Brieven uit Genua
Ilja Leonard Pfeijffer
Ilja Leonard Pfeijffer (Auteur), Gelya Bogatishcheva (Fotograaf)
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Uitgeleend
|
De Arbeiderspers, cop. 2009 |
VERDIEPING 3 : SIBERIË : REISVERHALEN : PFEI |
00/00/0000
Op zondag 1 juni 2008 besloten de dichter Ilja Leonard Pfeiffer en zijn jonge vriendin Gelya om onvoorbereid op de fiets te springen en via de Franse kust naar Rome te rijden. Men moet zoiets op het moment zelf beslissen, want als je te lang over de onderneming nadenkt, begin je er niet aan. In dit boek ? dat een reisdagboek combineert met reflecties over de aard van het reizen en het hogere belang van de reis over het doel ? laat Pfeiffer ons meeleven met wat het voor een postmoderne mens betekent om de luxe van de moderne vervoersmiddelen achter zich te laten en per aftandse fiets het continent te doorkruisen. Al snel blijkt dat luxe niet echt luxe is en dat de reis per fiets, na de aanvankelijke terreur over de enormiteit van de onderneming, grotere luxe en vrijheden impliceert dan de jachtigheid van het moderne bestaan. Na een paar reisdagen leeft de lezer volop mee met de twee fietsers. Op zijn stalen ros gezeten heeft Pfeiffer ook veel tijd om na te denken over wat hij zelf "de filosofie van de heuvel" noemt, een filosofie die in het boek al eens van gedaante wisselt. Pfeiffer vult zijn bladzijden met rake observaties over de aard van het reizen en het belang van traagheid, en beschrijft heel precies hoe hij dag na dag anders begint aan te kijken tegen de uitdaging van steeds weer nieuwe heuvels die moeten worden overwonnen. In sobere maar rake taal beschrijft hij treffend hoe het landschap telkens weer verandert en hoe het reizen het uiteindelijk wint van de bestemming: eens je een eind op weg bent op een dergelijke enorme onderneming is er geen begin en geen einde meer, er is enkel het fietsen. Je gaat nergens meer heen, en dan, plots, ben je in Marseille of in Rome.
Wat dit boek ontzettend mooi maakt, is de afwezigheid van enig bombast of pretentie. Pfeiffer schrijft in een zeer eenvoudige maar toch beklijvende taal. Er is geen behoefte tot imponeren, enkel tot accuraat registreren van wat hij ervaart, voelt en denkt. De discipline van de fiets vertaalt zich dan ook naar een discipline van de pen. Het resultaat is een boek dat de lezer in eerste instantie vervult met een verlangen om het paar achterna te fietsen; men benijdt deze fietsers hun ervaring. Uiteindelijk bereiken Pfeiffer en Gelya Rome, maar het is in Genua dat ze hun tweede thuis vinden. En onderweg hebben ze dingen meegemaakt die normaal enkel in romans en films voorkomen, zoals onbekende mensen die hen gul op wijn en Franse kaas onthalen, en doorregende avonden waarop ze plots en geheel toevallig toch nog een herberg vinden waar net nog één kamer vrij is. Pfeiffers mooie reisobservaties en reflecties worden geaccentueerd door fraaie maar evenzeer pretentieloze foto's van Gelya, die perfect de sfeer weergeven van de wisselende landschappen en streken waar het paar door fietst. Een verrukkelijk boek waar men graag naar teruggrijpt en dat op elke pagina verrast met eenvoudig geformuleerde waarheden en inzichten. [Christophe Van Eecke]
Albert Hagenaars
Hoe breng je een tekst over een lange fietstocht met voor- en tegenspoed, in dit geval van Leiden naar Rome, tot leven? Dichter Ilja Leonard Pfeijffer (º1968, Rijswijk) kwam met een boek dat van veel perspectieven een beetje geeft. Zijn verslag, aangevuld met foto’s van Gelya Bogatishcheva, beschrijft natuurlijk de afgelegde route en soms, erg globaal, de bereikte steden en dorpen, maar wil ook als proces gezien worden, van zowel de zich verdiepende relatie tussen beide fietsers als de veranderingen in de auteur zelf. Met filosofie heeft dit niet zoveel te maken. De titel is op de eerste plaats een knipoog en past daarom bij de laconieke humor waarmee, onder andere, Pfeijffer de dagelijkse edities van het relaas bijeenhoudt. Vooral zijn reacties op ontberingen en pech sorteren effect. De structuur van korte stukjes, variërend van een tot vijf pagina’s met tussendoor overwegend zwart-witfoto’s en eenmaal een serie in kleur, geeft het boek nog een extra lichte toets. Het is zeker niet een van Pfeijffers beste werken, maar kan dus wel degelijk leesplezier opleveren.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.