Een geschiedenis van België voor nieuwsgierige kinderen (en hun ouders)
Benno Barnard
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Atlas, 2009 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 519 |
31/12/2010
Als peuter werd Benno Barnard door zijn ouders ? in 1956 op de vlucht voor de Russische inval in Hongarije ? meegevoerd naar Engeland. Het is het begin van een persoonlijke obsessie, die op verschillende manieren wordt gevoed: zo is er in Een vage buitenlander sprake van een 'zeventiende eeuwse schim' (een mogelijke Engelse voorvader), maar ook van 'de ervaring dat er een Engelsheid bestaat die met iets fundamenteels van mijn karakter overeenkomt'. In september 2005 vertrekt Barnard voor een zoveelste keer naar Engeland, waar hij een jaar met vrouw en kinderen zal verblijven. Van dat verblijf brengt hij in Een vage buitenlander het relaas.
Wie het verhaal van een persoonlijke, intieme obsessie brengt, moet de lezer kunnen charmeren of in zijn betoog een universele lading geven. Zo niet wordt zo'n boek al gauw pedant ? wie denkt de schrijver wel dat hij is dat zíjn persoonlijke preoccupaties anderen interesseren? Benno Barnard kon mij niet voor zijn verhaal innemen, en zijn reis heeft ook niets van een universele zoektocht waarin anderen iets van hun eigen wroeten zouden kunnen herkennen. Centraal staan Barnards eigen geschiedenis, gedachten en uniciteit: 'Mensen als ik (die hopelijk niet in het meervoud bestaan) hebben de morbide neiging voortdurend achterom te kijken', zo schrijft hij ergens. Het gaat zo ver dat zelfs Barnards vrouw en kinderen enkel fungeren als nuttige figuranten in zijn levensverhaal. De kinderen lezen de boeken die de schrijver zelf in zijn kindertijd fantastisch vond ('ik voer mijn kinderen met plezier dezelfde superieure rotzooi die ik indertijd verzwolgen heb', 'mijn opvoedkundige regels zijn eenvoudig: televisiekijken is verboden en lezen is verplicht'). Zijn vrouw, die Amerikaanse is, kent dan weer de oude Engelse begrippen niet die Barnard niet kan vertalen.
Barnard noemt zichzelf een conservatief, iemand die wil 'bewaren'. Mij lijkt vooral dat hij zaken wil conserveren zoals ze in zijn verbeelding bestaan. Barnard schrijft dat hij ter 'rechterzijde [...] op de aanwezigheid van traditie en intellect' hoopt. Hij tracht zich dan ook vooral als intellectueel neer te zetten. Volgens zijn eigen invulling is conservatisme als ideologie te verkiezen boven progressivisme: 'herinneringen zijn minder gevaarlijk dan verwachtingen'. Dat lijkt me maar zeer de vraag. Herinneringen hebben bijvoorbeeld vaak meer te maken met verbeelding (en dus met een vertekening van het verleden) dan met de realiteit zoals ze is. Bovendien blijkt uit Een vage buitenlander dat Barnards conservatisme veel verder terug in de tijd gaat dan tot de dingen 'uit zijn herinnering'.
Op bladzijde 154 schrijft Barnard dat hij 'ook wel iets van een ouwe zeur [heeft]', maar veel langer staat hij daar niet bij stil. Een goeie honderd pagina's later weet je des te meer dat de schrijver hierin gelijk heeft. [Johan Van der Auweraert]
Drs. Madelon de Swart
In 2005-2006 woont auteur een schooljaar met zijn Amerikaanse vrouw en hun twee kinderen in Engeland, waarvan hij houdt sinds hij als kind met zijn ouders in de tweede helft van de jaren vijftig in Engeland en Wales woonde. In 13 hoofdstukken beschrijft hij impressiegewijs zijn ervaringen, de geschiedenis van zijn liefde voor Groot-Brittannië, de reactie van zijn gezin op land, cultuur en bewoners, zijn herinneringen aan de periode dat hij er met zijn ouders woonde, het jaar dat hij 1975-'76 in Plymouth studeerde en zijn vele vakanties in het land. In dit verslag van een groeiende liefde verwerkt hij veel Britse geschiedenis, cultuur en literatuur. De sinds 1976 in België wonende Nederlandse dichter, toneelschrijver en vertaler (1954) voelt zich een gemankeerde Engelsman. Met veel kennis van de Britse cultuur, literatuur en volksaard, maar ook met zelfkennis, doet hij boeiend, oprecht en met Engelse humor verslag van zijn ervaringen en emoties. Het is een must voor anglofiele lezers die veel weten of willen weten van land, volk en cultuur. Zwart-witomslagfoto van Engels kiezelstrand en rotsen. Paperback; vrij kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.