eerst terugdeinst omdat ze vreest dat de man gestuurd is 'door haar achtervolger'. Haar vrees ebt echter snel weg en ze neemt Teo in huis, eerst voor verzorging en nadien definitief. De vrouw blijkt alleenstaand te zijn, Patricia te heten en een pienter dochtertje te hebben, dat luistert naar de naam Miranda en beschikt over wel erg bijzondere gaven. Teo neemt de rol van huisvader op zich en probeert inzicht te krijgen in Patricia's zorgvuldig toegedekte levensgeheimen, die de vrouw slechts mondjesmaat prijsgeeft. In feite komt de gore waarheid pas aan het licht als je al ver gevorderd bent. Die waarheid heeft alles te maken met het trauma waarmee de dictatuur uit de jaren zeventig de Argentijnse bevolking heeft opgezadeld. Die duistere episode uit de geschiedenis van het land ? die aan elke Argentijn kleeft ? kan niet ongedaan worden gemaakt, maar wel worden overstegen, en dat poogt de auteur in zijn verhaal te doen. Met een kleurig palet schildert hij een stel pittige en groteske figuren die zich in de omgeving van het paar bewegen en creëert hij allerhande vrolijke, min of meer clowneske situaties, die weliswaar uit het alledaagse leven gegrepen zijn, maar geregeld verwijzen naar 'het moordzuchtig egoïsme dat bij mensen schering en inslag is'. Uiteindelijk mondt een grootscheepse operatie die is opgezet door de bewoners van Santa Brigida ? het dorp waar alles zich afspeelt ? uit in de redding van een bus verongelukte schoolkinderen. Dat rechtvaardigt enige hoop voor de toekomst. Misschien was het die noodzaak aan inzet die de wolf in zijn (nooit geëxpliciteerde) 'boodschap' wilde overbrengen.
Figueras' volumineuze roman leest bijzonder gemakkelijk, niet enkel omdat de toon buitengewoon luchtig is, maar ook omdat de roman opgedeeld werd in 131 min of meer anekdotische hoofdstukjes die elk, of toch bijna elk, een afgerond geheel vormen. Dat de continuïteit
daarbij doorbroken wordt, hoeft geen bezwaar te zijn, want de centrale lijn van het verhaal blijft steeds zichtbaar. De vanzelfsprekendheid waarmee de auteur ? die zelf nooit ver weg is ? fantasie en feiten op een natuurlijke wijze weet te verstrengelen is weinig vertoond. Het maakt van dit breed uitgesponnen fantasieverhaal een heerlijk verfrissende opkikker te midden van alle zompigheid. [Hugo Van Hoecke]
Els Willems
De tweede roman van de Argentijnse schrijver van 'Kamtsjatka' is een episch liefdesverhaal vol Marquez-achtige trekjes. Kleurrijke mensen bevolken een afgelegen dorp in Patagonië vlak na de dictatuur in 1984. Mevrouw Pachelbel die kinderen haat, doctor Dirigibus, haar tonronde bewonderaar en burgemeester Farfi die aan Tourette lijdt. Tijdens het plaatselijke Sever-feest waar alles omgekeerd is, vestigen er zich een moeder en dochter: Pat en Miranda. Hun herkomst is mysterieus en Miranda lijkt bovennatuurlijke gaven te hebben. Tegelijk met hen verschijnt Teo op het toneel, een man van reusachtige afmetingen, die zo zijn eigen reden heeft om te blijven hangen. Het verhaal is meeslepend geschreven met sterke humoristische dialogen en een vleug magisch-realisme. Op bijzondere wijze vermengt de schrijver de beschrijving van de nasleep van de junta met een sprookje. Hij komt tot de conclusie dat de ene mens het lijden aan den lijve ondervindt terwijl de ander zijn kop in het zand steekt. Beide komen hoe dan ook niet onder de gevolgen van de onderdrukking uit. Gebonden met leeslint; vrij kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.