Antarctica : leven in de vrieskou
Alastair Fothergill
Alastair Fothergill (Auteur), Vanessa Berlowitz (Medewerker)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Kosmos, cop. 2007 |
VERDIEPING 4 : BLAUWE TOREN : WETENSCHAPPEN : 577.2 FOTH XXL |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Kosmos, cop. 2007 |
VOLW. : NON FICTIE : 577.2 FOTH |
31/12/2008
Elke donderdagavond een natuurdocumentaire op Canvas onder de noemer 'Rare streken'. Een haast onuitputtelijk vat van kwalitatief hoogstaande natuurdocumentaires die o.m. uit de stal van de BBC en National Geographic komen. Die overvloed van uitbundige kleuren en technisch vernuft maakt het moeilijk te geloven dat 100 jaar geleden een flikkerende zwart-witfilm over vogels met pianobegeleiding een bioscooppubliek begeesterde. Het was de eerste Britse film die volledig op locatie gedraaid was. Oliver Gregory Pike was als pionier zijn tijd ver vooruit met de exploratie van afgelegen gebieden en het vastleggen van natuurlijk gedrag bij lokale soorten. Maar het was het gezicht van showman Cherry Kearton dat aan de basis lag van de lange traditie van life presentatoren in natuurdocumentaires. Een foto van de gebroeders Kearton, de ene staand op de schouders van de andere, om vanachter een geïmproviseerd reuzenstatief een vogelnest te filmen, zorgt voor een smaakmaker van de pioniersperiode. Sindsdien heeft de technische ontwikkeling van de filmapparatuur een hoge vlucht genomen, wat bv. geïllustreerd kan worden met een foto van de oudere Richard Attenborough, hét icoon van de natuurdocumentaires, te midden van een immense groep marconipinguïns, terwijl hij gefilmd wordt door een crew die een indrukwekkende kraancamera bedient. Maar ook de houding van de filmmakers t.o.v. de dieren die ze filmen, is sterk geëvolueerd. Waar in de beginjaren grote onverschilligheid bestond over het lot van de dieren (Edison bv. elektrocuteerde een agressieve olifant ter vermaak van een betalend publiek), groeide gaandeweg een consensus om de dieren op een waardige manier te filmen en hun habitat te beschermen. Dat werd ook ingegeven door de noodzaak om het gedrag van dieren zo natuurlijk mogelijk weer te geven. Zo gaan insecten zich heel anders gedragen onder een verzengende lamp, dan wanneer ze door een optische lichtgevoelige camera ter grootte van een speldenkop gevolgd worden in al hun activiteiten. Wel blijft de jacht open op spectaculaire beelden (wat moet de arend denken van de camera die op zijn rug meevliegt?) en het op film vastleggen van onbekende soorten of nooit eerder geregistreerde gedragingen. Zoals Michael Brights boek 100 years of wildlife duidelijk maakt, heb je voor een natuurdocumentaire veel meer tijd nodig dan een ander type documentaire omdat je dieren gedurende een cyclus van seizoenen, van leven en dood volgt. Daarvoor moet je algauw in een tijdspanne van twee jaar filmen, omdat dieren zich nu eenmaal niet naar believen laten vastleggen.
Voor iemand als David Attenborough het team vervoegt op locatie is er al maandenlange scouting en filmen aan vooraf gegaan. Toch draagt zijn naam het hele project, zoals de recentste serie 'Life in cold blood,' waarvan een gelijknamig boek verscheen. Als krasse tachtiger beweegt Attenborough zich met kennis van zaken tussen de koudbloedige reptielen. Salamanders en kikkers twijfelen tussen land en water, terwijl de schildpadden resoluut voor het ene of het andere kiezen. Krokodillen en kaaimannen zetten een prehistorische traditie voort, en de salamanders zijn de draken op het droge. Alle delen ze met de pootloze slangen een koudbloedige levenswijze die hen toelaat om in (te) koude omstandigheden zonder voedsel te overleven en in warme omstandigheden een meer dan warmbloedige energie aan de dag te leggen. Op de achterflap poseert een uitbundige Attenborough met een komodovaraan die op zijn achterpoten een dansje lijkt te maken. Het zoveelste boek waarmee deze presentator als geen ander generaties van kijkers/lezers warm maakt voor de natuur.
Alan Titchmarsh, een andere, vooral in Groot-Brittannië bekende BBC-presentator, heeft de overstap gewaagd van de Britse tuinen naar de Britse natuur in The nature of Britain: a celebration of our landscape and wildlife. Hij doorloopt de verschillende Britse habitats van kusten, eilanden en bossen, over venen, heide en bergen, tot heuvels, velden en stromen, zonder de stadsjungle te vergeten. Het principe is dat kennis en appreciatie van de lokale natuur aan de achterdeur de kijker openstelt voor natuurconservatie in de brede zin, zoals het project Saving Planet Earth, waarmee100 years of wildlife afsluit. Daar maakt onvermijdelijk de BBC-reeks 'Planet Earth' deel van uit: een exploratie van de grote variëteit aan biotopen op onze planeet in het zog van de klimaatsverandering. Het begeleidende boek (zie De Leeswolf 2007, p. 290) is intussen vertaald als Planeet Aarde : zoals u die nog nooit gezien heeft en het succes van de reeks en het boek bij ons maakt dat ook Planeet aarde : de making of bij ons uitgebracht werd. Daarin krijgen we een blik achter de schermen van de grootste, duurste en meest ambitieuze natuurdocumentaireserie die de BBC ooit maakte. Producers en cameralieden verspreiden zich tot in de verste uithoeken van de aarde. Daarbij werd gebruikgemaakt van de laatste technologie waarbij helikopters, duikboten, satellieten en camera's met afstandsbediening gebruikt werden. Heel wat spectaculair en uniek beeldmateriaal werd zo bij elkaar geschoten. Dit boek gunt een inkijk in de ontberingen, gevaren en euforische ervaringen van camerateams bij het realiseren van een 21e-eeuws filmproject. De technische mogelijkheden mogen dan enorm toegenomen zijn sinds de beginjaren van de natuurdocumentaires, het aandeel van de natuur op onze blauwe planeet is sindsdien even spectaculair gezakt.
[Kris van Zeghbroeck]
Jacolien Zwart
Naast de BBC-televisieserie ‘Planeet Aarde’ (Planet Earth) en de bijbehorende documentaire ‘Aarde’ is er nu, van de hand van de producenten, dit verslag van de documentaire verschenen. Na een inleidend hoofdstuk over het ontstaan van de aarde worden de leefgebieden besproken. De polen, de grote wouden, -vlakten en -woestijnen, de hoge bergen, de onderwereld (grotten), zoet water, regenwouden, ondiepe zeeën en de open oceanen komen onder de aandacht. Hierbij is steeds aandacht voor het gebied zelf en de overlevingstechnieken van de planten en dieren tijdens de seizoenen. Ook is er kort aandacht voor de bedreiging van de gebieden door de mens. Voor de ‘plaatjeskijker’ staat er erg veel tekst en zijn de prachtige en unieke kleurenfoto’s (meer dan 400, met bijschrift) waarschijnlijk toch net iets te ondergeschikt. Voor lezers met interesse voor plekken die doorgaans onmogelijk bereikbaar zijn (bv. op drie kilometer diepte in de oceaan) is dit een indrukwekkend en bewustmakend natuurboek met materiaal dat mogelijk is gemaakt dankzij moderne technieken en apparatuur. De locaties staan op een kaart aangegeven. Met register.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.