De terugkeer van de geschiedenis : de liberale democratie en de opkomst van het nationalisme
Robert Kagan (Auteur)
Beschikbaarheid en plaats in de bibliotheek
ARhus - De Munt
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
De Bezige Bij, 2008 |
VERDIEPING 4 : BLAUWE TOREN : SOCIALE WETENSCHAPPEN : 339 KAGA |
ARhus - De Munt magazijn
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
De Bezige Bij, 2008 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 339 KAGA |
Besprekingen
31/12/2008
Het postmoderne Europa kan de gedachte aan de terugkeer van gewapende conflicten waarin grootmachten betrokken zijn, nauwelijks verdragen, en zal er alles aan doen om die te voorkomen. En ook de Verenigde Staten zijn er niet bepaald happig op om de strijd met Rusland aan te gaan, zolang het Midden-Oosten hun volledige aandacht opeist. Desalniettemin zou een Russische militaire bezetting van Oekraïne of Georgië een gloednieuwe wereldorde inluiden - of liever: een zeer oude wereldorde". De Amerikaanse neoconservatieve auteur en politicoloog Robert Kagan, adviseur van de Republikeinse presidentskandidaat John McCain, voorspelt in dit mooie essay op haast visionaire wijze het actuele Russisch-Georgische conflict. Kagan werd bij ons beroemd dankzij zijn metafoor "De Amerikanen zijn afkomstig van Mars en de Europeanen van Venus". In verschillende publicaties en artikels verweet hij het softe, postmoderne Europa grenzeloos naïef te zijn. De internationale orde wordt volgens Kagan niet door ideeën of instellingen gedragen, maar door militaire machtsverhoudingen. In De terugkeer van de geschiedenis maakt hij ? weliswaar wat laat ? definitief komaf met Het einde van de geschiedenis van Francis Fukuyama uit 1992, die na de val van de Muur geloofde dat het liberaal-democratische systeem op korte termijn de wereld zou veroveren. Kagan stelt nu dat de geschiedenis volop terug is. Anders dan Samuel Huntington, die een constante spanning voorspelde tussen negen "beschavingen", ziet Kagan twee grote, acute bedreigingen: het moslimfundamentalisme van landen zoals Iran en Afghanistan en ? meer nog ? het nieuwe nationalisme van autocratische grootmachten zoals China en Rusland. De liberale democratieën, dus inclusief de Verenigde Staten, reageren te traag en in gespreide slagorde op die bedreigingen. Kagan hoopt dat Europa tot bezinning is gekomen, eindelijk aan reaalpolitiek leert doen en zich nu volledig achter grootmacht Amerika schaart. Hij stelt vast dat de VN-veiligheidsraad niet langer als scherprechter kan functioneren, omdat ze "hopeloos verlamd is geraakt door de kloof tussen autocratische en democratische leden". Hij pleit daarom voor de oprichting van een nieuwe multilaterale organisatie, een "concert van democratieën", naast bestaande instellingen zoals de NAVO, de Verenigde Naties en de G8. Die 'Bond van Democratieën' zou de actuele politieke vraagstukken bespreken en bestaan uit een as van NAVO en EU-landen aangevuld met democratieën zoals India, Japan, Australië en Brazilië.
De terugkeer van de geschiedenis is andermaal een klein meesterwerk. Kagan is een uitstekende polemist. Hij vertrekt vanuit een centrale stelling, die hij via verschillende wegen tracht te bewijzen. Zijn stijl is helder en krachtig, zijn feitelijke kennis enorm. Je hoeft het helemaal niet eens te zijn met Kagans neoconservatieve, polariserende en in feite hegemonistische wereldbeeld om aan dit meeslepende politieke essay veel plezier te beleven. [Gunter Bousset]
Dr. H.W. Bomert
De Amerikaanse politicoloog Kagan - ook in Nederland bekend door zijn 'Balans van de macht' (2003)*, een kritische beschouwing over de Europees-Amerikaanse verhoudingen en spanningen - zet zich in zijn recente werk af tegen het optimisme dat enkele jaren geleden nog de internationale verhoudingen kenmerkte. Anders dan Fukuyama, die de stelling verdedigde dat na de Koude Oorlog de Westerse liberale democratie definitief had gezegevierd ('het einde van de geschiedenis'), meent Kagan dat er juist een nieuwe internationale, ideologische machtsstrijd gaande is: democratie (de Verenigde Staten en de Europese Unie) versus autocratie, maar ditmaal niet in de gedaante van het communisme, maar in de vorm van nationalisme. Rusland, China, Iran, maar ook India en Japan, en zeker fundamentalistische moslimstaten in het Midden-Oosten dagen met hun nationalistische politiek het Westen uit. Andermaal een prikkelende bijdrage van Kagan aan het debat over vorm en richting van de internationale betrekkingen.
Suggesties
Krijg een e-mail wanneer dit item beschikbaar is
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.