Het geheim van de draak
Guido Kees
Klaus Verscheure (Scenarist), Ed Franck (Bewerker), Stephan Vanfleteren (Fotograaf), Philippe Bouttens (Illustrator)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Davidsfonds/Infodok, 2008 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : IK EN DE WERELD INFO (ROZE) : MENS
Dood |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Davidsfonds/Infodok, 2008 |
Jeugdinfo (roze): Mens
Dood |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Davidsfonds/Infodok, 2008 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : ROUW : ROOD : VERS |
31/12/2009
In dit geschenkdoosje bevinden zich een boekje met het filmscenario van 'Tot ziens', een dvd met de film zelf en enkele postkaarten met foto's uit het boekje. Het door Ed Franck bewerkte filmscenario van Klaas Verscheure bestaat uit een verhaal in een verhaal: het kaderverhaal gaat over de doodzieke Anna, die afscheid neemt; het daarin ingebedde verhaal ? dat wordt voorgelezen door de mama van Anna ? gaat over het roodborstje Ischa, dat ondanks de goede zorgen van zijn vriend Tim op een dag zo hard geslagen wordt door de kater, dat hij het ternauwernood overleeft. Tim verzorgt Ischa, maar als hij sterft, opent hij het raam en zorgt hij ervoor dat Ischa gaat vliegen naar een plaats waarvan hij nooit meer zal terugkeren. In het boek én in de film filosofeert Anna op een innige manier en samen met haar moeder over doodgaan. Ze begrijpt heel goed hoeveel verdriet haar moeder heeft omwille van Anna's nakend einde: "Anna kijkt naar de gebogen rug van mama bij het raam. Alle verdriet is in haar rug gekropen, denkt ze." Toch geeft de moeder aan dat je ? net zoals Ischa ? na je dood een speciale plaats kunt krijgen achter de ogen van wie je bemint. De moeder bevestigt dat ook zij zo'n plekje heeft voor Anna. Wanneer Anna vraagt of ze op reis mag gaan naar het plekje achter mama's ogen, is het antwoord positief. Ondanks haar eigen verdriet laat de moeder Anna heel duidelijk los, hoewel ze haar dochter zowel in de tekst als in beeld heel stevig tegen zich aandrukt. Voor wie kan loslaten, is er hoop: "en zie, ver achter het raam, hoog in de lucht vliegt een bontgekleurde vogel. Een meisje met wapperend haar vliegt met hem mee."
Het boek is schitterend gelay-out en wordt geïllustreerd met foto's en tekeningen. In de film gaat men op een gelijkaardige manier te werk. Het kaderverhaal werd gewoon gefilmd, het verhaal van Tim en Ischa is als animatiefilm uitgewerkt. Opvallend in het boekje zowel als in de film is het kleurcontrast tussen het kaderverhaal en het verhaal in het verhaal. Vanaf het moment dat Ischa sterft, is alles helder gekleurd, terwijl de tekenaar daarvoor vrij sombere kleuren gebruikt. Datzelfde verschijnsel doet zich ook voor tussen film en animatiefilm. De donkere bladzijden, met vaak ook beelden/foto's die gebaseerd zijn op de film, laten duidelijk zien hoe donker het kan zijn in het leven van een terminaal meisje en haar moeder. De kat in het verhaal van Tim en Ischa ziet er monsterachtig uit, zoals ook de dood een monster is. Tegelijk illustreert het verhaal van Tim en Ischa op een bijzonder heldere manier hoe er ondanks de dood toch hoop kan zijn. Zowel het boekje als de film getuigen van een vormgeving op een hoog niveau, met veel gevoel voor sfeer. Die sfeer is in het boekje nodig om beeldend met de tekst te kunnen omgaan. In de film krijgt men dit effect enerzijds door de muziek, die enkel tijdens de intro en bij het sterven gebruikt wordt als ondersteuning van de beelden. Maar het blijft levensecht: een zwaarte die niet eeuwig is, maar waarin ook de hoop op het einde plaats krijgt. Dit doosje maakt het mogelijk om loslaten en afscheid nemen op een bevattelijke en zeer mooie manier te verhelderen voor kinderen. De uitnodigende verpakking en het beeldmateriaal maken het voor de volwassenen ook gemakkelijker om er met kinderen over te spreken. [Hilde Debacker]
