Waarom een tafel geen dier is
Meneer Zee
Meneer Zee (Auteur), Gitte Vancoillie (Illustrator)
3 exemplaren
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Uitgeleend
|
Abimo, 2008 |
VERDIEPING 0 : THEMACOLLECTIE ENKEL VOOR ONDERWIJS EN DIENST
Kleuren |
2 items aanwezig |
Abimo, 2008 |
VERDIEPING 0 : THEMACOLLECTIE ENKEL VOOR ONDERWIJS EN DIENST
Kleuren |
Aanwezig |
Abimo, 2008 |
VERDIEPING 0 : THEMACOLLECTIE ENKEL VOOR ONDERWIJS EN DIENST
Kleuren |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Abimo, 2008 |
Kleuter : leren
Kleuren |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Abimo, 2008 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE :
Kleuren |
31/12/2008
De blauwe wolf woont op de blauwe bladzijde. Daar kan hij zich nl. goed verstoppen want kindjes bang maken doet hij niet graag. Hij vindt de bladzijde echter wel te klein. De gele wolf biedt hem daarom aan om mee op zijn gele bladzijde te komen wonen, waarop de rode wolf jaloers wordt. Dus nodigt de gele wolf hem ook uit, en met zijn drieën gaan ze op bezoek bij de witte wolf die de rijkste, de gulzigste en de gierigste is van alle wolven, en die hen één voor één opslokt. Daarna doet hij hetzelfde met de andere wolven. Eén wolf verdwijnt echter niet in de buik van de witte wolf: de zwarte wolf. Hij is de griezeligste van het gezelschap, omdat je hem nooit echt te zien krijgt, omdat hij altijd brult, omdat hij wél graag kindjes bang maakt, omdat hij nooit thuis is (er zijn nl. geen zwarte bladzijden) en omdat hij heel erg boos kan worden. De zwarte wolf wordt ook nooit echt afgebeeld zoals de andere wolven, en de lezer moet zijn fantasie dus gebruiken om zich een beeld van hem te vormen aan de hand van een staart die nog net te zien is en zijn silhouet in tegenlicht. De zwarte wolf gaat ondertussen op zoek naar de andere wolven en wil per se bij hen zijn in de buik van de witte wolf. Dat is echter één wolf te veel, en de witte wolf ontploft. Daarna haasten alle wolven zich naar alle kanten, terwijl ze ondertussen allerlei geluiden produceren. Zo komen de wolven via de letters en woorden terug op de bladzijde van hun eigen kleur. Behalve natuurlijk de zwarte wolf...
Dit verhaal vertelt over wolven en hoe ze met elkaar omgaan, maar een goede verstaander weet dat het eigenlijk ook over mensen en de relaties tussen mensen gaat. De wolven worden steeds op een dubbelzinnige manier voorgesteld: de blauwe en de rode wolf drinken dan wel enerzijds thee uit schattige kopjes, maar hebben ook een reusachtige muil met blikkerende tanden. De gele wolf is de zachtaardigste van het gezelschap en ziet er dan ook een beetje sullig uit. Anderzijds is hij wel degene die initiatief neemt. De witte wolf ligt tussen kranten, met een parasol boven zijn hoofd en krantentitels op zijn pels gedrukt. Hij ziet er erg welgesteld uit. Op het schutblad achteraan krijgt de toehoorder de witte wolf te zien, die zijn buik opnieuw dichtnaait met kleurige draden. De allusies op Roodkapje zijn nooit ver weg, maar in dit 'sprookje' komen geen wolven voor die mensen verslinden. De wolven zijn hier wolven voor elkaar. Of zijn het mensen? [Hilde Debacker]
Marlous van Mourik
Er is maar één wolf die kinderen graag bang maakt en dat is de grote griezelige Zwarte Wolf. Alle andere wolven verstoppen zich liever en daarom wonen ze elk op een bladzijde die dezelfde kleur heeft als hun vacht. Wanneer de Blauwe Wolf samen met de Gele en de Rode Wolf op bezoek gaat bij de Witte Wolf, de gierigste en gulzigste wolf van alle wolven, weet deze een betere verstopplek: in zijn buik! Allerlei gekleurde wolven schrokt de Witte Wolf naar binnen, totdat bijna iedereen in zijn maag zit en alleen de Zwarte Wolf nog rond loopt. En die wordt heel erg boos als hij merkt dat al zijn vriendjes weg zijn. Kleurrijk prentenboek met een speelse voorleestekst en een knallende ontknoping. De tekst, in een grote ronde letter, geeft de genoemde wolven in hun eigen kleur weer (bijvoorbeeld: de woorden 'Paarse Wolf' zijn paars gedrukt) en de sprekende paginagrote illustraties in gemengde techniek (krijt, verf en soms papiersnippers) beslaan steeds een dubbele pagina. Een spannend verhaal van de zoon van de Vlaamse kinderboekenauteur en -illustrator Gregie de Maeyer. Vanaf ca. 5 jaar.
Tanja Maes
ua/an/22 j
Op de eerste, blauwe bladzijde van dit boek maken we kennis met de Blauwe Wolf. De Blauwe Wolf woont op de blauwe bladzijde omdat hij zich daar goed kan verstoppen. Want kindjes bang maken, dat doen wolven niet graag. Maar hij is een beetje boos omdat hij zijn bladzijde te klein vindt. De Gele Wolf schiet hem te hulp. En je raadt het al: de Gele Wolf woont op de gele bladzijde omdat hij zich daar goed kan verstoppen. Want kindjes bang maken, dat doen wolven niet graag. Gele Wolf nodigt Blauwe Wolf uit op zijn bladzijde. Dan moet Blauwe Wolf zich wel achter Gele Wolf verstoppen. De Rode Wolf wordt jaloers en wil ook naar Gele Wolf. Het wordt nu wel erg druk op de gele bladzijde. Daarom gaan ze met zijn allen op bezoek bij de Witte Wolf. Dat is de rijkste, gierigste en gulzigste wolf van alle wolven. Maar de gekleurde wolven kunnen zich op de witte bladzijden niet meer verstoppen. Witte Wolf stelt voor om ze allemaal in zijn buik te verstoppen. Hij schrokt ze één voor één naar binnen. Al gauw volgen er nog: de andere wolven komen informeren naar hun vrienden en gaan ook dezelfde weg op. De groene, oranje, paarse, roze, bruine, grijze en tenslotte de appelblauwzeegroene Wolf. Maar dan is er nog Zwarte Wolf … Hij is de enige die graag kinderen bang maakt. Zwarte Wolf is heel boos als hij merkt dat al zijn vriendjes verdwenen zijn. Ook hij wil in de buik kruipen maar dat is nu net één wolf teveel. Met een verschrikkelijke knal ontploft de buik van de Witte Wolf en springen alle wolven naar buiten. Ze zoeken allemaal razendsnel hun eigen bladzijden weer op. Alleen de Zwarte Wolf kan dat niet, want er zijn geen zwarte bladzijden … De tekst is heel speels: grote, sprekende lettertypes en veel kleur. De illustraties zijn grappig, wat ruw en nonchalant. Die stijl past perfect bij het wolventhema. Hoewel de gekleurde wolven geen kinderen willen bang maken, zijn het toch geen lieverdjes. Er wordt behoorlijk wat afgebruld, gevochten, geroepen, gegrold en zo meer. Het boek bouwt een goede spanning op. Er zit heel wat dynamiek in het verhaal. De knallende ontknoping is niet echt een verrassing (opengereten buiken bij wolven zijn niet echt uitzonderlijk), maar toch is de laatste pagina voor veel kinderen een beetje te mysterieus.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.