Beschikbaarheid en plaats in de bibliotheek
ARhus - De Munt magazijn
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Conserve, 2008 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : DEKK |
Besprekingen
31/12/2009
Het gaat in Oorlogskinderen van Jacob Gelt Dekker niet over bloedjes van kinderen in de oorlog, maar over drie volwassenen die als kind de oorlog meemaakten. Jaren later kruisen ze mekaars pad en er groeit een zekere relatie tussen hen. De Nederlandse Marsha maakte de jappenkampen mee in Sumatra, Jacob beleefde de oorlog in Nederland en Marieke, de dochter van de Duitse architect van de vernietigingskampen onderging o.m. de verschrikking van de bombardementen op haar vaderland en de naoorlogse chaos. Zoiets laat sporen na, en niet zo een beetje. Marsha wordt uiteindelijk arts met nogal morbide interesses, de Duitsers wijken uit naar de Verenigde Staten, maar aarden daar nooit echt. Marieke wijzigt haar naam in Eve en ze trouwt met een jood, waardoor ze niet bepaald in de gunst staat van haar superarische vader. En zo sleept het verhaal zich voort van het ene luxehotel op een exotische locatie naar het andere, een halve wereldbol verder. En onderweg wordt Jacob ook nog eens een teelbal kleiner gemaakt waardoor de interesse van de dames voor hem er niet groter op wordt.
Marsha is de eerste minnares van Jacob tot hij haar dumpt: twee dergelijk moeilijke karakters samen, zijn weigering om haar te zwanger te maken en haar "dik gat" zorgen ervoor dat hij zijn geluk elders gaat beproeven. Daarbij blijkt Eve ook maar uit te zijn op de verwezenlijking van haar plannen, en zijn geld, als een soort Wiedergutmachung voor het onheil dat haar vader aangericht heeft. Ze richt met Jacobs geld in Zuid-Amerika tientallen abortusklinieken in om er de bevolkingsaangroei binnen de perken te houden, terwijl Marsha het houdt bij een euthanasiebedrijf. Op die manier zetten ze dan toch dokter Mengeles werk voort.
De lezer ontkomt uiteindelijk niet aan de vraag of de auteur van deze, deels autobiografische roman dan toch achter de methoden van de Endlösung staat. In de loop van dit rommelig geschreven werkje is ook al de loftrompet gestoken over het "Kaukasische ras", Eves vader heeft zijn plicht gedaan enz... En helemaal naar het einde toe, als ze het succes van hun moordklinieken bespreken, klinkt het: "We hebben onze kritiek op de nazigruwelen van vijftig jaar geleden maar ze hadden de tijd niet mee... Je zou kunnen zeggen dat ze het product op de verkeerde manier in de markt hebben gezet..." [Carlos Tamsin]
Dr. Theo Hoogbergen
Een inleiding en vier hoofdstukken met in totaal 38 paragraafjes geven aan dat we te doen hebben met een caleidoscopische roman, met een heldere compositie. Hoe verwerken slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog, hun kinderen en kleinkinderen het trauma van een concentratiekamp in Medan op Sumatra en uiteraard in Duitsland zelf? Het verhaal speelt verder in Californië, Berlijn, Serajewo. Dat alles in een tijdsbestek van vijftig jaar. Autobiografische elementen worden verweven met belevenissen van een fictieve kamparchitect Werner Todt, de val van Berlijn, het opkomende nazisme en een treinreis naar Potsdam in de herfst van 1946 in een verwoest Duitsland. Een scholier met vakantie op terugreis: 'Bij elke stap juichte mijn hart: Thuis! Thuis! Eindelijk thuis.' Het ouderlijk huis blijkt echter een puinhoop. Goede sfeer en toon; vindingrijke verbanden tussen de vele personen. Kleine druk.
Suggesties
Krijg een e-mail wanneer dit item beschikbaar is
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.