Boerenpsalm
Felix Timmermans
Gaston Durnez (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Lannoo, 2008 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 14408 |
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Enkel raadpleegbaar |
Lannoo, 2008 |
WEFLA MAGAZIJN : ENKEL NA MAGAZIJNAANVRAAG : DURN |
31/12/2009
De ondertitel bij deze autobiografie van de eerste 16 levensjaren van Gaston Durnez luidt 'Een jeugd in Vlaanderen'. Geen uitputtende studie dus over de manier waarop kinderen en jongeren in de jaren '30 (Durnez is geboren in 1928) en de erop volgende oorlogsjaren opgroeiden, maar 'een' jeugd, die van de auteur zelf.
Via een rijke schat aan anekdotes vertelt Durnez de sage van zijn familie, die een aanvang neemt in het West-Vlaamse Wervik, maar mede door de oorlogsomstandigheden in 1917 uiteindelijk naar het Brabantse Asse leidt. Gaston Durnez, zevende zoon in een gezin van elf kinderen, groeit daar grotendeels op bij zijn groottante Fine en leert als kind al de kracht van de speelse verbeelding kennen. Heel terecht noteert hij: "We bezaten niets, maar wij hadden veel." De Tweede Wereldoorlog maakt bruusk een eind aan zijn kindertijd. Gaandeweg dringen zich bij hem een aantal vragen op naar het 'waarom' van de dingen die hij rond zich ziet gebeuren. De vraag o.m. waarom hij, die het op school toch goed doet, niet verder mag en kan studeren. Mijlpalen in zijn verdere ontwikkeling zijn de ontdekking van boeken en kunst (zijn 'musée imaginaire', samengesteld uit plaatjes die hij uitknipt), zijn eerste bekroonde opstelletjes en de ontmoeting met Jozef Cardijn, die hem de weg naar de christelijke arbeidersbeweging zal wijzen. In volle oorlogstijd komt Durnez terecht op de 'Practische school', waar hij de kennis en vaardigheid opdoet die hem later naar de journalistiek zal leiden.
Dit boek is geen klaagzang over gemiste kansen, maar een gemeend en doorleefd pleidooi voor de overtuigingskracht waarmee jongeren tegen het leven aankijken. Durnez schrijft in een heldere en directe taal, met oog voor de waarde van het dialect, de geschiedenis van 'een' jongen: "grote gebeurtenissen door het geheugen vertaald in kleine tonelen." Een schitterend document humain waarvan er tegenwoordig maar al te weinig gepubliceerd worden. [Jooris Van Hulle]
Redactie Vlabin-VBC
In dit boek vertelt de Vlaamse schrijver en ex-journalist Gaston Durnez (geb. 1928) over zijn eerste zestien levensjaren. Via een rijke schat aan anekdotes lezen we hoe Durnez als zevende zoon in een gezin van elf kinderen geboren wordt in het West-Vlaamse Wervik, en als kleuter met zijn familie naar het Brabantse Asse verhuist, waar hij grotendeels opgroeit bij een groottante. De Tweede Wereldoorlog maakt bruusk een eind aan de kindertijd, en gaandeweg dringen er zich een aantal vragen op — zo vraagt Durnez zich af waarom hij, als goede leerling, niet verder mag studeren. Andere sleutelmomenten zijn o.m. de ontdekking van de literatuur en de kunst, en de ontmoeting met Jozef Cardijn, die hem de weg zal wijzen naar de christelijke arbeidersbeweging. In volle oorlogstijd komt Durnez uiteindelijk terecht op de 'Practische school', een eerste stap in de richting van zijn latere carrière als journalist. Een schitterend document humain, dat leest als een doorleefd pleidooi voor de energie waarmee jongeren tegen het leven aankijken. Geïllustreerd met zwart-witfoto's. Krappe bindmarge.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.