Headshot
Vrank Post
2 exemplaren
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Manteau, 2008 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 8097 |
Magazijn |
Manteau, 2008 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : POST |
31/12/2009
In Mijn zwarte ziel speelt, net als in Vrank Posts debuut Bad boys for live! (De Leeswelp 2008, p. 227), een extremistische geloofsovertuiging een belangrijke rol. In de eerste twee hoofdstukken maak je kennis met Leon en Deborah, die in een jeugdinrichting zijn opgesloten. De daaropvolgende hoofdstukken laten afwisselend zien hoe Leon en Deborah in de inrichting zijn terechtgekomen. Pas in hoofdstuk 26 vertellen ze elkaar hun verhalen.
Leon komt uit Afrika, waar hij geconfronteerd werd met het Leger van de Heer, dat in dit verhaal onder leiding staat van Reverend Johnsson, die God en de Bijbel gebruikt om kindsoldaten voor hem te laten vechten. Leon ziet hoe zijn moeder op een gruwelijke manier vermoord wordt, zijn zusje wordt meegenomen en het dorp wordt platgebrand. Wanneer ook Leon zelf gevangengenomen wordt, moet ook hij moorden. Bovendien ziet hij met eigen ogen hoe zijn zusje gelyncht wordt op bevel van de commandant. Leon vlucht uit het kamp van de kindsoldaten en komt na een zwerftocht van bijna twee jaar als illegaal in Nederland terecht. Hij is ernstig getraumatiseerd en in angstaanvallen ziet hij zijn vijand als een hyena rondsluipen om zijn ziel in beslag te nemen. Zo gauw hij gevaar ziet, verweert hij zich door geweld te gebruiken. Daarom wordt hij opgesloten in de inrichting.
Deborah groeit op in een streng gelovig milieu in Zeeland. Ze wordt thuis heel kort gehouden en haar klasgenoten mijden haar. Omdat ze tijdens de catechisatie nogal lastige vragen stelt, moet ze bij ouderling Janssen privécatechisatie volgen. De ouderling verkracht haar, maar Deborahs ouders keuren haar gedrag alleen maar af. Als zij haar omgang met een aardige jongen uit haar klas ook onmogelijk maken, loopt ze van huis weg. Deborah probeert haar innerlijke pijn en de stemmen in haar hoofd te verwerken door zich tot bloedens toe in de armen te snijden. Ze is een gevaar voor zichzelf en wordt in de jeugdinrichting ondergebracht.
De ontknoping bestaat voor beiden uit wraak: in de jeugdinrichting neemt Leon wraak voor Deborah op de ouderling Janssen, die op bezoek is. Hij rukt letterlijk diens hart uit zijn lijf. In het verre Afrika meldt Deborah zich zeven jaar later als journaliste bij Johnsson, die het intussen tot president gebracht heeft. Zij weet hem te verleiden en brengt hem tijdens een vrijscène met messteken om het leven. Zo neemt zij wraak voor Leon, die ze daarna ontmoet onder de Ekibiriziboom waar Leon is opgegroeid.
De ontknoping is nogal heftig, maar ook te plotseling en te spectaculair om geloofwaardig te zijn. Het milieu waarin Deborah opgroeit, lijkt een karikatuur en ongeloofwaardig is ook de vieze, kwijlende ouderling, die een meisje verkracht, daarna tot God bidt om hem als zondaar genadig te zijn en ten slotte Deborah de schuld geeft: "Ga weg van mij jij addergebroed, jij Eva. Hoe durf je een dienaar Gods zo te verleiden." De godsdienstwaanzin is de grote schuldige van de trauma's die beide jongeren hebben opgelopen. Het verhaal opent met een bekende passage uit Marcus 10: 13-16 waarin Jezus zegt dat de mensen die niet worden als kinderen, het Koninkrijk Gods niet binnen zullen gaan. Het boek eindigt met een bewerking van dezelfde tekst. De boodschap van Mijn zwarte ziel is overduidelijk: onze maatschappij gaat niet goed met kinderen om: ze worden misvormd in streng gelovige kringen, kindsoldaten worden misleid en voor eigen doeleinden gebruikt. Jongeren die slachtoffer zijn van de maatschappij, worden opgesloten.
Een ander minpunt is de afstandelijke schrijfwijze. De gebeurtenissen worden, met uitzondering van enkele korte hoofdstukken, in korte zinnen als feiten vermeld, zodat de lezer nauwelijks kan meeleven. Ook de eindeloze terugblikken nemen de vaart uit het verhaal. Vrank Post heeft het allemaal te mooi willen maken door de parallellen in beide verhaallijnen te benadrukken. Leon vindt zelfs het vermoorde zusje terug, dat Debrah heette. Met de wraak van Deborah is de cirkel dus (te) mooi rond. [Ger Van Hoek]
Martijn Nicolaas
Deborah en Leon zitten op een gesloten afdeling van een psychiatrische inrichting. Beiden horen ze stemmen die veroorzaakt zijn door een getroebleerde jeugd vol opgelopen trauma’s door godsdienstwaanzin. Leon is een gevluchte kindsoldaat die zijn moeder en zus voor zijn neus afgeslacht zag worden en Deborah is het slachtoffer van extreem godvrezende ouders en een ouderling die zijn handen niet thuis kan houden tijdens catechisatie. Het vertelde verhaal is tamelijk heftig en ondanks dat de taal niet moeilijk is, is dit geen boek dat je aan te jonge of te weinig ervaren lezers voorlegt. De daden van het kinderleger waarvan Leon onderdeel uitmaakte, zijn rauw opgeschreven en gruwelijk om te lezen, net als de automutilatie van Deborah. Het bloed spat als het ware van de bladzijden. Daarnaast is het verhaal niet-chronologisch opgebouwd. De auteur schreef eerder 'Bad boys for life!'* over jongens in een jeugdgevangenis en gebruikt zijn ervaringen in de psychiatrische zorg voor zijn boeken. Ook deze uitgave is daarmee een sterk realistisch en aangrijpend portret van ontheemde jongeren. Vanaf ca. 15 jaar.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.