Twintig minuten : roman
Chaja Polak
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Contact, 2007 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : POLA |
31/12/2009
Chaja Polak (1941) publiceerde opgemerkte verhalenbundels en romans en werd een paar keer genomineerd voor grote literaire prijzen. Op de achterflap van haar nieuwe prozaboek Wachten op de schemering lezen we dat ze begin 2006 haar oudste zoon verloor en dacht nooit meer te zullen schrijven: "schrijven bestond misschien wel, maar ergens onbereikbaar ver, in een ander universum, niet voor haar." Maar de woorden lieten zich niet binnen houden en onder haar handen ontstond zowel proza als poëzie." De poëzie is gebundeld in Verslag van een onaanvaarde dood, het poëziedebuut van Polak dat tegelijk met het prozaboek verschenen is.
In korte fragmenten beschrijft Polak de ontreddering die zich van haar meester maakte in het eerste jaar na het grote verlies. Ze moet haar vermogen om te schrijven letterlijk bevechten op haar rouw (de schemering). Zekerheden worden op hun kop gezet, niet in de laatste plaats omdat de natuurlijke gang van zaken ? ouders sterven eerder dan hun kinderen ? is ontregeld. Ouders zonder kind worden overblijvers, mensen die, en dit cliché gaat in alle hevigheid op, hun eigen leven metéén zouden inruilen voor dat van hun gestorven kind.
Wachten op de schemering doet enigszins denken aan Schaduwkind (De Leeswolf 2004, p. 554) waarin P.F. Thomése reflecteert op het verlies van zijn baby. Maar helaas maakt Wachten op de schemering, net als de poëziependant van dit boek, een onevenwichtigere indruk dan Schaduwkind. Thomése schreef met meer afstand en met meer literaire brille ? twee kwaliteiten die zeker bij onderwerpen die zo dicht bij de huid zitten onontbeerlijk lijken.
Polak presenteert een logboek, maar bekommert zich niet om de constructie, die dan ook nogal hapsnap aandoet. Haar stijl zou je los kunnen noemen, maar ik kies toch eerder voor onverschillig: "Ooit sliepen zij en ik in één bed, zij was twintig en eenentwintig en ik was twee en drie." Het boekje wemelt van dergelijke lelijke stijlbloemen.
Volgens mij had Polak zowel Verslag van een onaanvaarde dood als Wachten op de schemering nog een jaar moeten laten liggen. Nu krijgen we het ruwe basismateriaal voor een dichtbundel en een novelle gepresenteerd. Het 'Exegi monument aere perrennius' van Horatius gaat hier zeker niet op, en dat is jammer. Voor de lezer, maar ook voor Polak, die haar schrijverschap met deze publicatie geen goed doet. [Chr]
Annemiek Buijs
Zevende roman van de Nederlands/joodse auteur Polak [1941] die onder meer 'Salka' publiceerde. In deze autobiografische roman doet Polak verslag van de dood van haar volwassen zoon in 2006. Een jaar lang volgen we de rouw en de gebeurtenissen rondom het sterven, de kanker, het ziekenhuis, het jonge achtergebleven gezinnetje en vooral het diepe, eenzame, niet te verdragen en uit te leggen verdriet van de moeder. De auteur heeft een diep schuldgevoel naar haar zoon toe, want zij heeft hem immers geboren doen worden, zij had eerder moeten sterven en niet geobsedeerd moeten zijn door het verlies van een kind. De eenzaamheid van het alleen rouwen van de gescheiden moeder is aangrijpend. Polak schrijft op ontroerende, beeldende en indringende wijze over een ingrijpend stervensproces. Op de achtergrond spelen ook het joods zijn en de Tweede Wereldoorlog een rol. Qua onderwerp, intensiteit, diepgang en stijl doet deze psychologische roman denken aan 'Schaduwkind' van Thomese. Voor een groot publiek. Vrij kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.