De wraak van de dwergen
Markus Heitz
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Uitgeleend
|
Luitingh Fantasy, 2008 |
VERDIEPING 2 : DUIVELSHOEK : FANTASY & SCIFI : HEIT |
31/12/2008
Met De strijd van de dwergen vervolgt de Duitse schrijver-journalist Markus Heitz zijn succesvolle De dwergen (Luitingh, 2007). Want na dat succes "liet de roep om een vervolg van de kant van de lezers zich snel horen", zoals Heitz in zijn woord van dank schrijft. "Een vervolg heeft de pretentie geen herhaling te zijn van wat al bekend is, en bovendien minstens zo goed als het voorgaande deel", zo vervolgt de schrijver, en in dat opzicht is Heitz geslaagd, althans binnen de grenzen van de bekende Anglosaksische genrefantasy, want daarvan onderscheidt het werk van Heitz zich niet.
De strijd van de dwergen richt zich op het gevaar uit het westen, waarnaar ook al werd verwezen in De dwergen, toen het Kwaad dat het Veilige Land bedreigde, werd verslagen. In die strijd heeft het verhaal door nieuwe personages en machtsfactoren zijn eigen dynamiek. Er komen wat personages en verwikkelingen bij, maar het verhaal volgt nog steeds dezelfde hoofdpersonen, van wie de dwerg Tungdil de belangrijkste is. Daardoor mag worden betwijfeld of Heitz zijn andere doelstelling waarmaakt, nl. dat "lezers die De Dwergen niet gelezen hebben van De Strijd van de Dwergen zouden kunnen genieten". Er zijn toch te veel zaken die bij gebrek aan kennis van het eerste deel onduidelijk zullen blijven, waaronder ook de relaties tussen de oorspronkelijke reisgezellen en de terugkeer van het Kwaad.
De flaptekst stelt dat Heitz met De dwergen-trilogie een fantasy-epos heeft geschreven van "klassieke statuur", maar die uitspraak is sterk overdreven. Daarvoor blijft Heitz immers te veel binnen de bekende grenzen van het genre. Dat hij de dwergen in het volle schijnwerperlicht plaatst, wil niet zeggen dat hij iets nieuws toevoegt aan het bekende beeld van de dwerg. Zo hebben de halflingen van Mel Odom toch meer eigen, nieuwe persoonlijkheid dan de dwergen van Heitz.
Het 'Dwergen'-epos van Heitz is echter wel vaardig geschreven genrefantasy, die toont dat het genre in grote mate is geglobaliseerd. [Paul Van Leeuwenkamp]
Patty Pellis-van Hees
Na de overwinning op Nôd'onn trekt dwerg Tungdil met een groep vrijwilligers op naar het vijfde rijk om de berg opnieuw te bevolken. Aangevallen door onsterfelijke orcs en alfen zoeken ze naar nieuwe bondgenoten. Verbannen dwergen komen hen te hulp. Het verhaal raast door diverse strijdperken; naast de acceptatie/discriminatie van vrije dwergen wordt de strijd met de derde stam weer aangewakkerd en moeten uiteindelijk vriend en vijand samenwerken om het veilig land te bevrijden van de Avatars, magiërs van buiten die het land willen verschonen van al het kwaad maar tegelijkertijd alles verwoesten. Het verhaal is complex; door de diverse verhaallijnen naast/door elkaar, door de op elkaar lijkende namen en door de samengestelde zinnen. Die complexiteit maakt het echter ook zeer boeiend. Herkenbare woordkeus en schrijfstijl houden de vaart erin. De vergelijking met Tolkien blijft (zeker door de omvang van de trilogie en de soort personages), maar het is geen kopie; eigenheid blijft. Eventueel zelfstandig te lezen met afgerond einde, maar naadloos aansluitend bij het eerste deel, 'De dwergen' (2007)*. Vrij kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.