W. van der Pennen-Schleicher
Dit kartonnen doosje bevat een dvd met daarop een korte film, een boekje en een aantal ansichtkaarten. Onderwerp is de dood van een ongeneeslijk ziek meisje. Haar moeder leest haar een verhaal voor over een vogel die door de kat is gegrepen en sterft. Het meisje verlangt ook naar de dood en vraagt haar moeder toestemming om de vogel achterna te reizen. Een aangrijpende situatie, die op een sobere manier in beeld wordt gebracht. De spelers in de film spreken met een Vlaamse tongval en zullen voor veel Nederlanders moeilijk te verstaan zijn. Het oblong boekje bevat in grote lijnen dezelfde tekst als de film. De illustraties bestaan uit tekeningen in kleur in gemengde techniek en stills (beelden) in zwart-wit uit de film. Aan de vormgeving is veel aandacht besteed, met gebruikmaking van typografische variaties. Dvd en boekje komen het best tot hun recht wanneer samen met een volwassene nagepraat kan worden over het onderwerp afscheid nemen/dood. Vanaf ca. 12 jaar; ook voor volwassenen die met de dood van een kind geconfronteerd worden.
Sieglinde Duchateau
ua/an/22 j
Tot ziens!' is een bijzonder doosje dat een kleine schat bevat over loslaten en afscheid nemen. Naast een geïllustreerd boekje en een set postkaarten, vind je er ook een dvd in met de aangrijpende kortfilm ‘Tot ziens!’ van Klaus Verscheure. Het verhaal van de film werd door Ed Franck op papier gezet. Elke dag leest Mama voor de doodzieke, vermoeide Anna het verhaal van Tim en de vogel Ischa. Op een dag let Ischa niet goed op en wordt hij aangevallen door Kater. Tim legt de gewonde vogel in een bedje, maar het leven sijpelt langzaam uit hem weg. Verweesd neemt Tim voor de laatste keer zijn vriendje in zijn handen. Het lijkt wel of Ischa al zijn mooie kleuren terugkrijgt en dan vliegt Ischa... om nooit meer te landen. Anna is zo moe; ze wil slapen en dromen van Ischa en het plekje waar hij naartoe is. Maar Anna heeft nog veel vragen. Is Ischa nu gelukkig? En Tim? En is er voor haar ook zo’n speciaal plekje? Het verhaal over Kater, de vogel Ischa en Tim wordt moeiteloos doorgetrokken in het leven van de zieke Anna en haar moeder. Anna vraagt als het ware toestemming om te mogen gaan en elkaar omarmend nemen ze liefdevol afscheid: “tot ziens, mama”, “tot ziens , lieveke”. De lezer wordt meegevoerd in de intieme sfeer van dit tedere afscheid. Het verhaal is droevig, melancholisch en zwaar emotioneel geladen, ontstellend en vol onzekerheid, maar toch ook optimistisch en troostend: zolang iemand niet vergeten is, is hij niet echt weg. Het boek vertelt veel meer dan de film. Waar de beelden vaak stiltes en een bijna frustrerende rust en berusting tonen, worden in de fijngevoelige tekst – zij het ook hier met weinig woorden - de gedachten en gevoelens uitgediept. De aparte lay-out die de klassieke pagina-indeling doorbreekt en de typografie ondersteunen de tekst. De beelden zijn een combinatie van fotomomenten uit de film en illustraties van het verhaal van Ischa. Een aangrijpend werk voor kinderen én volwassenen die een rouwproces doormaken of afscheid moeten nemen van een dierbare.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.