Het seksuele leven van Catherine M.
Catherine Millet
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
De Bezige Bij, 2009 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 5167 |
31/12/2009
Catherine Millet raakte bekend door haar in 2001 gepubliceerde en spraakmakende Het seksuele leven van Catherine M. Vorig jaar bracht deze libertijnse filosofe met Jour de souffrance een vervolg op de Franse markt, waarin ze een antwoord wou bieden op de haar vaak gestelde vraag hoe ze omgaat met jaloezie. Dit jaar werd het boek vertaald in het Nederlands als Jaloezie: het andere leven van Catherine M.
Normaal kwam Millet niet in contact met mannen die geheimzinnig deden over hun seksleven, maar met schrijver Jacques, met wie ze samen was (en nog steeds is) ten tijde van Het seksuele leven van Catherine M., kwam daar verandering in. Al in de eerste jaren van hun relatie sloop de jaloezie bij haar binnen. Foto's en dagboeknotities worden door haar obsessief opgespoord en geanalyseerd. De jaloezie wordt stilaan een verslaving: "een klein pervers knaagdier dat zich te goed doet aan giftig voer." Ze komt zover dat ze zelfs begint te denken dat Jacques een dubbelleven leidt, of erger: dat hun leven samen zich voor hem slechts in de marge afspeelt. Hoe meer Jacques blijft zwijgen, hoe meer zij confabuleert om de leegten op te vullen. Millet noemt zichzelf een ervaren onaniste met een rijke verbeelding, die bedreven is in het uitwerken van een ruime keuze aan erotische dagdromen. Door haar morbide jaloezie dagdroomt ze nu echter niet langer meer haar eigen seksuele leven, maar wel dat van Jacques. Uiteindelijk heeft ze het gevoel samen te leven met een man die in hoofdzaak een product is van haar verbeelding, een vreemde bekende die haar letterlijk boeit. Zij wil hem én ook zichzelf volledig terug en reageert als een "op hol geslagen kompas". Het verloop van zo'n crisis is altijd hetzelfde: haar spionage brengt een detail van zijn mythische leven naar boven of een onschuldig incident brengt een al dan niet gefantaseerde seksscène of personage aan het licht, wat zich op lijkt te dringen als een hallucinatie. Ze zakt steeds dieper weg in de bedompte sfeer van haar obsessie en merkt stilaan dat er ook aan haar libido iets verandert. Haar verhouding met Jacques was ontstaan binnen de context van haar seksuele leefregels, die ondertussen niet meer de hare zijn, en de verdere ontplooiing van hun verhouding komt vast te zitten in het stilzwijgende loslaten van die regel. Millet beslist om (opnieuw) in psychoanalyse te gaan, zonder een spectaculair resultaat, maar wel met verbetering van wat Jacques haar "masochistische gezeur" noemt.
Zelf blijft Millet echter ook relaties aangaan die ze op haar beurt niet kan delen met hem, waardoor ze verder van haar dagelijkse leven komt te staan en er tegelijk ook een scherpere waarneemster van wordt. Resultaat daarvan is deze autobiografie, die vlijmscherp het verslavende mechanisme van jaloezie blootlegt. Millet filosofeert en psychoanalyseert erop los. Het heeft een bevreemdend effect om dergelijke gevoelsmatige materie te zien gegijzeld worden in strakke mentale constructies. Millet heeft bovendien de neiging om in lange, complexe zinnen te schrijven en vaak te lang uitgesponnen vergelijkingen te maken. In combinatie met de talrijke psychoanalytische termen was dit vast een hele kluif voor de vertalers. Jaloezie: het andere leven van Catherine M. is een pijnlijk eerlijk relaas over het echte leven van de schijfster ten tijde van haar bestseller. [Ann Vertongen]
Menno Gnodde
Eerder had de vrijgevochten kunstcritica Millet (1948) in het autobiografische "Het seksuele leven van Catherine M." al uitvoerig haar niet-aflatende seksuele hand- en spandiensten klinisch geanalyseerd. Daarna bleek de tijd kennelijk rijp om ook nog eens voluit haar frustraties te belichten zich door haar man Jacques Henric bedrogen te weten, in weerwil toch van hun vrijheid/blijheid-overeenkomst. Bladerend in het fotoalbum van haar geheugen, haar gelaagde libidineuze persoonlijkheid etalerend, werkt ze toe naar het moment waarop ze met versnelde hartslag, "overspoeld door een ijskoude, droge golf", de bewijzen van zijn veelvuldige ontrouw vindt. Haar geestelijke verwarring en fysieke reacties, haar obsessieve onderzoeksdrift en de behoefte aan fellere pijn krijgen ruimschoots aandacht. Gevangen in haar verbeelding, thuis in Parijs of op reis, blijken al die imaginaire reconstructies, die "poel vol bloedzuigers", haar radeloosheid alleen maar te prikkelen. Een pijnlijk verwerkingsproces dat overtuigend en met welversneden pen, maar zeker ook nogal breed- en beeldsprakig staat verwoord. Paperback; normale druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.