De weg naar Callisto
Torsten Krol
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Arena, cop. 2009 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 4782 |
31/12/2010
Helga Linden emigreert in 1946 als jonge Duitse weduwe met haar twee zonen, Erich en Zeppi, naar Venezuela om daar een nieuw leven te beginnen. De Tweede Wereldoorlog is voorbij, Duitsland ligt in puin en haar man is gesneuveld in Rusland. Helga en de kinderen zien geen andere uitweg dan in te gaan op het voorstel van haar zwager Klaus, die dokter is en met Helga wil trouwen om beter voor hen te kunnen zorgen. Ze ontmoeten Klaus in Ciudad Bolivar, een klein havenstadje. Eens de huwelijksplechtigheid achter de rug is, vertrekt het kersverse gezin met een vliegtuig naar hun nieuwe thuis. Ze hebben een nieuwe naam aangenomen, Brandt, omdat Klaus na de oorlog gezocht wordt door de autoriteiten. Tijdens de vlucht gaat het mis: een tropische storm dwingt de piloot midden in het Amazonewoud tot een noodlanding in een rivier. De familie overleeft de klap, maar zonder voedsel, onderdak en enige kennis van hun omgeving blijft het twijfelachtig of ze het zullen redden. Jajomi-indianen ontfermen zich over het gezin en nemen hen mee naar hun dorp. Tot hun verbazing ontmoeten de Brandts er de Duitse professor en antropoloog Gerhard Wenzel, die de Jajomi al sinds 1936 bestudeert en geen weet heeft van de gruwelen van de voorbije oorlog. Al snel stapelen de problemen zich op. Helga weigert halsstarrig zich aan te passen aan de primitieve levensomstandigheden, terwijl Erich net gefascineerd is door de Jajomi en al snel poedelnaakt rondloopt. Bovendien ontdekt Erich dat Klaus geheimen heeft en niet de grote held is die de jongen in hem zag. Ook tussen Wenzel en Klaus groeit de tegenstelling.
Met Kinderen van de jungle schreef de Australische auteur Torsten Krol een spannende avonturenroman waarover de schaduw van het nazisme hangt. Het verhaal wordt verteld door de ogen van Erich. Aanvankelijk is de toon wat naïef en zelfs kinderlijk, maar geleidelijk aan verandert dat. Uiteindelijk evolueert het boek tot een dikwijls expliciet, wreed en schokkend verhaal over het afglijden van mensen naar monsters. [Geert Swaenepoel]
S. Roest-Mouissie
De jonge, Duitse weduwe Helga reist vlak na de Tweede Wereldoorlog met haar twee zonen, Erich en Zeppi, naar Venuzuela om daar met Klaus, de broer van haar overleden man te trouwen. Het vliegtuig waarmee het gezin naar Klaus’ nieuwe baan vliegt, verongelukt midden in het Amazonewoud. Ze worden opgenomen door leden van een indianenstam die denken dat de Duitsers afstammen van witte dolfijnen. De jongens passen zich snel aan maar als Erich steeds meer vermoedt dat zijn stiefvader eigenlijk een oorlogsmisdadiger is, verandert zijn leven. De spannende en bizarre gebeurtenissen zijn in chronologische volgorde met veel vaart geschreven waarbij de auteur gruwelijke gebeurtenissen nogal plastisch weergeeft. Sommige scènes bevatten morbide details en zijn daardoor niet zo functioneel, b.v. als Erich ziet dat piranha's iemand opeten. Het perspectief ligt bij de puber Erich en vanuit zijn belevingswereld zien we de zeden en gewoonten van de primitieve stam. ‘Barbaren’ noemt Erichs moeder deze mensen en zij verafschuwt alles aan hen. De ironie van het contrast met het ‘beschaafde’ Duitsland ten tijde van de Tweede Wereldoorlog komt goed over in deze onderhoudende roman die vergeleken wordt met ‘Life of Pi’* van Yann Martel. .
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.