Ik had me het leven anders voorgesteld : gezongen Slauerhoff
Eléonor
Gerry De Mol (Auteur), Patrick De Spiegelaere (Fotograaf)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
EPO, 2008 |
Thema: migratie 4.MIG |
31/12/2008
In dit boek laat ex-journalist en muzikant Gerry De Mol negen wereldzangeressen aan het woord met wie hij ooit heeft samengespeeld. Ze vertellen hoe ze weggegaan of gevlucht zijn uit hun land, hoe ze in België zijn beland, en afgesneden van hun roots hier een nieuw bestaan opbouwen. Het boek is een drieluik van verhalen, liedjes en zwart-witportretten. Bij de verhalen hoort nl. een cd waarop de dames ? door De Mol op diverse snaarinstrumenten begeleid ? zelfgeschreven materiaal, traditionals of covers vertolken. De sprekende foto's van wijlen Patrick De Spiegelaere maken het drieluik compleet.
"Dit boek is geen boek", zo luidt het verontschuldigend in het woord vooraf, terwijl die verantwoording nergens voor nodig is. De verhalen zijn met opzet onafgewerkt, net zoals één foto ontbreekt door het onverwacht overlijden van fotograaf De Spiegelaere. De Mol heeft de verhalen in soepele zinnen gegoten maar niet glad gepolijst, zodat ze als ruwe, onregelmatige parels blinken. Cadensen ? korte brugstukjes tekst ? leggen expliciet geografische, thematische of temporele links tussen de hoofdstukken. Zo wordt het boek een zorgvuldig overwogen en samengestelde lappendeken, een niet zo vluchtig kleinood waarin de wolken tekst als jazzmuziek komen aandrijven.
De Mol laat de vrouwen rustig hun verhaal doen. Je leest de stiltes tussen de gesprekken, je hoort als het ware het uitschenken van de kop thee. Zelfverklaard "eenvoudskunstenaar" De Mol houdt het boek met opzet sober en low-profile, net zoals de liedjes op de begeleidende dvd weinig meer nodig hebben dan enkele vegen akoestische gitaar. Dat leidt na verloop tot een vaag gevoel van onbehagen bij de lezer, omdat je hoopt dat De Mol af en toe dieper zou graven of kritische kanttekeningen zou plaatsen. Maar het pleit natuurlijk ook voor de observator dat hij met opzet op de achtergrond blijft en niet wil binnendringen in de verhalen en ze infecteren met suggestieve vragen. Hij luistert naar hen zoals hij ook gitaar met hen speelt: in een begeleidende, dienende rol, met opzet niet-spectaculair. Dat je bij de opnamesessies de stoel in de studio hoort kraken, en dat De Mol het studiogebabbel en gelach niet van de tape heeft gewist, maakt de getuigenissen van de dames nog intimistischer en authentieker.
Een enkele keer komt het boek gevaarlijk dicht bij de melodramatische miserie van oorlogs- en incestueus geweld. Op andere momenten ? zoals bij de licht mythomane Haïtiaanse Marlène Dorcena ? durft het verhaal met de protagonist aan de haal te gaan. Maar het boek trapt niet in de val van de zeemzoeterige, vaak neokoloniale sfeer waarin wereldmuziek vaak baadt. Het is géén boek over allochtone vrouwen, maar over sterke vrouwen tout court. Dat blijkt des te meer uit de prachtige foto's: van de speelse kwajongen Chantal 'Taliké' Gellé tot 'no land woman' Laila Amezian heeft fotograaf Patrick De Spiegelaere in een fractie van een seconde de sfeer van de urenlange gesprekken weten te vatten.
Mijmeren over het paradijs heeft zelden zo'n pakkend boek opgeleverd. Wordt multimediaal vervolgd in de Vlaamse concertzalen. [Wouter Bulckaert]
Ria Warmerdam
Interviews met negen wereldzangeressen die zich om verschillende redenen in België gevestigd hebben. Negen verhalen over gedwongen vluchten of de noodzaak voelen om te vertrekken. Maar vooral verhalen over het zoeken naar identiteit in een vreemd land en het heimwee naar 'thuis'. Verbindend element tussen de verhalen is de liefde voor de muziek. Muziek die zowel troost als een identiteit en een bron van inkomsten biedt. Gerry De Mol tekende de verhalen op en begeleidde de zangeressen op gitaar en andere snaarinstrumenten bij de opname van hun favoriete liedje. Ze staan allemaal op de bijgevoegde cd (42 minuten). Het werden stuk voor stuk ingetogen pareltjes die je vanuit een andere invalshoek beluistert omdat je zojuist het bijbehorende levensverhaal hebt leren kennen. Met o.a. Beverly Jill Scott (Desperado uit Alabama), Minyeshu Kifle Tedla (die na een danstournee niet meer naar Ethiopië terug kon omdat haar collega's besloten hadden te blijven), Naira Mnoian uit Armenië (die in Parijs optrad toen thuis de bureaucratie hoogtij vierde en iemand per ongeluk haar reisdocumenten had verscheurd) en Cécile Kayirebwa ('Hoewel ik je verlaten heb, Rwanda, ben ik je niet ontvlucht.'). Met portretfoto's in zwart-wit van elke zangeres.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.