Nog zoveel om voor te leven : roman
Louis De Bernières
2 exemplaren
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
De Arbeiderspers, cop. 2008 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 1204 |
Magazijn |
De Arbeiderspers, cop. 2008 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 8203 |
31/12/2008
In Een partizanendochter combineert Louis De Bernières de diepte en epische kracht van zijn verfilmde bestseller Kapitein Corelli's mandoline met de beknopte, eerder intimistische kracht van verhalen, zoals De rooie hond. Zijn nieuwste boek speelt zich af tijdens de Britse 'Winter van onvrede' in 1979. Het land gaat gebukt onder massale werkloosheid, het huisvuil hoopt zich op in de straten, in Liverpool zijn de doodgravers in staking. De onvrede neemt hand over hand toe; een toestand die uiteindelijk zou uitmonden in het begin van het Thatcher-tijdperk. Jaren later blikt Chris terug op de episode in zijn leven, een schrijnend verhaal van liefde, lust en verlies. Ook in dit boek gebruikt De Bernières de geschiedenis, de periode waarin het verhaal zich afspeelt, om het karakter van zijn personages kleur te geven. De economische troosteloosheid van het land weerspiegelt zich in het personage van Chris. Zijn leven wordt gekenmerkt door middelmatigheid, zonder echt toekomstperspectief. De nieuwe vrijheden die de jeugd verworven heeft, zijn aan hem voorbijgegaan. Hij is 'de man in de strontbruine Austin Allegro', veertig jaar oud, een kleurloze vertegenwoordiger in medisch materiaal, gevangen in een dodelijk saai huwelijk. In de openingsbladzijden van het boek wordt zijn situatie vlijmscherp, snoeihard en dodelijk cynisch uiteengezet: "Ze was een van die smakeloze Engelse vrouwen met taptemelk in haar aderen en ze was er intevreden mee. Bij ons trouwen had ik geen idee dat ze de hartstocht en vurigheid van een kabeljauw zou blijken te hebben [...]. Ze deed me denken aan een heel gesneden melkwit in cellofaanverpakking, neergeploft op de bank."
Uiteindelijk denkt Chris eraan om troost bij de hoeren te zoeken. Onderweg naar huis ziet hij op een straatweg in Archway een overdadig opgemaakte, jonge vrouw met een kort rokje, hoge laarzen en een donzig wit bontjasje aan. Hij raapt al zijn moed bijeen en spreekt haar van in z'n wagen aan. Maar ze lacht onzeker en zegt: "O, u denkt dat ik slecht meisje ben." Uiteindelijk geeft Chris haar een lift naar haar huis, in een afgeleefde buurt vol half bouwvallige panden. Bij het afscheid zet Roza hem opnieuw op het verkeerde been, wanneer ze zegt: "Toen ik slecht meisje was nam ik nooit minder dan vijfhonderd. Ik deed het niet voor goedkoop." En ze belooft hem een kop koffie als hij nog eens langskomt. Voor Chris markeert die ontmoeting het begin van zijn verliefdheid. Hij denkt dat Roza een ex-prostituee is, die zich voor haar plezier als een hoer verkleedt. Wanneer Chris Roza opzoekt, vertelt zij hem dat ze als jonge Servische migrante uit Joegoslavië overgekomen is. Haar verhalen brengen kleur in Chris' leven. Ze vormen een betoverende snoerenkrans van spannende incidenten en dramatische gebeurtenissen, van omzwervingen doorheen Europa, op vlucht voor een ongelukkige liefde en op zoek naar het geluk. Roza, de dochter van een van Tito's partizanen, die met haar vader geslapen heeft; Roza die na omzwervingen per boot Engeland bereikt, die als luxe callgirl gewerkt heeft, ontvoerd werd en verkracht... Die verhalen voeden Chris' fantasie en geven hem het avontuurlijke waarnaar hij hunkert. Ze vormen het tegengewicht voor zijn saaie burgermannetjesbestaan.
De Bernières laat Chris en Roza beurtelings aan het woord, ieder in de eigen openhartige en ongepolijste taal. Chris ziet Roza als zijn laatste grote kans. Zijn gevoelens voor haar nemen obsessionele proporties aan, en Roza koestert zich op haar beurt in zijn fascinatie. Zij geniet er van hem te betoveren. Toch is er altijd ook de twijfel. Zo betrapt Chris Roza in de bibliotheek bij het lezen van een boek over de geschiedenis van Joegoslavië. Zijn haar verhalen én haar personage verzonnen? Een sluitend antwoord op de vraag krijgen Chris, noch de lezer. Chris verkiest de betovering om de hoop het bed met Roza te delen levend te houden. De vertroosting die ze bij elkaar zoeken en vinden verduistert langzaamaan de grenzen tussen liefde en lust. De Bernières gebruikt de emotionele verwarring van de personages om de kracht van het verhalen vertellen te illustreren, en van het effect ervan op de verteller. Roza vreest dat Chris zijn interesse in haar gaat verliezen, en dikt haar verhalen aan. Het loopt echter helemaal uit hand wanneer een dronken Chris haar in ruil voor seks 500 pond biedt en lalt " of is het duurder geworden?" Pas na een week wachten uit schaamte, zoekt Chris haar weer op, maar Roza is verdwenen, verhuisd zonder een adres achter te laten.
Een partizanendochter is een melancholisch verhaal over verkeken kansen en verkeerde beslissingen, waardoor een mensenleven totaal verandert. Een roman over berouw en blijvende schrijnende pijn. Het is een kleine, gelaagde roman over grote gevoelens, een boek dat bovendien ook uitblinkt door de vlijmscherpe, haast aforistische formuleringen. Het is ook en vooral een roman over herinneringen en de kracht van verhalen. Ze hebben de kracht te verleiden, te kwellen, te verdichten, te misleiden. Ze vormen de motor van het boek. Verhalen vertellen en beluisteren, verhalen geloven, misschien draait het daarom wel allemaal in een mensenleven.
[Geert Swaenepoel]
De auteur munt uit in het tot leven brengen van hectische historische periodes, hier de turbulente jaren in voormalig Joegoslavië. De Engelsman Chris ziet een jong meisje aan voor prostituee en levert haar bij haar eigen huis af. Beiden vertellen over hun eigen verleden en over hoe ze elkaar zien. De jonge Servische Rosa woont in een soort kraakpand, terwijl middelbare Chris een saai leven leeft met een vrouw, die hij aanduidt als Het Gesneden Melkwit, en hun tienerdochter. Rosa vertelt vaak seksueel getinte verhalen over haar jeugd, haar reis naar het westen, haar werk in een nachtclub en haar verhoudingen met verschillende mannen. Chris wil niets liever dan seks met haar, maar blijft braaf en afstandelijk, terwijl hij bang is voor het geweld in haar leven en haar verhalen een beetje wantrouwt. Zijn bezoeken aan Rosa in het desolate huis zijn de enige opwindende momenten in zijn leven; ze worden voor hem een obsessie. De auteur bouwt de spanning op door de contrasten tussen Chris en Rosa, de setting in het kraakpand, Rosa’s oorlogsachtergrond en Chris z’n verlangens: maar het blijkt slechts een gefantaseerde spanning die inzakt tot weemoed over gemiste kansen. Fantasierijke vertelling; jammer dat de seks slechts in de verhalen figureert. Vrij kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.